Ks. Powt. Prawa
jeśli wrócisz do Pana, Boga swego, będziesz słuchał jego głosu we wszystkim, co ja ci dzisiaj rozkazuję, i ty, i synowie twoi z całego swego serca i z całej swej duszy:
odwróci też i Pan, Bóg twój, twoje wygnanie i zlituje się nad tobą. Zgromadzi cię na nowo spośród wszystkich narodów, gdzie cię Pan, Bóg twój, rozproszył.
Choćby twoi wygnańcy byli na krańcach nieba, zgromadzi cię stamtąd Pan, Bóg twój, i stamtąd cię zabierze.
Sprowadzi cię Pan, Bóg twój, do ziemi, którą przodkowie twoi otrzymali w posiadanie, abyś ją odzyskał; uczyni cię szczęśliwym i rozmnoży cię bardziej niż twoich przodków.
Pan, Bóg twój, dokona obrzezania twego serca i serca twych potomków, żebyś miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, po to, abyś żył.
Wszystkie te przekleństwa ześle Pan, Bóg twój, na twoich wrogów i na tych, którzy cię nienawidzą i będą prześladować.
Ty znowu będziesz słuchał głosu Pana, wypełniając wszystkie polecenia, które ja tobie dziś daję.
(Ks. Powt. Prawa 30:2-8, Biblia Tysiąclecia)
Oto Jego byk pierworodny - cześć Jemu! Jego rogi - rogami bawołu, bije nimi narody aż po krańce ziemi. Oto miriady Efraima, oto tysiące Manassesa.
Do Zabulona powiedział: Zabulonie, ciesz się na twoich wyprawach, i ty Issacharze, w twoich namiotach.
Zwołują narody na górę, by złożyć tam prawe ofiary; gdyż z bogactwa morza będą korzystać i ze skarbów w piasku ukrytych.
Do Gada powiedział: Szczęśliwy, kto da miejsce Gadowi! Odpoczywa jak lwica, rozdarł ramię i głowę.
Rzeczy najlepszych pożąda dla siebie, pragnie działu dowódcy; chce kroczyć na czele narodu. Sprawiedliwość Pana wypełnił i Jego sądy nad Izraelem.
Do Dana powiedział: Dan jest lwiątkiem, które się rzuca z Baszanu.
Do Neftalego powiedział: Neftali łaską nasycony, pełen jest błogosławieństw Pana, morze i południe posiądzie.
(Ks. Powt. Prawa 33:17-23, Biblia Tysiąclecia)
Do Boga Jeszuruna nikt niepodobny, by tobie pomóc, cwałuje po niebie, po obłokach, w swym majestacie.
Zwycięzcą jest Bóg odwieczny. Zniża swą broń - On od wieków, by odpędzić wroga przed tobą; to On woła: Wyniszcz!
Izrael zamieszkał bezpiecznie, na osobności jest źródło Jakuba, na ziemi zboża i moszczu, niebiosa zsyłają mu rosę.
Izraelu, tyś szczęśliwy, któż tobie podobny? Narodzie, zbawiony przez Pana, Obrońca twój tobie pomaga, błogosławi zwycięski twój miecz. Wrogowie słabną przed tobą, ty zaś wyniosłość ich depczesz.
01 Mojżesz wstąpił ze stepów Moabu na górę Nebo, na szczyt Pisga, naprzeciw Jerycha. Pan zaś pokazał mu całą ziemię Gilead aż po Dan,
całą - Neftalego, ziemię Efraima i Manassesa, całą krainę Judy aż po Morze Zachodnie,
Negeb, okręg doliny koło Jerycha, miasta palm, aż do Soaru.
Rzekł Pan do niego: Oto kraj, który poprzysiągłem Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi tymi słowami: Dam go twemu potomstwu. Dałem ci go zobaczyć własnymi oczami, lecz tam nie wejdziesz.
(Ks. Powt. Prawa 33:26-34:4, Biblia Tysiąclecia)
Ks. Tobiasza (w)
I tak odesłał ich w zdrowiu. I pożegnał go, i rzekł do niego: Bądź zdrów, dziecko, i w zdrowiu podróżuj! A Pan niebios niech was wspomaga i żonę twoją Sarę! Obym widział wasze dzieci, zanim umrę!
