KSIĘGA EZDRASZA
Historia powrotu dwóch grup Żydów do swej ojczyzny z wygnania w Babilonie. Połączone odbudowują Świątynię i pod przywództwem Ezdrasza pilnują przestrzegania Prawa.
Treść
Część 1: Pierwsza grupa wraca do Jerozolimy z Zorobabelem 1-2
Część 2: Świątynia zostaje odbudowana pomimo opozycji 3-6
- Ludzie z radością przystępują do odbudowy 3
- Poparcie lokalnej opozycji przez perskich władców 4
- Prace przy odbudowie zostają ponowione 5,1-6,12
- Poświęcenie Świątyni i obchody święta Paschy 6,13-22
Część 3: Druga grupa powraca z Ezdraszem 7-10
- Ludzie, którzy przybywają, i ich podróż 7-8
- Problem mieszanych małżeństw 9-10
Czas i miejsce
Powrót z wygnania nie był jednorazowym wydarzeniem. W wieloletnich odstępach, za panowania różnych władców perskich, odbyto kilka podróży. Ten opis obejmuje lata 538 do 428 przed Chr. Wracający wygnańcy zastali kraj wciąż zamieszkany przez tych Żydów, którzy nie zostali zabrani do Babilonu, wspólnie z innymi narodowościami przeciwnymi im. Jerozolima pozostawała opustoszała, Świątynia była zrujnowana, a życie kulturalne zamarło.
Czas spisania
Księga prawdopodobnie spisana w celu uzupełnienia Kronik – około 400 r. przed Chr.
Główne postaci
Ezdrasz, kapłan będący potomkiem Aarona, uczony w prawie Bożym. Zorobabel, przywódca pierwszej powracającej grupy, wnuk króla Jojakina zmuszonego do opuszczenia kraju.
Cesarz Cyrus z Persji, który pokonał Babilończyków i zadekretował, że Żydzi i inne narody mogą wrócić do swych domów. Prorok DeuteroIzajasz widział w działaniu tego pogańskiego władcy wpływ Boga.
Główne wydarzenia
- Rozkaz powrotu i odbudowy wydany przez Cyrusa 1
- Obchody pierwszego święta Paschy w odbudowanej Świątyni 6
- Powrót Ezdrasza i innych potomków kapłanów 7-8
Główny temat i przesłanie
Kronikarz, który oprócz Kronik spisał najprawdopodobniej także tę księgę, wierzył mocno, iż Żydzi wciąż są dla Boga narodem wybranym, pomimo skazania na wygnanie i zakończenia epoki królów. W Księdze Ezdrasza widzimy tę wiarę w praktyce, gdy wygnańcy po powrocie odbudowują Swiątynię i zaczynają od nowa swe narodowe życie religijne. Prawa Bożego należy przestrzegać w szczegółach; Izraelici mieli być narodem innym od pozostałych.
