KsięgiListy

Analiza Listu do Galacjan

W ramach debaty o sposobie i trwałości zbawienia zajmiemy się tym razem Listem do Galacjan. Spróbujemy porównać na jego podstawie cechy prawdziwej ewangelii głoszonej przez ap. Pawła z inną ewangelią judaizujących nauczycieli żydowskich. “Dziwię się, że tak prędko dajecie się odwieść od tego, który was powołał w łasce Chrystusowej do innej ewangelii, chociaż innej nie ma; są tylko pewni ludzie, którzy was niepokoją i chcą przekręcić ewangelię Chrystusową.” Gal. 1:6-7

Prawdziwa ewangelia – Przyczyną zmiany u Galacjan była łaska Boga, czyli Jego niezasłużona przychylność. Mówiąc precyzyjniej, jest to dobroć okazana Galacjanom pomimo ich oczywistej winy wobec Boga.

Fałszywa ewangelia – Odciągają od ewangelii łaski i wprowadzają inną ewangelię. Zaprzeczeniem łaski jest przychylność wypływająca z zasług. Nazywamy ją nagrodą lub zapłatą.

Żeby objawić mi Syna swego, abym go zwiastował między poganami, ani przez chwilę nie radziłem się ciała i krwi, Gal. 1:16 A gdy przyszedł Kefas do Antiochii, przeciwstawiłem mu się otwarcie, bo też okazał się winnym. Zanim bowiem przyszli niektórzy od Jakuba, jadał razem z poganami; a gdy przyszli, usunął się i odłączył z obawy przed tymi, którzy byli obrzezani. A wraz z nim obłudnie postąpili również pozostali Żydzi, tak że i Barnaba dał się wciągnąć w ich obłudę, ale gdy spostrzegłem, że nie postępują zgodnie z prawdą ewangelii, powiedziałem do Kefasa wobec wszystkich: Jeśli ty, będąc Żydem, po pogańsku żyjesz, a nie po żydowsku, czemuż zmuszasz pogan żyć po żydowsku? Gal. 2:11-14 (por.3:26-29)

P. e. – Ewangelia Pawła jest taka sama dla Żydów, jak i dla Pogan.
F. e. – Jej głosiciele czynią różnicę między Poganami a Żydami. Stosują presję psychiczną, by wyegzekwować posłuszeństwo swym obyczajom.

Ale nawet Tytusa, który był ze mną, chociaż był Grekiem, nie zmuszono do obrzezania, Gal. 2:3
Ci wszyscy, którzy chcą się podobać od strony cielesnej, zmuszają was do obrzezania, Gal. 6:12

P. e. – Do pojednania z Bogiem nie są potrzebne rytuały/znaki dokonywane na ciele.
F. e. – Rytuał jest konieczny do pojednania z Bogiem.

Nie bacząc na fałszywych braci, którzy po kryjomu zostali wprowadzeni i potajemnie weszli, aby wyszpiegować naszą wolność, którą mamy w Chrystusie, żeby nas podbić w niewolę, a którym ani na chwilę nie ustąpiliśmy, ani się nie poddaliśmy, aby prawda ewangelii u was się utrzymała. Gal. 2:4-5

P. e. – Ewangelia daje wolność (z kontekstu od niewoli przepisów Prawa Mojżeszowego).
F. e. – Posługując się nawet podstępem, głosiciele innej ewangelii starają się wtłoczyć swych wyznawców w system uczynków czy rytuałów zjednujących nam rzekomo przychylność Boga. Ich celem jest zwalczenie prawdziwej ewangelii.

