CzytelniaKomentarze i inspiracje

Abyście obfitowali

Pragnienie doczesnych obfitość, to temat który przyniósł największe żniwo dla szatana, który wykorzystuje do swoich celów. Tęsknota do obfitowania prowadzi ludzi do nienawiści, zazdrości, złodziejstwa, a niejednokrotnie do morderstwa. Egoizm który opętał XXI wiek, doprowadza do pozyskiwania dóbr doczesnych za wszelką ceną. I wciąż mało; pewnego milionera zapytano: Jaka suma pozwoli ci powiedzieć dość? Odpowiedź zaskoczyła rozmówcę: to co mam i jeszcze troszkę. I to troszkę nie ma końca. Można zauważyć w nauce Apostoła Pawła ciekawe ukierunkowanie w liście do Rzymian 12:15Weselcie się z weselącymi się, płaczcie z płaczącymi. Zacząłem obserwować ludzi w nawiązaniu do tego nauczania i dochodzę do wniosku, dzisiaj ludziom łatwiej jest płakać z płaczącymi, a ciężko dostosować się do „weselcie się z weselącymi” Posłużę się tym co zaobserwowałem:

  1. Nastąpiła śmierć w rodzinie X. Wszyscy znajomi, widząc tragedię tej rodziny starali się pomóc, współczuć i niejeden zapłakał. Wykonanie zalecenia Biblii „płaczcie z płaczącymi” nie sprawiało trudności.
  2. Dziecko rodziny Y ciężko zachorowało. Prowadząc rozmowę z zapłakaną mamą, słuchając o postępującej chorobie nie było problemów zapłakać. Wykonanie polecenia Biblii „płaczcie z płaczącymi” nie sprawiało trudności.

Raczej w trudnych sytuacjach życiowych współczucie z przeżywającym tragedie nie jest trudne.

  1. Brat X kupił sobie nowy samochód. Znajomi rozpoczęli dyskusje: ciekawe skąd wziął pieniądze, taki ma zawsze szczęście, na pewno kręci a właściwie to … i zawieszony głos . Zabrakło bezinteresownej radości, zadowolenia. Zazdrość i podejrzenia wzięły górę. Ktoś próbuje bronić, przecież Y wykorzystuje auto do dobrych celów, e tam jak się nachapał, to łaski nie robi. A Ja muszę jeździć starym autem, a On. A gdzie jest weselcie się z weselącymi.
  2. Młode małżeństwo otrzymało mieszkanie, z czystym sumieniem ciesząc się opowiadają innym. A tu jak zmowa milczenia brak potrzymania tematu lub stwierdzenie nie każdy ma takie szerokie plecy. Zaczyna tracić przyjaciół, na drodze stanęło mieszkanie, szczęście wymienionej rodziny. A gdzie jest weselcie się z weselącymi.

Z przerażeniem można zauważyć jak egoizm i zazdrość burzy jedność, koleżeństwo już nie wspomnę, też i braterstwo. Jak szybko tworzą się niestworzone historie, manipulacje wydarzeniami, dopasowaniem do ułożonej przez siebie teorii jak wiele ludzi wprzęga się w jakieś błędne koło niechęci do człowieka który ma powody do radości. Gdzieś tam w zanadrzu czyha stwierdzenie: On ma a Ja. Ludzie nie potrafią się cieszyć z czyjegoś szczęścia, zapominają o takiej prawidłowości biblijnej zapisanej w 1. Moj. 12:3  będę błogosławił błogosławiącym tobie, a przeklinających cię przeklinać będę; i będą w tobie błogosławione wszystkie plemiona ziemi. Ciesząc się z cieszącymi zaskarbiasz dla sienie radość wypływającą od Boga.

