Ziemia Biblii

Jerozolima

KAŻDY ZNA JEROZOLIMĘ. Jest to centrum zainteresowania i polemiki w prasie światowej, ale nie każdy wie, że Jerozolima stanowi centrum Bożego planu i Jego zamiarów odnośnie Ziemi, jak to wyjaśnia Biblia.

JEROZOLIMA W PRZESZŁOŚCI – MIASTO DAWIDA

Pierwsza wzmianka o Jerozolimie (miasto pokoju) w Biblii znajduje się w Księdze Jozuego [Joz 10.1], ale generalnie wszyscy się zgadzają, iż „Salem”, do którego udał się Abram na spotkanie króla-kapłana Melchizedeka [Rdz 14.18], jest tą samą miejscowością. Góra w „kraju Moria” [Rdz 22.2], na którą wszedł Abram w celu złożenia w ofierze Izaaka, także znajdowała się w Jerozolimie, która została zbudowana na czterech wzgórzach: Syjon, Akra, Moria i Bezetha. [zob. też 2 Kr 3.1]

Znaczenie tych dwóch wydarzeń, które miały miejsce w Jerozolimie, od razu wskazuje na to miasto jako na centrum w Bożym planie. Melchizedek, król-kapłan Boga Najwyższego, łamał chleb i pił wino z Abrahamem, zapowiadając ofiarę Jezusa, jak to objaśnia List do Hebrajczyków, rozdz. 7. Podobnie wiara pokazana przez Abrahama i gotowość złożenia Izaaka w ofierze ustanowiła zasadę „usprawiedliwienia przez wiarę” i pokazała, że Bóg zapewni ofiarnego baranka. Jan Chrzciciel rozpoznał Jezusa jako „Baranka Bożego, który gładzi grzech świata.” [J 1.29]

Jerozolima jest wyjątkowym miejscem, wybranym przez Boga, co pokazują dokładniej dzieje życia Dawida. Dawid zrobił wszystko, by zdobyć Jerozolimę, ufortyfikować ją i umieścić tam swój tron. Następnie udało mu się sprowadzić do miasta arkę przymierza. W końcu zakupił teren i zgromadził materiały dla swego syna Salomona, by w tym miejscu zbudował świątynię. We wszystkich tych działaniach Dawidem kierował Bóg i dostrzegamy wiele cech wspólnych pomiędzy życiem Dawida i Chrystusa. Obaj płakali nad Jerozolimą i przeznaczeniem obu był triumfalny powrót do tego miasta.

Kiedy Salomon poświęcił ukończoną świątynię, wyjaśnił, że Boga, który stworzył wszechświat, nie mogą objąć nawet niebiosa, a cóż dopiero świątynia. [1Krl 8.27] Świątynia była miejscem obiecanym przez Boga, w którym wybierze sobie Pan, Bóg wasz, miejsce na mieszkanie dla imienia swego. [Pwt 12.11]

Wszystkie modlitwy skierowane ku temu miejscu zostaną przez Boga wysłuchane. Bóg przyjął modlitwę Salomona [1 Krl 9.3] i powtórzył obietnice dane wcześniej Dawidowi [2 Sam 7.12-16], że utrwali jego tron na wieki. Oczywiście, doczekają się one wypełnienia dopiero, gdy Jezus powróci na Ziemię, co zostało potwierdzone, kiedy przyrzeczenie to powtórzono Marii przed narodzinami Chrystusa. [Łk 1.32]

To wszystko stało się w Jerozolimie

Kiedy ukończono budowę świątyni i arka znalazła się w Miejscu Najświętszym, chwała Pańska wypełniła świątynię na podobieństwo obłoku. [1 Krl 8.11] Tak więc widzimy, że zarówno Abraham, Dawid, jak i Salomon uznali, że Jerozolima była miejscem szczególnym, gdyż pokazywała znaczenie obecności Boga w życiu wszystkich ludzi, którzy czczą Stwórcę.