My jesteśmy Żydami z urodzenia, a nie grzesznikami z pogan, Wiedząc wszakże, że człowiek zostaje usprawiedliwiony nie z uczynków zakonu, a tylko przez wiarę w Chrystusa Jezusa, i myśmy w Chrystusa Jezusa uwierzyli, abyśmy zostali usprawiedliwieni z wiary w Chrystusa, a nie z uczynków zakonu, ponieważ z uczynków zakonu nie będzie usprawiedliwiony żaden człowiek. Gal. 2:15-16
Nie odrzucam łaski Bożej; bo jeśli przez zakon jest sprawiedliwość, tedy Chrystus daremnie umarł. Gal. 2:21

P. e. – Usprawiedliwienie z grzechów jedynie przez zaufanie Chrystusowi. Nie ma w prawdziwej ewangelii miejsca na rolę uczynków w zbawieniu. Dodanie czegokolwiek do wiary w Jezusa jako warunku koniecznego do zbawienia niweczy doskonałość dzieła Jezusa na Krzyżu.
F. e. – Uczynki konieczne do zbawienia, sama wiara w Jezusa nie wystarczy.

Chcę dowiedzieć się od was tego jednego: Czy przez uczynki zakonu otrzymaliście Ducha, czy przez słuchanie z wiarą? Gal. 3:2

P. e. – Zaufanie Jezusowi zaowocowało otrzymaniem Ducha Świętego.
F. e. ? Trzeba własnych wysiłków, by otrzymać Ducha Świętego.

Bo wszyscy, którzy polegają na uczynkach zakonu, są pod przekleństwem; napisano bowiem: Przeklęty każdy, kto nie wytrwa w pełnieniu wszystkiego, co jest napisane w księdze zakonu. A że przez zakon nikt nie zostaje usprawiedliwiony przed Bogiem, to rzecz oczywista, bo: Sprawiedliwy z wiary żyć będzie. Zakon zaś nie jest z wiary, ale: Kto go wypełni, przezeń żyć będzie. Chrystus wykupił nas od przekleństwa zakonu, stawszy się za nas przekleństwem, gdyż napisano: Przeklęty każdy, który zawisł na drzewie, Gal. 3:10-13

P. e. – Wierzący są wolni od przekleństwa konieczności stałego zabiegania o przychylność Boga swoimi uczynkami.
F. e. – Trzeba ciągle się wysilać, by nie stracić przychylności Boga.

Tak więc zakon był naszym przewodnikiem do Chrystusa, abyśmy z wiary zostali usprawiedliwieni. A gdy przyszła wiara, już nie jesteśmy pod opieką przewodnika.Gal. 3:24-25 (por. 4:21)

P. e. – Koniec obowiązywania Prawa Mojżeszowego nad uczniami Jezusa.
F. e. – Prawo Mojżesza dalej nas obowiązuje.

Teraz jednak, kiedy poznaliście Boga, a raczej, kiedy zostaliście przez Boga poznani, czemuż znowu zawracacie do słabych i nędznych żywiołów, którym ponownie, jak dawniej służyć chcecie? Zachowujecie dni i miesiące, i pory roku, i lata! Gal. 4:9-10

P. e. – Koniec z przymusem świętowania szczególnych dni żydowskich.
F. e. – Żydowskie święta i dni szczególne obowiązują wierzących w Jezusa.

Lecz gdy nadeszło wypełnienie czasu, zesłał Bóg Syna swego, który się narodził z niewiasty i podlegał zakonowi, Aby wykupił tych, którzy byli pod zakonem, abyśmy usynowienia dostąpili. A ponieważ jesteście synami, przeto Bóg zesłał Ducha Syna swego do serc waszych, wołającego: Abba, Ojcze! Tak więc już nie jesteś niewolnikiem, lecz synem, a jeśli synem, to i dziedzicem przez Boga. Gal. 4:4-7

P. e. – Teraz nie jesteśmy już tylko sługami Boga, ale Jego dziećmi, których dziedzictwo jest niezbywalne – wieczne (dziedzicami Boga). Wszystko to jest zasługą wyłącznie Boga.
F. e. – Jesteśmy dalej niewolnikami Boga, których los jest niepewny. Pewność wiecznego, dziecięcego związku z Bogiem to bluźniercza pycha.

