Biblia jest święta! Inspirowana przez Boga, jest najstarszą istniejącą księgą. Pięć ksiąg Mojżeszowych zostało napisanych około 1675 lat przed Chrystusem. Dopiero po stuleciach powstały religijne pisma Wschodu. Na przykład Awesta, autorstwa Zoroustra (święte pismo Persów w języku staroirańskim) została napisana około 1200 lat przed Chrystusem; Weda Hindusów około 1100 lat przed Chrystusem; księgi Konfucjusza (filozof chiński) około 1100 lat przed Chrystusem; pisma Buddy (założyciel buddyzmu) około 600 lat przed Chrystusem i Koran Mahometa (islam) około 600 lat po Chrystusie.
Prof. Montiero Williams, znawca Sanskerytu, pierwotnego języka indyjskiego i języka Wedy, studiował księgi Wschodu przez 42 lata, porównał je do Biblii i powiedział: „Przesuń je (wschodnie księgi) na lewą stronę Twojego biurka, własną Biblię Świętą połóż po stronie prawej. Zrób szeroki odstęp między nimi, ponieważ istnieje wielka przepaść pomiędzy tak zwanymi świętymi pismami Wschodu a Świętymi pismami Biblii, przepaść, której nie da się przekroczyć. One są jak świece w porównaniu ze słońcem Biblii!”
Koran zawiera przy tym zestawione cytaty ze Starego i Nowego Testamentu. Tak zwane święte pisma pogan zawierają wiele mylnych i przesądnych twierdzeń, które są tylko produktem ludzkiego rozumu. Jest w nich niewiele zrozumienia żyjącego i prawdziwego Boga. W przeciwieństwie do tego, prawa w księgach Mojżeszowych nie są żadnymi ludzkimi wymysłami, lecz Bożymi prawami. Biblia jest fundamentem Bożego objawienia dla ludzi. Żaden człowiek nie mógł stworzyć takiego dzieła. Interesujące są także odkrycia Ivana Panina o wartościach liczbowych, które jak mozaika leżą u podstaw tekstu biblijnego. Despotyzm i podstępność kapłanów, występujące w tak zwanych pismach świętych, są w wypadku Biblii niemożliwe. Biblia wolna jest od misteriów, czarodziejstwa, czarnoksięstwa, wszetecznych obyczajów, które są obecne w pismach pogańskich i sprawiają iż są ohydą przed Bogiem.
Ceremonie w Biblii wskazują na Świętość Boga, grzeszność człowieka, konieczność pokuty, odkupienie i uświęcony stan, do którego Pan obiecał podnieść upadłą ludzkość. Kary są sprawiedliwe, a nagrody wzbudzające miłość do Niego.
Słowo „biblia” pochodzi z greckiego słowa „biblia” i oznacza – księgi. Zmiana liczby mnogiej na pojedynczą nastąpiła w XIII wieku. Od tamtego czasu księgi zaczęto nazywać „księgą”, np. „Biblią”. Jako przedmowę zacytować można IZAJASZA 34:16 „Badajcie pismo PANA i czytajcie: Żadnej z tych rzeczy nie brak, żadna z nich nie pozostanie bez drugiej, gdyż usta Pana to nakazały i jego Duch je zgromadził”. Znaczenie Biblii opisane jest w 2 TYMOTEUSZA 3:16-17 „Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowania w sprawiedliwości, aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany.”
Różnica między Biblią a pismami pogańskimi dotyczy także kontekstu
Biblia jest w całości niepowtarzalna. Była pisana na przestrzeni czasowej około 1700 lat przez przeszło 40 autorów różnego pochodzenia. Mojżesz był przywódcą ludu, wychowany jako książę i przyszły Faraon, Amos był pasterzem, Piotr rybakiem, Jozue generałem, Nehemiasz namiestnikiem państwowym, Ezdrasz wielkim kapłanem, Daniel premierem, Łukasz lekarzem, Mateusz celnikiem, Paweł rabinem.
Biblia pisana była w różnych miejscach – na dzikim pustkowiu, w pałacach, w więzieniu. Pisana była na trzech kontynentach: w Europie, Azji i Afryce. Została napisana w trzech językach. Stary Testament po hebrajsku, z wyjątkiem księgi Ezdrasza od rozdziału 4 werset 8 do rozdziału 6 werset 18 i rozdziału 7 wersety 12-26 i księgi Daniela 2 wersety 4-7 i 28, które napisane są po aramejsku, tak zwanym 'chaldejskim’ owego czasu. Językiem Nowego Testamentu jest grecki, który był językiem handlowym oraz potocznym w całym Imperium Rzymskim za czasów Chrystusa.
Utracony raj stworzenia stał się zyskanym ponownie rajem objawienia. Biblia nie jest księgą 'Bożej ekspresji’ napisanej w 'nadludzkim języku’. Jest ona Bożym objawieniem, przekazanym prostym, ludzkim językiem, zrozumiałym poprzez wszystkie stulecia. Chociaż Biblia pisana była w ciągu tak długiego odcinka czasu, stanowi doskonałą jedność. Pomimo, iż pisarze nie wiedzieli nic o sobie nawzajem i nie mieli zamiaru, by napisać jedną księgę, jest ona jedną księgą, napisaną przez ludzi, których użył Bóg aby przedstawić Swoje objawienie.