I powiedział też do córki swojej Sary: Idź do swojego teścia, bo odtąd oni są dla ciebie jak twoi rodzice. Idź w pokoju, córko, abym słyszał o tobie dobre wieści, dopóki żyję. Potem pożegnał ich i pozwolił odejść.
A Edna odezwała się do Tobiasza: Dziecko i bracie umiłowany, niech cię Pan przyprowadzi znowu, abym widziała dzieci twoje, dopóki żyję, i Sary, córki mojej, zanim umrę. Wobec Pana - oddaję ci córkę moją w opiekę. Nie zasmucaj jej przez wszystkie dni twojego życia. Idź w pokoju, dziecko! Od tej chwili jestem twoją matką, a Sara siostrą. Niech ci się we wszystkim szczęści przez wszystkie dni waszego życia! I serdecznie ich oboje ucałowała, i odesłała zdrowych.
I odszedł Tobiasz od Raguela zdrów i szczęśliwy, błogosławiąc Pana nieba i ziemi, króla wszechrzeczy, że tak szczęśliwą dał mu drogę. I rzekł do niego Raguel: Oby ci się udało czcić ich przez wszystkie dni życia!
01 A kiedy zbliżyli się do Kaserin naprzeciw Niniwy, powiedział Rafał: Ty wiesz, w jakim stanie zostawiliśmy twego ojca.
Wyprzedźmy twoją żonę,
aby dom przyprowadzić do porządku, zanim oni nadejdą.
I wyruszyli obaj wspólnie. A Rafał rzekł do niego: Weź żółć w ręce! A pies biegł z tyłu za nim i za Tobiaszem.
(Ks. Tobiasza (w) 10:11-11:4, Biblia Tysiąclecia)
Uwielbiam Boga mego, a dusza moja - Króla Niebios, i będzie się radować z majestatu Jego.
Niech wszyscy wołają i wysławiają Go w Jerozolimie; Jerozolimo - miasto święte! On ześle karę za czyny twych synów i znowu zmiłuje się nad synami sprawiedliwych.
Wysławiaj Pana godnie i chwal Króla wieków, aby znów odbudował twój namiot z radością.
Oby rozradował w tobie pojmanych i umiłował w tobie wszystkich nieszczęśliwych we wszystkich pokoleniach na wieki.
Wspaniałe światło promieniować będzie na wszystkie krańce ziemi. Liczne narody przyjdą do ciebie z daleka i mieszkańcy wszystkich krańców ziemi do świętego twego imienia. Dary mają w swych rękach dla Króla niebios. Z pokolenia na pokolenia oddawać ci będą chwałę, a imię "Wybranej" przejdzie na przyszłe pokolenia.
Przeklęci niech będą wszyscy, którzy mówią przeciw tobie obraźliwie, przeklęci niech będą wszyscy, którzy cię burzą i wywracają mury twoje, i ci wszyscy, którzy wieże twoje obalają i palą twoje mieszkania. A błogosławieni niech będą na wieki ci wszyscy, którzy czczą ciebie.
A więc raduj się, wesel z powodu synów sprawiedliwych, bo wszyscy będą zgromadzeni i uwielbiać będą Pana wieków, szczęśliwi, którzy cię miłują, i szczęśliwi, którzy się cieszą z twego pokoju.
(Ks. Tobiasza (w) 13:9-15, Biblia Tysiąclecia)
Przeklęci niech będą wszyscy, którzy mówią przeciw tobie obraźliwie, przeklęci niech będą wszyscy, którzy cię burzą i wywracają mury twoje, i ci wszyscy, którzy wieże twoje obalają i palą twoje mieszkania. A błogosławieni niech będą na wieki ci wszyscy, którzy czczą ciebie.
A więc raduj się, wesel z powodu synów sprawiedliwych, bo wszyscy będą zgromadzeni i uwielbiać będą Pana wieków, szczęśliwi, którzy cię miłują, i szczęśliwi, którzy się cieszą z twego pokoju.
Szczęśliwi wszyscy ci ludzie, którzy się smucą wszystkimi plagami twymi, ponieważ w tobie cieszyć się będą i oglądać wszelką radość twoją na wieki. Duszo moja, uwielbiaj Pana, wielkiego Króla.
