Księga Psalmów
(1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawidowy. (2) Błogosławiony ten, który zważa na biednego, Wyratuje go Pan w czasie niedoli! (3) Pan ustrzeże go i zachowa przy życiu, Szczęśliwy będzie na ziemi; I nie wyda go na pastwę nieprzyjaciół jego. (4) Pan pokrzepi go na łożu boleści; W chorobie jego odwróci wszystkie cierpienia. (5) Ja tedy rzekłem: Panie, zmiłuj się nade mną! Ulecz duszę moją, gdyż zgrzeszyłem przeciwko tobie! (6) Nieprzyjaciele moi mówią źle o mnie: Kiedyż umrze i zaginie imię jego? (7) Jeśli ktoś przychodzi mnie odwiedzić, mówi obłudnie. Serce jego gromadzi niegodziwość, I gdy tylko wyjdzie na zewnątrz, rozpowiada. (8) Wszyscy, którzy mnie nienawidzą, Szepcą wspólnie przeciwko mnie, Obmyślają zło przeciwko mnie: (9) Spadła nań śmiertelna zaraza, A skoro legł, już się nie podniesie. (10) Nawet przyjaciel mój, któremu zaufałem, Który jadł mój chleb, Podniósł piętę przeciwko mnie. (11) Lecz Ty, Panie, zmiłuj się nade mną i podnieś mnie, A wtedy im odpłacę! (12) Po tym poznam, że sobie mnie upodobałeś, Gdy nieprzyjaciel mój nie będzie się puszył nade mną. (13) Lecz wesprzesz mnie dla nienaganności mojej I postawisz mnie przed sobą na wieki. (14) Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraela, Od wieku, aż na wieki! Amen, Amen!
Księga Psalmów 41:1-14, Biblia Warszawska