Księga Psalmów
(1) Kto mieszka pod osłoną Najwyższego, Kto przebywa w cieniu Wszechmocnego, (2) Ten mówi do Pana: Ucieczko moja i twierdzo moja, Boże mój, któremu ufam. (3) Bo On wybawi cię z sidła ptasznika I od zgubnej zarazy. (4) Piórami swymi okryje cię. I pod skrzydłami jego znajdziesz schronienie. Wierność jego jest tarczą i puklerzem. (5) Nie ulękniesz się strachu nocnegoAni strzały lecącej za dnia, (6) Ani zarazy, która grasuje w ciemności, Ani moru, który poraża w południe. (7) Chociaż padnie u boku twego tysiąc,A dziesięć tysięcy po prawicy twojej, Ciebie to jednak nie dotknie. (8) Owszem, na własne oczy ujrzysz I będziesz oglądał odpłatę na bezbożnych. (9) Dlatego, że Pan jest ucieczką twoją, Najwyższego zaś uczyniłeś ostoją swoją, (10) Nie dosięgnie cię nic złegoI plaga nie zbliży się do namiotu twego, (11) Albowiem aniołom swoim polecił,Aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich. (12) Na rękach nosić cię będą, Byś nie uraził o kamień nogi swojej. (13) Będziesz stąpał po lwie i po żmii, Lwiątko i potwora rozdepczesz. (14) Ponieważ mnie umiłował, wyratuję go, Wywyższę go, bo zna imię moje. (15) Wzywać mnie będzie, a Ja go wysłucham, Będę z nim w niedoli, Wyrwę go i czcią obdarzę, (16) Długim życiem nasycę go I ukażę mu zbawienie moje.
Księga Psalmów 91:1-16, Biblia Warszawska