Ale chciałbym zwrócić naszą uwagę na inne obfitowanie które jest oparte na zwiastowaniu Pana Jezusa z ewangelii Jana 10:10  Złodziej przychodzi tylko po to, by kraść, zarzynać i wytracać. Ja przyszedłem, aby miały życie i obfitowały. Stwierdzenie Mistrza jest jasne; przyszedłem aby moje owce obfitowały, jeden z celów Jezusa, przekazać życie w obfitości. W czym ta obfitość ma się przejawiać, jaki jest cel tego obfitowania lub czego nas uczy? W Bożym planie zbawienia człowiek jest otoczony pełnią, w czym ona się przejawia:

  1. W miłości do człowieka. Jana 3:16  Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny. Kiedy dobrze przeanalizujemy ten tekst Biblii to stwierdzamy: miłość Boża była doskonała, pełna, wylana obficie. Miłość Jezusa doprowadziła go na krzyż.
  2. W obdarowaniu obietnicami. 2 Koryntian 1:20  Bo obietnice Boże, ile ich było, w nim znalazły swoje „Tak”; dlatego też przez niego mówimy „Amen” ku chwale Bożej. Nie umiem skomentować tego stwierdzenia „ile ich było, w nim Tak”. Spełnienie się tych słów możemy zauważyć w dzień pięćdziesiątnicy, gdy na uczni Jezusa została wylana moc Ducha Świętego. Te przeżycia wskazały jak bardzo spełniają się słowa „abyście obfitowali”. Obietnice które w zamierzeniu Pana Boga mają wprowadzić w stan duchowego życia podobnego do Mistrza i dokończyciela wiary naszej 2 Piotra 1:4  przez które darowane nam zostały drogie i największe obietnice, abyście przez nie stali się uczestnikami boskiej natury, uniknąwszy skażenia, jakie na tym świecie pociąga za sobą pożądliwość.

Pan dał nam przykład w swoim objawionym planie, bezgranicznego poświęcenia się celowi wyznaczonemu przez sprawiedliwość Bożą.

Wracam do słów Pana Jezusa „aby moje owce obfitowały” przekazując łaskę zbawienną. Łaska, która nie tylko przebacza, usprawiedliwia wprowadza do Bożej społeczności, ale też ucząca: abyśmy wyrzekli się bezbożności i światowych pożądliwości i na tym doczesnym świecie wstrzemięźliwie, sprawiedliwie i pobożnie żyli. Tylko człowiek który całkowicie, bezgranicznie poświęci się Panu, może wzrastać w darowanej obfitości, która winna się przejawiać:

  1. W postępowaniu. 1 Tesaloniczan 4:1  A poza tym, bracia, prosimy was i napominamy w Panu Jezusie, abyście stosownie do otrzymanego od nas pouczenia, jak macie postępować i podobać się Bogu, jak zresztą postępujecie, abyście tym bardziej obfitowali. Oczekiwanie jest proste. Postępowanie nasze musi obfitować w podobaniu się Bogu. Kolosan 1:10  abyście postępowali w sposób godny Pana ku zupełnemu jego upodobaniu, wydając owoc w każdym dobrym uczynku i wzrastając w poznawaniu Boga. Kiedy sięgniemy do podobieństwa o roli. Ziarno które spadło na dobrą ziemię wydało owoc jedno stokrotne, drugie sześćdziesiąt krotne, a inne trzydziestokrotne. Jeżeli dobrze zwrócimy uwagę to ziarno nie wydało 100% owocu, tylko stokrotny czyli 100 X 100 = 10 000%. Do takiego owocującego postępowania jest konieczne Nowonarodzenie, przelana krew Chrystusa jest wpisana w usługiwanie nie spuszczając wzroku z golgoty ani na chwilę. Przykład Piotra nam to dobrze obrazuje: szedł po wodzie do swego Mistrza, ale gdy oglądną się na wzburzone morze, wiatry, przeszkody, zaczął tonąc. Przyjacielu idziemy po wzburzonym morzu tego świata, zauważamy tak wiele przeszkód ponad nasze siły i kiedy patrzymy na Jezusa na golgotę, przechodzimy zwycięsko, kiedy pozwolimy zaprzątnąć umysł siłą szalejącej burzy, grzechu i wtedy jak Piotr zaczynamy tonąć. Piotr miał świadomość u kogo jest źródło pomocy, więc zawołał: Panie ratuj.
  2. W szczerości niosąc pomoc potrzebującym, też i w sensie postępowania duchowego. Kaznodziei Salomona 11:1  Rozdawaj swój chleb w obfitości, a po wielu dniach odnajdziesz go. Szczerość w postępowaniu na drodze prowadzącej do zbawienia. Hebrajczyków 10:21-22 oraz kapłana wielkiego nad domem Bożym, wejdźmy na nią ze szczerym sercem, w pełni wiary, oczyszczeni w sercach od złego sumienia i obmyci na ciele wodą czystą.
  3. W nadziei. Rzymian 15:13  A Bóg nadziei niechaj was napełni wszelką radością i pokojem w wierze, abyście obfitowali w nadzieję przez moc Ducha Świętego. Obfitować w nadziei która oparta jest na ewangelii, do której jesteśmy powołani Kolosan 1:23  jeśli tylko wytrwacie w wierze, ugruntowani i stali, i nie zachwiejecie się w nadziei, opartej na ewangelii, którą usłyszeliście, która jest zwiastowana wszelkiemu stworzeniu pod niebem, a której ja, Paweł, zostałem sługą. Nadzieja jest wspaniałym Bożym skarbem w życiu, odwołuję się do D.P.Ż nr.2 2008r artykuł Nadzieja.
  4. W miłosierdziu, pokoju i miłościJudy 1:2  Miłosierdzie, pokój i miłość niech będą waszym udziałem w obfitości. Obfitować w miłosierdzie, w dzisiejszym świecie miłosierdzie uznawane jest jako oznaka słabości, niegodna uwagi. Ale proszę zauważyć, każdy człowiek oczekuje i w różnych sytuacjach miłosierdzia: dziecko oczekuje od rodziców, kierowca od policjanta, uczeń od nauczyciela, jak wielu oczekuje od prokuratora lub sędziego, a przecież wszyscy oczekujemy miłosierdzia od Jezusa. Pamiętajmy miłosierdzie jest atutem nieba, umożliwia kontakt ze Wszechmogącym, oczekując miłosierdzia – bądź miłosierny. Nie bądź podobny do sługi któremu Pan darował dług który wynosił 10 000 talentów, a on nie podarował dług nie współmierny niższy dla swego współ sługi który wynosił 100 denarów. Tak to prawda Pan Jezus podarował 10 000 talentów, dług niemożliwy do spłacenia skazujący na wieczne potępienie. Jesteś wdzięczny Bogu za łaskę, więc dlaczego korzystając z miłosierdzia sam go nie stosujesz. Miłosierdzie które jest oparte na przykazaniu z ewangelii Mateusza 22:39  A drugie podobne temu: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego. Miłość do bliźniego w takim wymiarze jak do siebie samego, doprowadzi nas do Jezusa który jest przykładem: opuszczając tron w niebie schodzi na ziemię w jednym celu przekazać Ojcowski plan zbawienia. Apostoł Paweł modlił się o miłość obfitującą w życiu każdego chrześcijanina Filipian 1:9  I o to modlę się, aby miłość wasza coraz bardziej obfitowała w poznanie i wszelkie doznanie. Proszę zwrócić uwagę, miłość która ubogacona jest poznaniem: 2 Koryntian 2:14 Lecz Bogu niech będą dzięki, który nam zawsze daje zwycięstwo w Chrystusie i sprawia, że przez nas rozchodzi się wonność poznania Bożego po całej ziemi; Poznanie które jest miłą wonnością która rozchodzi się po całej ziemi, czy nie jest to wspaniała siła ewangelizacyjna. Cała ziemia czuje wonność poznania ugruntowanego na miłości. Obfitować w pokoju, zagwarantować może tylko dobry Pasterz, cały współczesny świat mówi o pokoju, składa deklaracje pokoju, jednocześnie wysyłając swoje wojska i to ma być droga prowadząca do pokoju. Aby mógł zapanować w życiu człowieka pokój musi nastąpić pewna przemiana w życiu:
  • sumienie , uwolnione, oczyszczone krwią Pana Jezusa
  • serce, ukształtowane wolą Bożą
  • duch, dusza i ciało, oddane w służbę Bogu
  • miłość, nie na ustach ale praktycznym działaniu
  • wola nie ludzka, ale Boża
  • wiara i nadzieja kształtowana obecnością Ducha Świętego itd.