Ponieważ Jerozolima będzie odbudowana, w mieście dom Jego - na wszystkie wieki. Szczęśliwy będę, jeśli reszta rodu mego ujrzy twoją chwałę i uwielbiać będzie Króla niebios. Bramy Jerozolimy będą odbudowane z szafiru i ze szmaragdu, a wszystkie mury twoje z drogich kamieni. Wieże Jerozolimy będą zbudowane ze złota, a wały ochronne ze szczerego złota. Ulice Jerozolimy wyłożone będą rubinami i kamieniami z Ofiru.
Bramy Jerozolimy rozbrzmiewać będą pieśniami wesela, a wszystkie jej domy zawołają: "Alleluja, niech będzie uwielbiony Bóg Izraela!" I błogosławieni będą błogosławić Imię święte na wieki i na zawsze.
01 Koniec słów hymnu pochwalnego Tobiasza.
Umarł on w pokoju mając sto dwanaście lat i pogrzebano go uroczyście w Niniwie. A miał sześćdziesiąt dwa lata, kiedy zasłabł na oczy. A po przejrzeniu żył w dobrobycie i dawał jałmużny. W dalszym ciągu uwielbiał Boga i oddawał hołd majestatowi Bożemu.
A kiedy miał umierać, przywołał syna swego Tobiasza i upomniał go mówiąc: Synu, wyprowadź stąd twoje dzieci
(Ks. Tobiasza (w) 13:14-14:3, Biblia Tysiąclecia)
1 Ks. Machabejska (w)
Gdy powróciłem do swego królestwa, zasiadłem na tronie swych ojców i objąłem władzę, wtedy starłem Demetriusza i opanowałem nasze krainy.
Wydałem mu bitwę i starliśmy go razem z jego wojskiem, a potem zasiedliśmy na tronie jego królestwa.
Teraz więc nawiążmy przyjaźń między sobą. Daj mi swoją córkę za żonę, a zostanę twoim zięciem i złożę tobie i jej dary godne ciebie.
Król Ptolemeusz odpowiedział słowami: Szczęśliwy dzień, w którym wróciłeś do ziemi swych ojców i zasiadłeś na tronie ich królestwa.
Dla ciebie uczynię to teraz, o czym pisałeś. Wyjdź jednak naprzeciw mnie do Ptolemaidy, abyśmy się wzajemnie zobaczyli i żebym został twoim teściem, jak powiedziałeś.
Sam Ptolemeusz i córka jego, Kleopatra, wyruszyli z Egiptu i przybyli do Ptolemaidy. Było to w roku sto sześćdziesiątym drugim.
Król Aleksander wyszedł naprzeciwko nich. Ptolemeusz dał mu za żonę córkę swą Kleopatrę, a on w Ptolemaidzie urządził dla niej wesele, jak to czynią królowie - z wielkim przepychem.
(1 Ks. Machabejska (w) 10:52-58, Biblia Tysiąclecia)
2 Ks. Machabejska (w)
Trzech mężów z rady starszych wniosło oskarżenie przeciw niemu, gdy król przybył do Tyru.
Menelaos widząc, że jest zgubiony, obiecał Ptolemeuszowi, synowi Dorymenesa, wielką sumę, aby ułagodzić króla.
Ptolemeusz zaś wziął ze sobą króla do perystylu, jak gdyby po to, aby się ochłodzić, i wpłynął na zmianę poglądów króla.
Uwolnił on Menelaosa, winnego wszystkiego zła, o jakie był oskarżony, nieszczęśliwych zaś, którzy byliby uniewinnieni, nawet gdyby ich oskarżono przed Scytami, skazał na śmierć.
Zaraz też niesprawiedliwą karę ponieśli ci, którzy wstawili się za miasto, naród i święte naczynia.
Z tej przyczyny nawet mieszkańcy Tyru oburzeni urządzili im uroczysty pogrzeb.
Menelaos zaś pozostał na stanowisku dzięki chciwości tych, którzy mieli władzę, będąc zaś głównym prześladowcą rodaków umacniał się w złu.