Biblia nie jest dopasowana do gustu czy też do zwyczajów jednego ludu, nie jest przeznaczona dla określonego okresu. Pasuje do wszystkich ludów i do wszystkich czasów. Jest ona Bożą wolą – Bożym testamentem dla całej ludzkości.
Biblia jako dzieło literackie jest książką najbardziej godną uwagi spośród wszystkich kiedykolwiek napisanych. Stanowi zbiór 66 ksiąg, niektóre z nich mają znaczną objętość, inne zaś nie są większe od traktatu. Księgi zawierają różne formy literackie, historyczne, biografie, poezję, maksymy, przysłowia, listy, prawa, wskazówki, uroczyste uwielbienia, porównania, zagadki, proroctwa i wszystkie inne formy wyrazu. Można ją czytać, by być mądrym; wierzyć w nią by być zbawionym; praktykować, by być świętym; czytać po to, by zapisać ją w pamięci i by prowadziła ona serce. Można ją czytać modląc się, z pełnym szacunkiem, można ją studiować cały czas. Jest ona ciągle nowa, pełna życia i siły.
Różnica między Biblią a pismami pogańskimi dotyczy także rozpowszechnienia
Żadnej książki nie czyta tak duża liczba ludzi. Żadnej książki nie tłumaczy się na tak wiele języków. Biblia jest pierwszą książką, która została wydrukowana przez Gutenberga w Mainz. Jest ona rzeczywiście Słowem Boga! Jest także pierwszą książką, która została przetłumaczona – mianowicie w roku 250 przed Chrystusem przez 70 hebrajskich uczonych w Aleksandrii, z hebrajskiego na grecki, który był wówczas językiem światowym. Stąd nazwa „Septuaginta”, tzn. „siedemdziesiąt”. W latach 366-384 po Chrystusie Biblia została przetłumaczona na łacinę, jej nazwa brzmi „Vulgata”, co oznacza – „powszechna”.
Biblia jest niepowtarzalna, ze względu na to jak się zachowała
Ciągle przepisywana, wieki przed wynalezieniem druku; ciągle przepisywana, ponieważ materiał, na którym była pisana, stawał się stary. W przypadku żadnej innej książki na świecie nie powstało tak wiele manuskryptów, rękopisów, jak w przypadku Biblii. Biblia jest lepiej zachowana aniżeli dzieła Szekspira, który żył zaledwie ok. 300 lat temu. Zachowany tekst jego dzieł jest mniej pewny niż na przykład tekst Nowego Testamentu. Biblia przetrwała wszelkie prześladowania i krytykę.
Biblia jest niepowtarzalna w swej nauce. Jezus Chrystus podbił bez broni więcej milionów ludzi niż Aleksander Wielki, Cezar i Mahomet razem wzięci. Bez pomocy nauki dał On więcej światła na ludzkie i Boże sprawy aniżeli wszyscy filozofowie razem wzięci. On przekazał także Słowa Życia, które nie były powiedziane przez nikogo przed Nim, ani po Nim.
Wiarygodność Biblii.
Mamy ponad 5,300 znanych manuskryptów Nowego Testamentu i ponad 10,000 łacińskiej Wulgaty oraz więcej niż 24,000 kopii manuskryptów Nowego Testamentu. Opisy były tak dokładne i pewne, że kopie uznawane były często za oryginały. Żydzi mieli duży respekt przed Słowem Bożym i wystrzegali się dodawania czegoś, opuszczania bądź poprawiania. Było to także surowo zabronione – porównaj z następującymi pismami: OBJAWIENIE 22:18-19 oraz 5 MOJŻESZOWA 4:2 i inne. Jest to fenomen, zjawisko nieporównywalne w historii literatury. Także znaleziska archeologiczne potwierdzają prawdziwość Biblii. Odkryto np. że mury Jerycha upadły nie do środka (co zdarzyłoby się w wypadku ataku militarnego), lecz na zewnątrz (JOZUEGO 6:20). Dzieje Apostolskie według Łukasza są nieprzewyższone w historycznej wiarygodności. Łukasz był perfekcyjnym historykiem.
Współcześni historycy swoje tak zwane „krytyczne, otwarte i rzetelne” badania Pisma, zaczynają od założenia, że 'nie istnieje żaden Bóg’, 'nie istnieją cuda (są one niemożliwe)’, 'żyjemy w zamkniętym systemie oraz, że nie istnieje nic nadnaturalnego’. Badając życie Jezusa Chrystusa, cuda i zmartwychwstanie, kończą te badania wnioskami, że nie istnieją cuda, nie ma zmartwychwstania, ponieważ oni nie wierzą, że Bóg istnieje. To nie są historyczne podstawy lecz co najwyżej filozoficzne uprzedzenia. Historia może opierać się tylko na świadectwach. Żaden z historyków nie widział na przykład Lincolna lub Fryderyka Wielkiego, jednakże wiemy na podstawie świadectw, że Lincoln był prezydentem Stanów Zjednoczonych. Wiemy również, że Fryderyk Wielki żył i był założycielem państwa pruskiego. Co zaś dzieje się z bezsprzecznymi świadectwami o Jezusie i Jego cudach? – Wielu im zaprzecza.