Czy stałem się nieprzyjacielem waszym dlatego, że wam prawdę mówię? Gorliwie o was zabiegają, ale nie w dobrych zamiarach, bo chcą was odłączyć, abyście wy o nich zabiegali. Gal. 4:16-17

P. e. – Cechą głosicieli prawdziwej ewangelii jest mówienie ludziom prawdy bez względu na koszty oraz szukanie dobra słuchaczy, nie swego.
F. e. – Pomimo gorliwości w pozyskiwaniu wyznawców apostołowie fałszywej ewangelii chcą związać ludzi ze sobą, a nie z Bogiem i mają ku temu iście prozaiczne motywy?

Powiedzcie mi wy, którzy chcecie być pod zakonem, czy nie słyszycie, co zakon mówi? Oto ja, Paweł, powiadam wam: Jeśli się dacie obrzezać, Chrystus wam nic nie pomoże. A oświadczam raz jeszcze każdemu człowiekowi, który daje się obrzezać, że powinien cały zakon wypełnić. Gal. 5:2-3
Albowiem ani obrzezanie, ani nieobrzezanie nic nie znaczy, lecz nowe stworzenie.Gal. 6:15

P. e. – Nie można połączyć Starego i Nowego Przymierza. Jedno wyklucza drugie. Albo przychodzimy do Boga obmyci Krwią Chrystusa – usprawiedliwieni z Jego ŁASKI, albo musimy cały czas żyć w przekleństwie gromadzenia sobie zasług przed Bogiem, które i tak nigdy nie wystarczą, by odkupić nasze grzechy czy zjednać Jego przychylność. Dla Boga liczy się znak na naszym sercu, a nie zewnętrzne rytuały (por. Rzym 2;28-29)
F. e. – Da się połączyć wiarę w Jezusa i Stare Przymierze. Bóg honoruje zewnętrzne rytuały jako środki zbliżania się do Niego.

Ci wszyscy, którzy chcą się podobać od strony cielesnej, zmuszają was do obrzezania, byle tylko nie cierpieć prześladowania dla krzyża Chrystusowego. Bo nawet ci, którzy poddają się obrzezaniu, sami zakonu nie przestrzegają, ale chcą, abyście wy się obrzezywali, by mogli z ciała waszego się chlubić. Gal. 6:12-13

P. e. – Głosiciele prawdziwej ewangelii chcą się podobać Bogu w swym wnętrzu, odrzucają zewnętrzne rytuały Starego Przymierza, przez co ściągają na siebie prześladowania ludzi religijnych, ale niewierzących.
F. e. – Trzeba dostosować się do religijnych kanonów, by nie cierpieć prześladowań. Głoszone hasła wcale nie mają potwierdzenia w prywatnym życiu. Ważne są liczby wiernych – ich serca nas nie obchodzą…

To oczywiście tylko pobieżna analiza tego Listu. Zachęcam Państwa do samodzielnego, pogłębionego studium porównującego prawdziwą i fałszywą ewangelię. Ta Księga Biblii świetnie się do tego nadaje.


Przeanalizujemy List do Galacjan pod kątem motywacji, metod i celu apostoła Pawła i jego przeciwników.