(2 Ks. Machabejska (w) 4:44-50, Biblia Tysiąclecia)
Tymczasem rozeszła się fałszywa pogłoska, że Antioch nie żyje. Jazon więc przybrał sobie nie mniej niż tysiąc ludzi i niespodziewanie napadł na miasto. Gdy już wdarli się na mury i kiedy na koniec już miasto było zdobyte, Menelaos uciekł do zamku.
Jazon zaś dokonał bezlitosnej rzezi własnych obywateli. Nie baczył na to, że zwycięstwo nad własnymi krewnymi jest największą klęską, a był przekonany, że zdziera łupy z wrogów, a nie z rodaków.
Władzy jednak nie osiągnął, a ostatecznie przez ten zamach okrył się hańbą i ponownie musiał szukać ucieczki w kraju Ammonitów.
Tam spotkał go wreszcie kres nieszczęśliwy. Oskarżony przed Aretasem, władcą Arabów, z jednego miasta uciekał do drugiego, ścigany przez wszystkich. Znienawidzony jako odstępca od praw i wzgardzony jako kat ojczyzny i rodaków, uciekł do Egiptu.
Ten, który rodaków wypędził z ojczyzny, na obcej ziemi zakończył życie. Poszedł do Lacedemończyków niby to ze względu na pokrewieństwo. Miał nadzieję, że tam znajdzie schronienie.
A po nim, który tylu ludzi pozostawił bez pogrzebu, nikt nie płakał, nikt nie oddał mu ostatniej posługi ani w rodzinnym grobie nie było dla niego miejsca.
Kiedy wieść o tym, co się stało, dotarła do króla, nabrał on przekonania, że Judea od niego odpada. Opuścił więc Egipt, a w duszy podobny do dzikiego zwierza zbrojną ręką wziął miasto.
(2 Ks. Machabejska (w) 5:5-11, Biblia Tysiąclecia)
Pełna szlachetnych myśli, zagrzewając swoje kobiece usposobienie męską odwagą, każdego z nich upominała w ojczystym języku. Mówiła do nich:
Nie wiem, w jaki sposób znaleźliście się w moim łonie, nie ja wam dałam tchnienie i życie, a członki każdego z was nie ja ułożyłam.
Stwórca świata bowiem, który ukształtował człowieka i wynalazł początek wszechrzeczy, w swojej litości ponownie odda wam tchnienie i życie, dlatego że wy gardzicie sobą teraz dla Jego praw.
Antioch był przekonany, że nim gardzono i dopatrywał się obelgi w tych słowach. Ponieważ zaś najmłodszy był jeszcze przy życiu, nie tylko dał mu ustną obietnicę, ale nawet pod przysięgą zapewnił go, że jeżeli odwróci się od ojczystych praw, uczyni go bogatym i szczęśliwym, a nawet zamianuje go przyjacielem i powierzy mu ważne zadanie.
Kiedy zaś młodzieniec nie zwracał na to żadnej uwagi, król przywołał matkę i namawiał ją, aby chłopcu udzieliła zbawiennej rady.
Po długich namowach zgodziła się nakłonić syna.
Kiedy jednak nachyliła się nad nim, wtedy wyśmiewając okrutnego tyrana, tak powiedziała w języku ojczystym: Synu, zlituj się nade mną! W łonie nosiłam cię przez dziewięć miesięcy, karmiłam cię mlekiem przez trzy lata, wyżywiłam cię i wychowałam aż do tych lat.
(2 Ks. Machabejska (w) 7:21-27, Biblia Tysiąclecia)
Zapłonął więc gniewem i zamierzał na Żydach pomścić zło, jakie cierpiał ze strony tych, którzy go zmusili do ucieczki. Dlatego polecił woźnicy, aby jechał bez wytchnienia i przyspieszył koniec podróży. Jednakże sąd Nieba był już nad nim. W swoim gniewie bowiem tak się wyraził: Jerozolimę, skoro tylko tam się znajdę, uczynię zbiorowym grobem Żydów.
Ale wszystkowidzący Pan, Bóg Izraela, dotknął go nieuleczalnym i niewidocznym cierpieniem. Zaledwie bowiem wypowiedział te słowa, pochwycił go nieznośny ból wnętrzności i straszne męki wewnątrz ciała.
Było to całkowicie sprawiedliwe, gdyż on wielu różnorodnymi katuszami zadawał męki wnętrznościom innych ludzi.
