List pierwszy do wszech wobec Jana świętego Apostoła.
Kapituła 1.
1. Co było od początku, cochmy słyszeli, cochmy widzieli oczyma naszymi, cochmy oglądali i ręce nasze macały o słowie żywota.
2. (Abowiemci żywot objawion jest i widzieliśmy i świadczemy i opowiedamy wam on żywot wieczny, który był u Ojca i objawion jest nam).
3. Cośmy widzieli i słyszeli, to wam oznajmujemy abyście też i wy społeczność mieli z nami, a iżby społeczność nasza była z Ojcem i z Synem Jego Jezusem Krystusem.
4. A te rzeczy piszemy wam, aby wesele wasze było zupełne.
5.Toć tedy jest poselstwo, któreśmy słyszeli od niego i oznajmujemy wam, iż Bóg jest światłością, a iż żadnej ciemności w nim nie masz.
6. Jeślibychmy rzekli, iż społeczność mamy z nim, a w ciemności chodzimy, kłamamy, a szczyrze się nie obchodzimy.
7. A jeśli w światłości chodzimy, jako on jest w światłości, społeczność mamy z nim zobopólną, a krew Jezu Krysta Syna jego oczyścia nas od wszelkiego grzechu.
8. Jeślibychmy rzekli, iż grzechu nie mamy, sami siebie oszukawamy, a prawdy w nas nie masz.
9. Jeślibyśmy wyznawali grzechy nasze, wiernyć jest i sprawiedliwy, aby nam odpuścił grzechy nasze i oczyścił nas od wszelakiej nieprawości.
10. Jeślibyśmy rzekli, iżeśmy nie zgrzeszyli, kłamcą go czyniemy, a słowa jego w nas nie masz.
Kapituła 2 .
1. Dziatki moje! Ty rzeczy piszę wam, abyście nie grzeszyli, a jeśliby kto zgrzeszył, przyczyńcę mamy u Ojca, Jezusa Krystusa sprawiedliwego.
2. A onci jest ubłaganiem za grzechy nasze, a nie tylko za nasze, ale też za grzechy wszystkiego świata.
3. A przez to wiemy, iżechmy go poznali, jeśli przykazania jego zachowywamy.
4. Który mówi: Znam go, a przykazania jego nie zachowywa, kłamcą jest i prawdy w nim nie masz.
5. A który zachowywa słowo jego, prawdziwie w nim miłość Boża jest wypełniona, przez to wiemy, iż w nim jesteśmy.
6. A który mówi, iż w nim mieszka, ma jako on chodził, tak samo chodzić.
7. Bracia! Nie piszeć wam nowej nauki, ale naukę starą, którąście mieli już od początku. Ta stara nauka jest ono słowo, któreście słyszeli od początku.
8. Zasię naukę nową piszę wam, która rzecz jest prawdziwa w nim i w was, abowiem ciemności przemijają, a prawdziwa ona światłość już świeci.
9. Który mówi, iż jest w światłości, a brata swojego nienawidzi jeszcze dotąd jest w ciemnościach.
10. Który miłuje brata swego, w światłości trwa i zgorszenia w nim nie masz.
11. A który nienawidzi brata swego w ciemnościach jest i w ciemnościach chodzi, a nie wie gdzie idzie, bo ciemności zaślepiły oczy jego.
12. Piszę wam dziatki, iż grzechy są wam odpuszczone dla imienia jego.
13. Piszę wam ojcowie, iż znacie tego, który jest od początku. Piszę wam młodzieńcy, iżeście złego onego zwyciężyli. Piszę wam dziateczki, iż znacie Ojca.
14. Piszę wam ojcowie, iż znacie tego, który jest od początku. Pisałem wam młodzieńcy, iż jesteście mocni, a słowo Boże mieszka w was i onego złego zwyciężyliście.
15. Nie miłujcie świata, ani tych rzeczy, które są na świecie. Jeśli kto miłuje świat, miłości Ojcowskiej w nim nie masz.