W całej Biblii Jerozolima pełni bardzo ważną rolę. Była to stolica królestwa założonego przez Dawida i Salomona. Była ona centrum narodowej tożsamości Izraela, gdy Żydzi powrócili z niewoli babilońskiej, by odbudować miasto. W czasach Chrystusa była ona dla Żydów powtórnie centrum kultu. Po buncie Żydów (66-70 r.n.e.) Rzymianie zorientowali się, jak ważna jest Jerozolima dla narodu żydowskiego, toteż zrównali ją z ziemią w 70 r.n.e. Przez blisko 2 000 lat Jerozolima była nadzieją Izraela na powrót do kraju, co się w końcu spełniło. [Jer 30.18-20; 31.10-14]

JEROZOLIMA DZISIAJ – MIASTO NIEZGODY

Czy spełniły się teraz nadzieje Izraelczyków? Odpowiedź brzmi oczywiście, że tylko częściowo, i to po ciągłej walce Izraela o swoje ocalenie w ciągu ostatnich 50. lat. Zajmowane przez Żydów terytorium stanowi tylko część ziemi obiecanej Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi. [Rdz 13.14-15] Nie zajmują oni nawet ziem, które obejmowało królestwo Salomona. Pomimo zwycięstwa w szeregu wojnach z sąsiednimi państwami zajmują niewielki obszar na wschód od Jordanu. Izrael zwrócił Półwysep Synajski Egiptowi, a Palestyńczykom zagwarantowano częściową niezależność na Zachodnim Brzegu i na terytorium Gazy. Izrael nadal otaczają wrogie, głównie muzułmańskie państwa, włączając w to Liban, Syrię, Jordanię, Egipt, Irak i Arabię Saudyjską.

Dopiero w 1967 roku, po wojnie sześciodniowej, Izrael zdobył kontrolę nad całą Jerozolimą. W dalszym ciągu jest ona jednak przedmiotem sporu z Palestyńczykami, którzy sprzeciwiają się izraelskiemu poszerzaniu osadnictwa na wschód od miasta, które to terytorium uważają za własne. Obecność trzeciej najważniejszej islamskiej świątyni, „Kopuły Skały”, na miejscu świątyni Salomona i żydowska cześć dla „ściany płaczu”, tego co pozostało po świątyni Heroda, stanowią dwa ogniska zapalne w Jerozolimie. Obydwie strony uważają ją za swoją stolicę. Nigdy nawet nie brano pod uwagę możliwości kompromisu w tej kwestii. Jeśli uświadomimy sobie, że Jerozolima jest centrum kultu dla Kościoła rzymsko-katolickiego, ortodoksyjnego greckiego, ortodoksyjnego prawosławnego oraz wielu odłamów religii chrześcijańskiej i wszyscy oni domagają się dostępu do swoich świątyń, przekonamy się, że w rezultacie mamy tu wybuchową mieszankę religijnego fanatyzmu i rozwiązaniem może być jedynie powtórne przyjście Chrystusa.

Izrael sprawuje kontrolę nad Jerozolimą od 1967 roku, przybliżając nas do końca czasów pogan, jak to sam Jezus zapowiedział:

…drugich (Żydów) zapędzą w niewolę między wszystkie narody. A Jerozolima będzie deptana przez pogan, aż czasy pogan przeminą. [Łk 21.24]

Jezus włączył te słowa do wypowiedzianego na Górze Oliwnej proroctwa, które zapowiada czas końca, tuż przed jego powrotem:

Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z wielką mocą i chwałą. [Łk 21.27

Jezus powiedział, że nie tylko powstanie w tym czasie królestwo Boga, ale także:

Nie przeminie to pokolenie, aż się wszystko stanie. [Łk 21.32]

Ile lat liczy sobie jedno pokolenie? Do dzisiaj upłynęło ponad 30 lat, od kiedy Jerozolima przeszła pod kontrolę Izraela. Z pewnością powrót Chrystusa jest już bliski!

A tymczasem napięcie wywołane zagrożeniem terrorystycznym nie słabnie. Każde przedsięwzięcie, takie jak na przykład prace archeologiczne prowadzone w pobliżu świątyni, stanowi powód do dalszego konfliktu. Prorok Zachariasz zapowiedział, jak się to skończy:

W owym dniu uczynię Jeruzalem ciężkim głazem dla wszystkich ludów. Każdy, kto go spróbuje podnieść, dotkliwie się pokaleczy. Wszystkie narody się zgromadzą przeciw niemu. [Zach 12.3]