On tymczasem nie ustępował nic ze swej nieokiełznanej pychy. W dalszym ciągu pełen zarozumiałości, dysząc ogniem i złością przeciwko Żydom, rozkazał jeszcze przyspieszyć podróż. Wtedy to nagle wypadł z wozu, który niósł go z szumem, a upadek jego był tak nieszczęśliwy, że doznał porażenia wszystkich części ciała.
I ten, który niedawno w swojej nadludzkiej pysze był przekonany, że może rozkazywać falom morskim i wyobrażał sobie, że na wagę może rzucić szczyty gór, znalazł się na ziemi, skąd zabrano go do lektyki, co było wyraźnym dla wszystkich przykładem mocy Bożej.
Doszło do tego, że nawet z oczu bezbożnika wydobywały się robaki, a ciało jego za życia w boleściach i mękach odpadało kawałkami, na skutek zaś przykrej woni, jak się od niego rozchodziła, całe wojsko cierpiało na mdłości.
Tego, któremu krótko przedtem wydawało się, że dotyka gwiazd na niebie, nikt nie mógł znieść, tak nieznośnie silny był zaduch.
(2 Ks. Machabejska (w) 9:4-10, Biblia Tysiąclecia)
Ks. Hioba
Za dnia popadają w ciemność, w południe macają jak w nocy.
Sierotę ratuje od miecza, biedaka - z przemocy mocarza,
ubogi się karmi nadzieją, bo nieprawość zamyka swe usta.
Szczęśliwy, kogo Bóg karci, więc nie odrzucaj nagan Wszechmocnego.
On zrani, On także uleczy, skaleczy - i ręką swą własną uzdrowi.
Od sześciu nieszczęść uwolni, w siedmiu - zło ciebie nie dotknie;
w nędzy wykupi od śmierci, na wojnie od miecza wybawi.
(Ks. Hioba 5:14-20, Biblia Tysiąclecia)
niech ujrzy oczami swą klęskę, niech gniew Wszechmocnego wypije!
Czy mu po śmierci zależy na domu, gdy liczba miesięcy skończona?
Czy Boga chcesz uczyć mądrości, Tego, co sądzi mocarzy?
Jeden umiera szczęśliwy, ze wszech miar bezpieczny, beztroski.
Naczynia ma pełne mleka, szpik jego kości jest świeży.
Drugi zaś kończy w boleści i szczęścia nigdy nie zaznał.
A w ziemi leżą razem, obydwu pokrywa robactwo.
(Ks. Hioba 21:20-26, Biblia Tysiąclecia)
Ks. Psalmów
Szczęśliwy mąż, który nie idzie za radą występnych, nie wchodzi na drogę grzeszników i nie siada w kole szyderców,
lecz ma upodobanie w Prawie Pana, nad Jego Prawem rozmyśla dniem i nocą.
Jest on jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą, które wydaje owoc w swoim czasie, a liście jego nie więdną: co uczyni, pomyślnie wypada.
Nie tak występni, nie tak: są oni jak plewa, którą wiatr rozmiata.
(Ks. Psalmów 1:1-4, Biblia Tysiąclecia)
Pan się objawił, sąd przeprowadził, w dzieła rąk swoich uwikła się występny.
Niechaj występni odejdą precz do Szeolu, wszystkie narody, co zapomniały o Bogu.
Bo ubogi nie pójdzie w zapomnienie na stałe, ufność nieszczęśliwych nigdy ich nie zawiedzie.
Powstań, o Panie, by człowiek nie triumfował; osądź narody przed Twoim obliczem.
(Ks. Psalmów 9:17-20, Biblia Tysiąclecia)
Pan przyjaźnie obcuje z tymi, którzy się Go boją, i powierza im swoje przymierze.
Oczy me zawsze zwrócone na Pana, gdyż On sam wydobywa nogi moje z sidła.
Wejrzyj na mnie i zmiłuj się nade mną, bo jestem samotny i nieszczęśliwy.
Oddal uciski mojego serca, wyrwij mnie z moich udręczeń!
(Ks. Psalmów 25:14-17, Biblia Tysiąclecia)
Dawidowy. Pieśń pouczająca. Szczęśliwy ten, komu została odpuszczona nieprawość, którego grzech został puszczony w niepamięć.