Ważność Biblii
Ponieważ Biblia jest Bożym Słowem, jest księgą o decydującym znaczeniu dla każdego człowieka. Los każdego zależy od tego, jaką przyjmie postawę w stosunku do Biblii. Wzywa ona do podjęcia decyzji. Pokazuje, iż człowiek taki, jaki jest z natury, nie może się ostać przed Świętym Bogiem. Czyni jasnym fakt, iż jest on grzesznikiem i grzechy oddzielają go od Boga. Mówi jednakże człowiekowi, że Bóg kocha ludzi i stworzył drogę, dzięki której możemy wejść z Nim w kontakt. Ta droga zaistniała dzięki dziełu zbawienia Jezusa Chrystusa, dzięki Jego odkupieńczej śmierci na krzyżu Golgoty. Mógł On powiedzieć o sobie:
„Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie” JANA 14:6
Zależy to od wolnej decyzji każdego człowieka, czy przyjmie w wierze dzieło odkupieńcze Jezusa Chrystusa jako dokonane dla niego i czy będzie on kroczył tą drogą, która wiedzie do nieba, czy też odrzuci to i będzie zgubiony w wiecznej nocy, w oddaleniu od Boga. Nie istnieje neutralne stanowisko w stosunku do Bożej oferty. Ten kto przejdzie obok tego obojętnie, powinien wiedzieć, że będzie musiał zdać z tego sprawę przed Bogiem.
W Słowie Bożym jest moc. W HEBRAJCZYKÓW 4:12 czytamy: „Bo słowo Boże jest żywe i skuteczniejsze, ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające, aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić zamiary i myśli serca.” Słowo Boże daje także siłę – użyczyło jej niezliczonym tysiącom ludzi, tak iż woleli opuścić ukochany dom, gospodarstwo, ojczyznę, aniżeli zrezygnować z Biblii. Miliony ludzi oddało swe życie za wiarę.
Każdy może sam doświadczyć, że Biblia jest Słowem Bożym. Jeśli człowiek czyta Biblię ze szczerym pragnieniem (zaczynając celowo od Ewangelii Nowego Testamentu) i prosi przedtem Boga, by dał mu zrozumienie Świętego Pisma, wówczas doświadczy on zmiany w swoim życiu ku dobremu. Jeśli rozpozna on wielkość ofiary Jezusa Chrystusa, zaufa Mu i odda w Jego potężne ręce kierownictwo nad swoim życiem (tzn. kiedy nie będzie unikać Boga, ale zbliżać się do Niego), wówczas zyska pewność zbawienia. Jeśli uzna swe błędne postępowanie i wyzna to, poczuje szczęście i pokój w sercu, którego nikt nie może zakwestionować. Inaczej mówiąc, człowiek taki, sam doświadczył, że Biblia jest Słowem Bożym i daje ona nowe życie. Będzie mógł poza tym stwierdzić, że obietnice dane, tym którzy proszą dotyczą także jego codziennego życia. Obietnica Jezusa np. w MATEUSZA 7:7, „Proście, a będzie wam dane, szukajcie a znajdziecie, kołaczcie a otworzą wam:”, odnosi się nie tylko do spraw duchowych, ale także do wszystkich przypadków życia codziennego, odnosi się do pomocy w różnych trudnościach, jakiekolwiek by one nie były.
Osobliwością samego nawet czytania Biblii jest to, iż ochrania ono ludzi przed grzeszeniem (zobacz PSALM 119:11 oraz JANA 15:3). Przeznaczenie czasu na czytanie Słowa Bożego to jest droga, która pozwala trzymać się z dala od grzechu. Wtedy Pan będzie mógł spowodować, aby nasze myśli były zainteresowane Słowem i nie dopuścić do nas różnych złych myśli. Spowoduje to oczyszczenie ducha, duszy i ciała. Nikt nie chce grzeszyć, a w Biblii jest pokazana droga, jak trzymać się od niego z dala. Siła, która leży w Słowie Bożym, powoduje, że ludzie poprzez samo tylko czytanie Biblii zostają uzdrowieni. Ponieważ tak wielka siła tkwi w Bożym Słowie, musi być ono czytane z modlitwą, gdyż wróg duszy, który chce przy pomocy wszystkich środków trzymać ludzi z dala od Boga, bardzo się temu sprzeciwia.
Większość biblijnych wypowiedzi prorockich wypełniła się, pozostałe wypełniają się. Człowiek, który zna zawartość Biblii, wie o przyszłych rzeczach i ma pewność, że Bóg ma pieczę nad wszystkim. Może on wówczas bez strachu, z pełnym zaufaniem patrzeć w przyszłość.
Źródło: Przetłumaczone z niemieckiego oryginału „Die Bibel”, Rundbrief Nr. 3/4, 1980, Deutsche-Spätregen-Mission, Beilstein, Niemcy