Dzień, o którym mówi tu Zachariasz, jest dniem Pana czyli dniem powrotu Jezusa Chrystusa. Prorok powtarza to określenie wielokrotnie, gdy zapowiada, jak Żydzi w końcu rozpoznają w Jezusie Mesjasza – Będą patrzeć na tego, którego przebili, i boleć będą nad nim. [Zach 12.10] Prorok mówi nam, że wówczas sam Bóg będzie sprawował kontrolę nad Jerozolimą:

W owym dniu sprawię (Bóg), że wszystkie ludy, które targnęły się na Jeruzalem, będą zniszczone. [Zach 12.9]

Kiedy czas ostatniej generacji przeminie, zobaczymy, że Jerozolima stanie się powtórnie ośrodkiem kontaktu Boga z człowiekiem. Ten kontakt będzie zgubny dla tych, co nie znają Boga, ale będzie to dzień zbawienia dla wierzących. Nie wiemy dokładnie, co podpali tę polityczną beczkę prochu. Chrześcijańscy i islamscy ekstremiści w Libanie, Syrii i Iranie ciągle występują przeciw Izraelowi i kontynuują ataki terrorystyczne. Ucisk i okrucieństwa sprzyjają nieprzejednanej wrogości w całym regionie.

Wydaje się niemożliwe, żeby „miasto pokoju” żyło zgodnie ze swoją nazwą, ale Biblia jasno stwierdza, iż Bóg sprawuje nad wszystkim kontrolę, a Jerozolima jest źrenicą jego oka. [Zach 2.12]

JEROZOLIMA W PRZYSZŁOŚCI – MIASTO CHRYSTUSA

Co więc czeka Jerozolimę w przyszłości? W Biblii znajduje się mnóstwo odniesień do jej wspaniałej roli w królestwie Boga, które Jezus ustanowi po swym powrocie na ziemię. Zacytujmy chociażby jeden fragment:

Przeciwnie, będzie radość i wesele na zawsze z tego, co Ja stworzę; bo oto Ja uczynię z Jerozolimy wesele i z jej ludu – radość. Rozweselę się z Jerozolimy i rozraduję się z jej ludu. Już się nie usłyszy w niej odgłosów płaczu ni krzyku narzekania. [Iz 65.18-19]

Ale prorocy mówią także, że Jerozolima doświadczy wielkich problemów. [Zach 14.2-3] Dopiero wtedy będzie interweniował Bóg poprzez Jezusa Chrystusa, który stanie tego dnia na Górze Oliwnej.

Złota Brama górująca nad doliną Kidron naprzeciwko Góry Oliwnej. Zamknięta od 810 r. n.e., zgodnie z tradycją ma pozostać taka aż do chwili wkroczenia do miasta Mesjasza, gdy powróci on na ziemię.

Powstanie wielkie trzęsienie ziemi i Jerozolima zostanie wzniesiona ponad sąsiednie wzgórza. [Zach 14.4-10] Po zniszczeniu i odbudowie zarówno geograficznych, jak i państwowych granic, Jerozolima stanie się rzeczywiście miastem pokoju i będzie w nim rządził Jezus, książę pokoju. Będzie ono żyć bezpiecznie, jak pisze Zachariasz. [Zach 14.11]

Prorok Ezechiel opisuje z detalami budowę nowej świątyni w Jerozolimie. [Ez 40-47] Ludzie z całego świata podążą do Jerozolimy, by tam czcić Boga, uznając jej wyjątkową pozycję miejsca spotkań wybranego przez Boga, gdzie Chrystus Król, pośrednik między Bogiem a człowiekiem, będzie miał swój tron. [Zach 14.16]

Pójdą liczne narody i powiedzą: Chodźcie, wstąpmy na górę Pańską, do domu Boga Jakubowego, niech nas nauczy dróg swoich, byśmy chodzili Jego ścieżkami, bo z Syjonu wyjdzie nauka i słowo Pańskie z Jeruzalem. [Mi 4.2]

Wówczas Jezus będzie królem królów zasiadającym na tronie Dawida w Jerozolimie, jak to zapowiedział Marii anioł Gabriel. [Łk 1.32] Jego królowanie, wraz ze świętymi, będzie trwało przez tysiąc lat.

Takie jest przeznaczenie Jerozolimy.

Niech każdy modli się wraz z psalmistą o pokój dla Jeruzalem. [Ps 122.6]

Richard Grffiths

Artykuł pochodzi ze strony https://adelfos.nazwa.pl/wordpress/