Szczęśliwy człowiek, któremu Pan nie poczytuje winy, w którego duszy nie kryje się podstęp.
(Ks. Psalmów 32:1-2, Biblia Tysiąclecia)
Dawidowy. Pieśń pouczająca. Szczęśliwy ten, komu została odpuszczona nieprawość, którego grzech został puszczony w niepamięć.
Szczęśliwy człowiek, któremu Pan nie poczytuje winy, w którego duszy nie kryje się podstęp.
(Ks. Psalmów 32:1-2, Biblia Tysiąclecia)
Zamiar Pana trwa na wieki; zamysły Jego serca - poprzez pokolenia.
Szczęśliwy lud, którego Bogiem jest Pan - naród, który On wybrał na dziedzictwo dla siebie.
(Ks. Psalmów 33:11-12, Biblia Tysiąclecia)
Anioł Pana zakłada obóz warowny wokół bojących się Jego i niesie im ocalenie.
Skosztujcie i zobaczcie, jak dobry jest Pan, szczęśliwy człowiek, który się do Niego ucieka.
(Ks. Psalmów 34:8-9, Biblia Tysiąclecia)
I włożył w moje usta śpiew nowy, pieśń dla naszego Boga. Wielu zobaczy i przejmie ich trwoga, i położą swą ufność w Panu.
Szczęśliwy mąż, który złożył swą nadzieję w Panu, a nie idzie za pyszałkami i za zwolennikami kłamstwa.
(Ks. Psalmów 40:4-5, Biblia Tysiąclecia)
Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy.
Szczęśliwy ten, kto myśli o biednym i o nędzarzu, w dniu nieszczęścia Pan go ocali.
(Ks. Psalmów 41:1-2, Biblia Tysiąclecia)
Szczęśliwy ten, kto myśli o biednym i o nędzarzu, w dniu nieszczęścia Pan go ocali.
Pan go ustrzeże, zachowa przy życiu, uczyni szczęśliwym na ziemi i nie wyda go wściekłości jego wrogów.
(Ks. Psalmów 41:2-3, Biblia Tysiąclecia)
wyznając nieprawości. Przygniatają nas nasze przewiny: Ty je odpuszczasz.
Szczęśliwy, kogo wybierasz i przygarniasz: mieszka on w Twoich pałacach. Niech nas nasycą dobra Twego domu, świętość Twojego przybytku!
(Ks. Psalmów 65:4-5, Biblia Tysiąclecia)
Bo Pan Bóg jest słońcem i tarczą: Pan hojnie darzy łaską i chwałą, nie odmawia dobrodziejstw postępującym nienagannie.
Panie Zastępów, szczęśliwy człowiek, który ufa Tobie!
(Ks. Psalmów 84:12-13, Biblia Tysiąclecia)
Podstawą Twego tronu sprawiedliwość i prawo; przed Tobą kroczą łaska i wierność.
Szczęśliwy lud, co umie się radować: chodzi, o Panie, w świetle Twego oblicza.
(Ks. Psalmów 89:15-16, Biblia Tysiąclecia)
Pan zna myśli ludzkie: że są one marnością.
Szczęśliwy mąż, którego Ty wychowujesz, o Panie, i prawem Twoim pouczasz,
(Ks. Psalmów 94:11-12, Biblia Tysiąclecia)
Szczęśliwy mąż, którego Ty wychowujesz, o Panie, i prawem Twoim pouczasz,
by dać mu odpocząć w dniach nieszczęśliwych, nim grób wykopią dla występnego.
(Ks. Psalmów 94:12-13, Biblia Tysiąclecia)
Lecz Ty, Panie, mój Panie, ujmij się za mną przez wzgląd na Twoje imię; wybaw mnie, bo łaskawa jest Twoja dobroć.
Bo jestem nędzny i nieszczęśliwy, a serce jest we mnie zranione.
(Ks. Psalmów 109:21-22, Biblia Tysiąclecia)
Alleluja. Szczęśliwy mąż, który się boi Pana i wielkie upodobanie ma w Jego przykazaniach.
(Ks. Psalmów 112:1, Biblia Tysiąclecia)
Szczęśliwy mąż, który napełnił nimi swój kołczan. Nie zawstydzi się, gdy będzie rozprawiał z nieprzyjaciółmi w bramie.
