Księga przepisów, które Bóg dał swemu ludowi przez Mojżesza na Borze Synaj. Nazwa pochodzi od pokolenia Lewiego, które wraz z kapłanami sprawowało kult.
Treść
- Prawa dotyczące ofiar 1-7
- Aaron zostaje arcykapłanem, przepisy dla kapłanów 8-10
- Prawa o pożywieniu, przepisy dotyczące chorób – czystość i nieczystość 11-15
- Dzień Przebłagania 16
- Czego Bóg wymaga w życiu i kulcie święta 17-27
Główne postaci
Aaron – z kapłanami i lewitami
Główne wydarzenia
- Konsekracja Aarona na arcykapłana 8
- Ustanowienie wielkich dorocznych Świąt religijnych: Dnia Przebłagania, Paschy, Pierwocin, Święta Namiotów 23
Miejsce
Półwysep Synaj; naród Boży w drodze z Egiptu do Ziemi Obiecanej
Sławny fragment
Będziesz miłował bliźniego jak siebie samego (19,18) – słowa, które cytował Jezus, podsumowując Prawo
Znaczenie i przesłanie
Bóg oczekuje od swego narodu – od wszystkich, nie tylko kapłanów – aby postępowali tak, jak On im nakazuje. Nie wszystkie prawa zawarte w Księdze Kapłańskiej miały obowiązywać przez cały czas, choć wiele z nich to rozsądne przepisy zdrowotne i higieniczne. Jednak za wszystkimi szczegółami kryje się stała prawda, że Bóg jest doskonałą dobrocią i czystością. My jesteśmy samolubni, samowolni i nieposłuszni. Nasz grzech w sposób nieunikniony odgradza nas od świętego Boga. Musimy poznać, jak pozostawać z Nim w jedności. Stary Testament uczy nas, jak to osiągnąć; grzech prowadzi do śmierci, śmierć zwierzęcia złożonego w ofierze wskazuje na jedną doskonałą ofiarę Jezusa, która wystarcza na zawsze, ofiarę złożoną jako przebłaganie za grzechy całego świata.