MOTYWACJA

A teraz, czy chcę ludzi sobie zjednać, czy Boga? Albo czy staram się przypodobać ludziom? Bo gdybym nadal ludziom chciał się przypodobać, nie byłbym sługą Chrystusowym. A oznajmiam wam, bracia, że ewangelia, którą ja zwiastowałem, nie jest pochodzenia ludzkiego; albowiem nie otrzymałem jej od człowieka, ani mnie jej nie nauczono, lecz otrzymałem ją przez objawienie Jezusa Chrystusa, Słyszeliście bowiem o moim dawniejszym postępowaniu w żydostwie, że srodze prześladowałem zbór Boży i niszczyłem go, i że prześcigałem w żarliwości dla żydostwa wielu rówieśników mojego pokolenia, będąc nader gorliwym zwolennikiem moich ojczystych ustaw. Ale gdy się upodobało Bogu, który mnie sobie obrał, zanim się urodziłem i powołał przez łaskę swoją, żeby objawić mi Syna swego, abym go zwiastował między poganami, ani przez chwilę nie radziłem się ciała i krwi, ani też nie udałem się do Jerozolimy do tych, którzy przede mną byli apostołami, ale poszedłem do Arabii, po czym znowu wróciłem do Damaszku. Gal. 1:10-17
Ci wszyscy, którzy chcą się podobać od strony cielesnej, zmuszają was do obrzezania, byle tylko nie cierpieć prześladowania dla krzyża Chrystusowego. Gal. 6:12

Paweł: Uważał motywację przypodobywania się ludziom za dyskwalifikującą ucznia Jezusa. By wykazać czystość swoich pobudek, wskazuje na przeszłość. Był wybitnym, dobrze zapowiadającym się i mającym względy u samego Arcykapłana młodym aktywistą religijnym (patrz również Dz. 22:3-5). Miał przed sobą wspaniałą przyszłość i możliwości wywierania wpływu na ludzi. W jednej chwili rzucił to wszystko, uznając za śmiecie (patrz Flp. 3:3-8). Czy można mu stawiać zarzut, że tracąc wpływy, dochody i dobre imię dla Jezusa, robi to, by zjednać sobie ludzi? Wyjaśnienie, że zrobił to dla Boga jest wiarygodniejsze. Dodatkowy argument przemawiający za tym to brak ludzkiego źródła Jego nauk (nie miał kontaktu z apostołami).

Judaizujący: Zmuszając nowych wierzących pochodzenia pogańskiego do obrzezywania (przyjmowania religii Mojżeszowej), chcą uniknąć prześladowań ze strony dominującej (i posiadającej polityczne wpływy) religii. To przejrzyście odsłania ich prawdziwe motywacje – podobanie się Bogu czy ludziom.

Boję się, że może nadaremnie mozoliłem się nad wami. Gal. 4:11
Dzieci moje, znowu w boleści was rodzę, dopóki Chrystus nie będzie ukształtowany w was; Gal. 4:19
Gorliwie o was zabiegają, ale nie w dobrych zamiarach, bo chcą was odłączyć, abyście wy o nich zabiegali. Gal. 4:17

Paweł: Znosił przeróżne ograniczenia i cierpienia dla dobra swoich podopiecznych. Choć głosił zasadę: A ten, którego się naucza Słowa Bożego, niechaj się dzieli wszelkim dobrem z tym, który naucza (Gal. 6:6), sam z niej nie korzystał lub czynił to wyjątkowo (Dz. 20:33-34, Flp. 4:10-19).

Judaizujący: Swoją działalność religijną prowadzą dla osobistych korzyści.

METODA

A co się tyczy tych, którzy cieszyli się szczególnym poważaniem – czym oni niegdyś byli, nic mnie to nie obchodzi; Bóg nie ma względu na osobę (…) Gal. 2:6
Ale gdy spostrzegłem, że nie postępują zgodnie z prawdą ewangelii, powiedziałem do Kefasa wobec wszystkich: Jeśli ty, będąc Żydem, po pogańsku żyjesz, a nie po żydowsku, czemuż zmuszasz pogan żyć po żydowsku? Gal. 2:14
Czy stałem się nieprzyjacielem waszym dlatego, że wam prawdę mówię? Gal. 4:16
Bodajby siebie uczynili rzezańcami ci, którzy was podburzają. Gal. 5:12
Chociaż innej nie ma; są tylko pewni ludzie, którzy was niepokoją i chcą przekręcićewangelię Chrystusową. Gal. 1:7
Nie bacząc na fałszywych braci, którzy po kryjomu zostali wprowadzeni i potajemnieweszli, aby wyszpiegować naszą wolność, którą mamy w Chrystusie, żeby nas podbić w niewolę, Gal. 2:4
A ja, bracia, jeśli jeszcze obrzezanie głoszę, za co jeszcze jestem prześladowany? Przecież wtedy ustaje zgorszenie krzyża. Gal. 5:11
Zanim bowiem przyszli niektórzy od Jakuba, jadał razem z poganami; a gdy przyszli, usunął się i odłączył z obawy przed tymi, którzy byli obrzezani. Gal. 2:12
O nierozumni Galacjanie! Któż was omamił, was, przed których oczami został wymalowany obraz Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego? Gal. 3:1
Biegliście dobrze; któż wam przeszkodził być posłusznymi prawdzie? Namawianie takie nie pochodzi od tego, który was powołuje. Trochę kwasu całe ciasto zakwasza. Gal. 5:7-9