(Ks. Psalmów 127:5, Biblia Tysiąclecia)
Pieśń stopni. Szczęśliwy każdy, kto boi się Pana, który chodzi Jego drogami!
(Ks. Psalmów 128:1, Biblia Tysiąclecia)
Bo z pracy rąk swoich będziesz pożywał, będziesz szczęśliwy i dobrze ci będzie.
(Ks. Psalmów 128:2, Biblia Tysiąclecia)
Córo Babilonu, niszczycielko, szczęśliwy, kto ci odpłaci za zło, jakie nam wyrządziłaś!
(Ks. Psalmów 137:8, Biblia Tysiąclecia)
Szczęśliwy, kto schwyci i rozbije o skałę twoje dzieci.
(Ks. Psalmów 137:9, Biblia Tysiąclecia)
Szczęśliwy lud, któremu tak się powodzi, szczęśliwy lud, którego Bogiem jest Pan.
(Ks. Psalmów 144:15, Biblia Tysiąclecia)
Szczęśliwy, komu pomocą jest Bóg Jakuba, kto ma nadzieję w Panu, Bogu swoim,
(Ks. Psalmów 146:5, Biblia Tysiąclecia)
Ks. Przysłów
Szczęśliwy, kto mądrość osiągnął, mąż, który nabył rozwagi:
(Ks. Przysłów 3:13, Biblia Tysiąclecia)
Dla tego, co strzeże jej, drzewem jest życia, a kto się jej trzyma - szczęśliwy.
(Ks. Przysłów 3:18, Biblia Tysiąclecia)
Kto bliźnim gardzi - ten grzeszy, szczęśliwy - kto z biednym współczuje.
(Ks. Przysłów 14:21, Biblia Tysiąclecia)
Znajdzie szczęście - kto zważa na przykazanie, kto Panu zaufał - szczęśliwy.
(Ks. Przysłów 16:20, Biblia Tysiąclecia)
Szczęśliwy mąż, gdy stale trwa w bojaźni; kto serce zatwardza - wpadnie w nieszczęście.
(Ks. Przysłów 28:14, Biblia Tysiąclecia)
Gdy nie ma widzenia, naród się psuje, szczęśliwy, kto Prawa przestrzega.
(Ks. Przysłów 29:18, Biblia Tysiąclecia)
Ks. Koheleta
Więc za szczęśliwych uznałem umarłych, którzy dawno już zeszli, od żyjących, których życie jeszcze trwa;
(Ks. Koheleta 4:2, Biblia Tysiąclecia)
Szczęśliwyś, kraju, którego król ze szlachetnie urodzonych pochodzi, i gdzie książęta w czasie właściwym ucztują, na sposób męski, bez uprawiania pijaństwa.
(Ks. Koheleta 10:17, Biblia Tysiąclecia)
Ks. Mądrości (w)
Uznał nas za coś fałszywego i stroni od dróg naszych jak od nieczystości. Kres sprawiedliwych ogłasza za szczęśliwy i chełpi się Bogiem jako ojcem.
(Ks. Mądrości (w) 2:16, Biblia Tysiąclecia)
A dla Twych świętych była bardzo wielka światłość, gdy głos ich słyszano, a nie widziano postaci - uznawano ich za szczęśliwych mimo tego, co oni przedtem ucierpieli;
(Ks. Mądrości (w) 18:1, Biblia Tysiąclecia)
Mądrość Syracha (w)
Przed śmiercią nikogo nie nazywaj szczęśliwym, gdyż dopiero w ostatniej chwili poznaje się męża.
(Mądrość Syracha (w) 11:28, Biblia Tysiąclecia)
Szczęśliwy mąż, który nie potknął się ustami i nie jest przybity smutkiem grzechów.
(Mądrość Syracha (w) 14:1, Biblia Tysiąclecia)
Szczęśliwy, którego własna dusza nie potępia i kto nie stracił swojej nadziei.