Gdyż tylko człowiek pokoju, może nieść pokój. A że pokój jest atutem nieba , dlatego o pokój należy zabiegać u stóp Pana Jezusa, który chętnie przekazuje swój dar pokoju: Jana 14:27  Pokój zostawiam wam, mój pokój daję wam; nie jak świat daje, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze i niech się nie lękaJana 16:33 To powiedziałem wam, abyście we mnie pokój mieli. Na świecie ucisk mieć będziecie, ale ufajcie, Ja zwyciężyłem świat.

  1. W chwaleJana 17:22  A Ja dałem im chwałę, którą mi dałeś, aby byli jedno, jak my jedno jesteśmy. Proszę zwrócić uwagę dam im chwalę w celu jedności. Jedność która ma owładnąć zbawionych, która jest bardzo mile widziana w oczach wszechmogącego Boga, jedność która otwiera drzwi nieba. Jezus oczekując jedności wyposaża narzędziem jedności, przekazując chwałę. Chwała która ma budować jedność w:
  • braterstwie 1 Piotra 3:8  A w końcu: Bądźcie wszyscy jednomyślni, współczujący, braterscy, miłosierni, pokorni;
  • życiu i pielgrzymowaniu Filipian 1:27  Niech życie wasze będzie godne ewangelii Chrystusowej, abym czy przyjdę i ujrzę was, czy będę nieobecny, słyszał o was, że stoicie w jednym duchu, jednomyślnie walcząc społem za wiarę ewangelii
  • wielbieniu i wysławianiu Pana Boga Rzymian 15:6abyście jednomyślnie, jednymi usty wielbili Boga i Ojca Pana naszego, Jezusa Chrystusa.
  • uczęszczaniu do społeczności Dzieje Apostolskie 2:46  Codziennie też jednomyślnie uczęszczali do świątyni, a łamiąc chleb po domach, przyjmowali pokarm z weselem i w prostocie serca,
  • radości i myśli Filipian 2:2  dopełnijcie radości mojej i bądźcie jednej myśli, mając tę samą miłość, zgodni, ożywieni jednomyślnością.
  • w walce z szatanem Filipian 1:27  Niech życie wasze będzie godne ewangelii Chrystusowej, abym czy przyjdę i ujrzę was, czy będę nieobecny, słyszał o was, że stoicie w jednym duchu, jednomyślnie walcząc społem za wiarę ewangelii

Chwałą przekazana przez Jezusa, po pierwsze przybliża do Boga który mieszka w chwale, umożliwia wypełnienie Duchem Świętym, następnie udoskonala naszą wspólnotę i wzajemną troskę o dzieło zbawienia i jedność w Chrystusie z Chrystusem, i wprowadza nas w przyjście Pańskie Kolosan 3:4  gdy się Chrystus, który jest życiem naszym, okaże, wtedy się i wy okażecie razem z nim w chwale.

Wracając ponownie do słów naszego najwyższego Kapłana Jezusa Chrystusa: Ja przyszedłem, aby miały życie i obfitowały.Możemy zauważyć: wszystkie obietnice darowane nam przez Pismo Święte nie są tylko w celu ubogacenia, ale są wyposażeniem do budowania i kształcenia umożliwiającego stabilne przebywania w obecności Boże. Obfitość Jezusa zawarta jest w cudownym planie zaspokojenia potrzeb człowieka i wprowadzenia go do Ojczyzny która jest na niebie, skąd oczekujemy na naszego Pana Jezusa, sprawcę i dokończyciela naszej wiary. Obfitość prowadzona Bożą sprawiedliwością, jest obfitością twórczą, budującą, jednoczącą, skupioną na chwale Bożego majestatu. Jak wiele błogosławieństw doświadczamy gdy znamy głos swego Pasterza Jezusa: Abyście obfitowali we mnie.

Roman Jawdyk