Paweł: Wprost i bez względu na osoby atakował zło. Mówienie prawdy uważał za nieodłączną cechę prawdziwego oddania innym. Fałszywych braci atakował bezwzględnie i nie przebierając w słowach – “Bodajby siebie uczynili rzezańcami” dosłownie można przetłumaczyć: “oby i (całego) dali sobie odciąć”.

Judaizujący: Mieli zgoła inne metody. Pragnąc przypodobać się ludziom i odwrócić ich od prawdy, byli gotowi na cały wachlarz metod: przekręcanie, udawanie, podstęp, szpiegowanie, kłamstwo, manipulację i stopniowe rozmiękczanie umysłów swoich ofiar (trochę kwasu). Gdy byli w wystarczającej większości, nie wahali się zastosować najlepszej swojej broni – terroru psychicznego, któremu nie oparł się nawet “pierwszy papież”. Do dziś uwielbiają tę metodę.

CEL

A którym ani na chwilę nie ustąpiliśmy, ani się nie poddaliśmy, aby prawda ewangelii u was się utrzymała. Gal. 2:5
Biegliście dobrze; któż wam przeszkodził być posłusznymi prawdzie? Gal. 5:7
Nie bacząc na fałszywych braci, którzy po kryjomu zostali wprowadzeni i potajemnie weszli, aby wyszpiegować naszą wolność, którą mamy w Chrystusie, żeby nas podbić w niewolę, Gal. 2:4
O nierozumni Galacjanie! Któż was omamił, was, przed których oczami został wymalowany obraz Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego? Chcę dowiedzieć się od was tego jednego: Czy przez uczynki zakonu otrzymaliście Ducha, czy przez słuchanie z wiarą? Czy aż tak nierozumni jesteście? Rozpoczęliście w duchu, a teraz na ciele kończycie? Gal. 3:1-3
Teraz jednak, kiedy poznaliście Boga, a raczej, kiedy zostaliście przez Boga poznani, czemuż znowu zawracacie do słabych i nędznych żywiołów, którym ponownie, jak dawniej służyć chcecie? Gal. 4:9
Co zaś do mnie, niech mnie Bóg uchowa, abym miał się chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego dla mnie świat jest ukrzyżowany, a ja dla świata. Gal. 6:14
Bo nawet ci, którzy poddają się obrzezaniu, sami zakonu nie przestrzegają, ale chcą, abyście wy się obrzezywali, by mogli z ciała waszego się chlubić. Gal. 6:13

Paweł: Chce, by ludzie żyli w prawdzie i wolności. Uczy ich umiejętności samodzielnego myślenia i demaskowania fałszu. Chlubi się tylko tym, czego dokonał dla niego Jezus.

Judaizujący: Religijne zniewolenie, uodpornienie na prawdę, niesamodzielność myślenia, życie w moralnym zakłamaniu i bezbronność wobec grzechu – oto ich oferta dla Was…

Artykuł pochodzi ze strony http://knp.lublin.pl/