Księga Psalmów
(1) Psalm Asafa. Doprawdy Bóg jest dobry dla Izraela; dla tych, którzy są czystego serca. (2) Ale moje nogi niemal się potknęły, moje kroki omal się nie zachwiały; (3) Bo zazdrościłem głupcom, widząc pomyślność niegodziwych. (4) Nie mają bowiem więzów aż do śmierci, ale w całości zostaje ich siła. (5) Nie doznają trudu ludzkiego ani cierpień jak inni ludzie. (6) Dlatego są opasani pychą jak złotym łańcuchem i odziani w okrucieństwo jak w szatę ozdobną. (7) Ich oczy wystają od tłuszczu; mają więcej niż serce mogłoby sobie życzyć. (8) Oddali się rozpuście i mówią przewrotnie o ucisku, mówią wyniośle. (9) Zwracają swe usta przeciwko niebu, a ich język krąży po ziemi. (10) Dlatego jego lud wraca dotąd i obficie leją się na nich wody; (11) Bo mówią: Jakże Bóg może o tym wiedzieć? Czy Najwyższy ma wiedzę? (12) Oto ci są niegodziwi, a powodzi im się na świecie i pomnażają bogactwa. (13) A więc na próżno oczyściłem swoje serce i w niewinności obmywałem ręce. (14) Cały dzień bowiem znoszę cierpienia i co rano jestem chłostany. (15) Gdybym powiedział: Będę mówił tak samo, skrzywdziłbym ród twoich synów. (16) Starałem się to rozumieć, ale było dla mnie zbyt trudne; (17) Aż wszedłem do świątyni Bożej i tu zrozumiałem, jaki jest ich koniec. (18) Doprawdy na śliskich miejscach ich postawiłeś i strącasz ich na zatracenie. (19) Oto jak doznali zguby! Nagle niszczeją, strawieni przerażeniem. (20) Jak sen po przebudzeniu, Panie, gdy się ockniesz, wzgardzisz ich obrazem. (21) Gdy gorycz miałem w sercu, a w nerkach czułem kłucie; (22) Byłem głupi i nic nie rozumiałem, byłem przed tobą jak zwierzę. (23) A jednak zawsze jestem z tobą, bo mnie trzymałeś za prawą rękę. (24) Poprowadzisz mnie według swej rady, a potem przyjmiesz mnie do chwały. (25) Kogo innego mam w niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym nie mam upodobania. (26) Choć moje ciało i serce ustanie, Bóg jest skałą mego serca i moim dziedzictwem na wieki. (27) Oto bowiem ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą, odstępując od ciebie. (28) Mnie zaś dobrze jest zbliżyć się do Boga; pokładam w Panu BOGU moją ufność, aby opowiadać wszystkie jego dzieła.
Księga Psalmów 73:1-28, Uwspółcześniona Biblia Gdańska