16. Abowiem wszytko co jest na świecie, pożądliwość ciała i żądza oczu i pycha żywota, nie jestci z Ojca, ale z świata.
17. A światci przemija i pożądliwość jego, ale kto czyni wolę Bożą, trwa na wieki.
18. Dziateczki! Jużci jest ostatni czas; a jakoście słyszeli, iż Antykryst ma przyjdź i teraz pełno antykrystów nastało; ztąd wiemy, iż jest ostatni czas.
19. Z naści wyszli, ale nie byli z nas, abowiem jeśliby z nas byli, iścieby byli z nami trwali. A to się stało aby się okazali, iż nie wszyscy z nas są.
20. Ale wy pomazanie macie od onego świętego i wszystki rzeczy umiecie
21. Nie pisałciem wam, jakobyście prawdy nie umieli, ale iż wy ją znacie, a iż żadne kłamstwo nie jest z prawdy.
22. Któż jest kłamcą jedno ten, który przy iż Jezus nie jest Krystus? Tenci jest antykrystem prząc się Ojca i Syna.
23. A ktokolwiek Syna przy, ten ani Ojca ma.
24. Coście tedy słyszeli od początku, to niechaj w was trwa. Jeśliby w was trwało coście słyszeli od początku, wy też w Ojcu i w Synie trwać będziecie.
25. A tać jest ona obietnica, którą obiecał nam, to jest żywot wieczny.
26. Te rzeczy pisałem wam o tych, którzy was zwodzą.
27. Ale pomazanie, któreście wzięli od niego, trwa w was. A nie potrzebujecie, aby was kto nauczył, ale jako też pomazanie uczy was o wszytkich rzeczach, które też prawdziwe jest, a nie kłamliwe, a jako nauczyło was, w nim trwać będziecie.
28. Teraz tedy dziateczki trwajcie w nim, abyśmy gdy się okaże ufanie mieli, ani się wstydali przed nim w przyściu jego.
29. Jeśli wiecie, iż sprawiedliwy jest, wiecie, iż ktokolwiek czyni sprawiedliwość, z niego się narodził.
Kapituła 3.
1. Obaczcie jaką miłość dał nam Ociec, to jest, abyśmy byli nazwani syny Bożymi. Dlatego świat nas nie zna, iż też nie zna jego.
2. Namilejszy teraz synami Bożymi jesteśmy, ale się jeszcze nie okazało co będziemy, lecz wiemy, iż gdy on się okaże, jemu podobni będziemy, abowiem ujźrzymy go jako jest.
3. A ktokolwiek ma tę nadzieję w nim, oczyścia się jako i on czysty jest.
4. Ktokolwiek popełnia grzech, pogotowiu zakon przestępuje, gdyż grzech jest przestępstwo zakonu.
5. Przytym wiecie, iż on się okazał, aby grzechy nasze zgładził, a grzechów w nim nie masz.
6. Ktokolwiek w nim mieszka nie grzeszy. Ktokolwiek grzeszy nie widział go, ani go zna.
7. Synaczkowie, niechaj was żaden nie zwodzi, ktokolwiek czyni sprawiedliwość sprawiedliwy jest, jako i on jest sprawiedliwy.
8. Który grzech popełnia, ze diabła jest, gdyż od początku diabeł grzeszy. Ku temu się okazał Syn Boży, aby zepsować uczynki diabłowe.
9. Ktokolwiek się narodził z Boga, grzechu nie popełnia, gdyż nasienie jego w nim trwa, ani może grzeszyć przeto, iż z Boga się narodził.
10. Tym znaczni są synowie Boży i synowie diabłowi. Ktokolwiek nie zachowywa sprawiedliwości, nie jestci z Boga i kto nie miłuje brata swego.
11. Abowiem toć jest poselstwo coście słyszeli od początku: abyśmy się społecznie miłowali.
12. Nie jako Kain, który był z onego Złego i brata swego zabił. Dla którejże go przyczyny zabił? Iż uczynki jego złe były, a brata jego sprawiedliwe.