(Mądrość Syracha (w) 14:2, Biblia Tysiąclecia)
Szczęśliwy mąż, który się ćwiczy w mądrości i który się radzi swego rozumu,
(Mądrość Syracha (w) 14:20, Biblia Tysiąclecia)
kto postawi namiot swój przy jej boku - ten zajmie miejsce w szczęśliwym mieszkaniu,
(Mądrość Syracha (w) 14:25, Biblia Tysiąclecia)
szczęśliwy, kto mieszka z żoną rozumną, kto się językiem nie poślizgnął, kto nie służył innemu, niegodnemu siebie,
(Mądrość Syracha (w) 25:8, Biblia Tysiąclecia)
szczęśliwy, kto znalazł roztropność, kto może przemawiać do uszu tych, którzy go słuchają;
(Mądrość Syracha (w) 25:9, Biblia Tysiąclecia)
Szczęśliwy mąż, który ma dobrą żonę, liczba dni jego będzie podwójna.
(Mądrość Syracha (w) 26:1, Biblia Tysiąclecia)
Żona, która czci swego męża, u wszystkich uchodzi za mądrą, a która nie szanuje - za bezbożną w swej pysze. Szczęśliwy mąż dobrej żony, bo liczba dni jego będzie podwójna.
(Mądrość Syracha (w) 26:26, Biblia Tysiąclecia)
Trzeci język wielu uczynił nieszczęśliwymi i skazał ich na tułaczkę od narodu do narodu, zburzył miasta potężne i domy możnych obalił.
(Mądrość Syracha (w) 28:14, Biblia Tysiąclecia)
Szczęśliwy, kto przed nim był zasłonięty, kto nie doświadczył jego złości, kto nie dźwigał jego jarzma i nie był związany jego pętami.
(Mądrość Syracha (w) 28:19, Biblia Tysiąclecia)
Kto jest mądry dla siebie, napełniony będzie zadowoleniem, a wszyscy, którzy go widzieć będą, nazwą go szczęśliwym.
(Mądrość Syracha (w) 37:24, Biblia Tysiąclecia)
Szczęśliwy, kto będzie zajmował się tymi rzeczami, a kto włoży je do serca swego, stanie się mądrym,
(Mądrość Syracha (w) 50:28, Biblia Tysiąclecia)
Ks. Izajasza
Szczęśliwy sprawiedliwy, bo pozyska dobro; zażywać będzie owocu swych czynów.
(Ks. Izajasza 3:10, Biblia Tysiąclecia)
Ks. Daniela
Szczęśliwy ten, który wytrwa i doczeka tysiąca trzystu trzydziestu pięciu dni.
(Ks. Daniela 12:12, Biblia Tysiąclecia)
Ks. Malachiasza
I nazywać was będą szczęśliwymi wszystkie narody, gdyż będziecie krajem upodobania, mówi Pan Zastępów.
(Ks. Malachiasza 3:12, Biblia Tysiąclecia)
A teraz raczej zuchwałych nazywajmy szczęśliwymi, bo wzbogacili się bardzo ludzie bezbożni, którzy wystawiali na próbę Boga, a zostali ocaleni.
(Ks. Malachiasza 3:15, Biblia Tysiąclecia)
Ew. Mateusza
Szczęśliwy ów sługa, którego pan, gdy wróci, zastanie przy tej czynności.
(Ew. Mateusza 24:46, Biblia Tysiąclecia)
Ew. Łukasza
Szczęśliwy ten sługa, którego pan powróciwszy zastanie przy tej czynności.
(Ew. Łukasza 12:43, Biblia Tysiąclecia)
A będziesz szczęśliwy, ponieważ nie mają czym tobie się odwdzięczyć; odpłatę bowiem otrzymasz przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych.
(Ew. Łukasza 14:14, Biblia Tysiąclecia)
Słysząc to, jeden ze współbiesiadników rzekł do Niego: Szczęśliwy jest ten, kto będzie ucztował w królestwie Bożym.
(Ew. Łukasza 14:15, Biblia Tysiąclecia)
List do Rzymian
A swoje własne przekonanie zachowaj dla siebie przed Bogiem. Szczęśliwy ten, kto w postanowieniach siebie samego nie potępia.
(List do Rzymian 14:22, Biblia Tysiąclecia)
Z 35584 wersetów frazę 'szczęśliwy' znaleziono w 69
Wypisano wystąpienia 1-69
Internetowa Biblia 2000 v3.71 © 1994-2020