13. Nie dziwujcie się bracia moi jeśli was nienawidzi świat.
14. My wiemy, iż jesteśmy przeniesieni z śmierci do żywota, iż miłujemy bracią. Kto nie miłuje brata trwa w śmierci.
15. Ktokolwiek nienawidzi brata swego mężobójca jest. A wiecie, iż wszelki mężobójca nie ma żywota wiecznego w sobie trwającego.
16. W tymeśmy poznali miłość, iż on duszę swą za nas położył. A tak mamy za bracią duszę kłaść.
17. A ktoby miał majętności świetskie i ujźrzał brata swego potrzebującego, a zawarłby wnętrzności swe przed nim, jakoż w nim trwa miłość Boża?
18. Dziatki moje, nie miłujmy słowem, ani językiem tylko, ale uczynkiem i prawdą.
19. Po tym znamy, iż z prawdy jesteśmy i przed nim bespieczne serca nasze mamy.
20. Abowiem jeśliby nas osądziło serce nasze, mocniejszyć jest Bóg niż serce nasze i wie wszytki rzeczy.
21. Namilejszy, jeśli serce nasze nas nie osądza, my ufanie mamy u Boga.
22. A oczkolowiek prosimy, bierzemy od niego, abowiem roskazania jego zachowywamy, a rzeczy wdzięczne przed oblicznością jego czyniemy.
23. Tać jest tedy nauka jego, abyśmy wierzyli imieniowi Syna jego Jezu Krysta i miłowali jedni drugich jako nam przykazanie dał.
24. Abowiem który chowa przykazania jego, w nim mieszka, a on w nim, a po tym wiemy iż mieszka w nas, to jest z Ducha, którego nam dał.
Kapituła 4.
1. Namilejszy, nie wierzcie leda duchowi, ale doświadczajcie duchów jeśli z Boga są, abowiem wiele fałszywych proroków wyszło na świat.
2. Po tym poznawajcie Ducha Bożego: Wszelki duch, który wyznawa, iż Jezus Krystus przyszedł w ciele, z Boga jest.
3. Ale którykolwiek duch nie wyznawa iż Jezus Krystus przyszedł w ciele, ten z Boga nie jest, ale ten jest duch on Antykrystów, o którymeście słyszeli, iż przybędzie i już jest na świecie.
4. Wy jesteście z Boga synaczkowie i zwyciężyliście je, bo mocniejszy jest ten, który w was jest, niż który na świecie.
5. Oni są ze świata, przeto świetskie rzeczy mówią, a świat ich słucha.
6. My z Boga jestechmy. Który zna Boga, słucha nas. Który nie jest z Boga nie słucha nas, a ztąd znamy ducha prawdy i ducha błędu.
7. Namilszy, miłujmy jedni drugie, abowiem miłość jest z Boga. Ktokolwiek miłuje, z Boga się narodził i zna Boga.
8. Kto nie miłuje, nie zna Boga; abowiem Bóg jest miłość.
9. W tym się okazała miłość Boża w nas, iż Syna swego jednorodzonego zesłał Bóg na świat, abychmy żyli przezeń.
10. W tymci jest miłość, nie iżbyśmy my umiłowali Boga, ale iż on umiłował nas i posłał Syna swego aby był ubłaganiem za grzechy nasze.
11. Namilejszy, jeśli nas tak Bóg umiłował, mamy też my jedni drugie miłować.
12. Boga żaden nigdy nie widział. Jeśli miłujem jedni drugie, Bóg w nas mieszka, a miłość jego wypełniła się w nas.
13. Po tym znamy, iż my w nim mieszkamy, a on w nas, iż z Ducha swego nam dał.
14. A myśmy widzieli i świadczemy, iż Ociec posłał Syna, aby był zbawicielem świata.
15. Ktobykolwiek wyznał, iż Jezus jest Synem Bożym, Bóg w nim mieszka, a on w Bogu.
16. Myśmy poznali i uwierzyli miłości, którą Bóg ma w nas. Bógci jest miłość, a kto trwa w miłości, w Bogu trwa, a Bóg w nim.
17. Tymci się wypełniła miłość w nas, abyśmy ufanie mieli w dzień sądny, iż jaki on jest, tacy i my jestechmy na tym świecie.
18. Nie maszci bojaźni w miłości. Zupełna miłość precz wyrzuca bojaźń, abowiem bojaźń ma udręczenie. A kto się boi, nie jestci zupełny w miłości.
19. My go miłujemy, abowiem on nas pierwszy umiłował.
20. Jeśliby kto rzekł: Miłuję Boga, a brataby swego nienawidział, kłamcą jest. Abowiem kto nie miłuje brata swego, którego widział, Boga, którego nie widział, jako może miłować?
21. I to roskazanie mamy od niego, aby ten który Boga miłuje, miłował też brata swego.
Kapituła 5.
1. Ktokolwiek wie, iż Jezusa być Krystusem, z Boga się narodził, a ktokolwiek miłuje tego, który urodził, miłuje też tego, który z niego jest narodzon.
2. W tym znamy, iż miłujemy Syny Boże, gdy Boga miłujemy i przykazania jego chowamy.
3. Abowiem tać jest miłość Boża abyśmy przykazania jego chowali, a przykazania jego nie są cięszkie.
4. Bo wszytko, co się narodziło z Boga zwycięża świat, a wiara nasza jest to zwycięstwo, które zwycięża świat.
5. I któż jest ten, który zwycięża świat, jedno ten, który wierzy iż Jezus jest Synem Bożym?
6. Tenci jest on Jezus Krystus, który przyszedł przez wodę i krew; nie przez wodę tylko, ale przez wodę i krew. A duch ten jest który świadczy, iż Duch jest prawdą.
7. Abowiem trzy są, którzy świadczą na niebie: Ociec, Słowo i Duch święty, a ci trzej jednoć są.
8. A trzy są, którzy świadczą na ziemi: duch i woda i krew, a ci trzej na jedno się zgadzają.
9. Jeśli świadectwo ludzkie przyjmujemy, świadectwo Boże więcszeć jest, abowiem toć jest świadectwo Boże, które świadczył o Synie swym.
10.Który wierzy w Syna Bożego, ma świadectwo sam w sobie. Który nie wierzy Bogu, czyni go kłamcą, gdyż nie uwierzył świadectwu, które Bóg świadczył o Synie swoim.
11. A toć jest świadectwo, iż żywot wieczny dał nam Bóg, a ten żywot jest w Synie jego.
12. Który ma Syna, ma żywot. Który nie ma Syna Bożego, nie ma żywota.
13. Ty rzeczy pisałem wam, którzy wierzycie w imię Syna Bożego, żebyście wiedzieli, iż żywot wieczny macie i abyście wierzyli w imię Syna Bożego.
14. I toć jest ufanie, które mamy u Boga, iż jeślibyśmy o co prosili wedle wolej jego, słucha nas.
15. A jeśli wiemy, iż słucha nas, czegobyśmykolwiek żądali, wiemy, iż otrzymawamy prośby, którychśmy od niego prosili.
16. Jeśliby kto widział brata swego a on grzeszy grzechem, który nie jest na śmierć, prosić będzie i da mu żywot, grzeszącym (mówię) nie na śmierć. Jestci grzech na śmierć, nie mówię aby zań prosił.
17. Wszelka nieprawość jestci grzech, ale jestci grzech nie na śmierć.
18. Wiemy, iż ktokolwiek narodził się z Boga, nie grzeszy, ale który się narodził z Boga, zachowywa samego siebie, a on Zły nie dotyka się go.
19. Wiemy, iż z Boga jesteśmy, a świat wszytek we złem położon jest.
20. Ale wiemy, iż Syn Boży przyszedł i dał nam myśl, abyśmy poznali onego, który jest prawdziwy a jesteśmy w onym prawdziwym, to jest w Synie jego Jezusie Krystusie. Tenci jest prawdziwy Bóg i żywot wieczny.
21. Dziateczki, strzeżcie się bałwanów. Amen.