Zbiór sentencji pochodzących od izraelskich nauczycieli mądrości. Istotą ich jest znalezienie i podążanie za mądrością, która każe skupiać się na Bogu oraz zastosowanie jej w swoim codziennym życiu.
Treść
Część 1: Pochwala mądrości 1-9
Część 2: Mądre pouczenia 10-29
- Przysłowia Salomona 10,1-22,16
- Trzydzieści mądrych pouczeń 22, 17-24,21
- Dodatkowe pouczenia 24,22-33
- Drugi zbiór przysłów Salomona zebrany za króla Ezechiasza 25-29
Część 3: Dodatek 30-31
- Nauka Agura 30
- Nauka matki króla Lemuela 31,1-9
- Idealna żona 31,10-31
Czas
Wspomina się o dwóch królach Izraela: Salomonie, o którym mówi się, że był najmądrzejszym władcą, i Ezechiaszu, który doprowadził do zebrania przysłów. Proces zbierania i układania przysłów trwał prawdopodobnie jeszcze długo po panowaniu tych królów. Zatem Księga Przysłów obejmuje swoją zawartością znaczną część okresu starotestamentowego. Wielu uczonych widzi związki pomiędzy Księgą Przysłów a egipską nauką mądrości, którą głosił Amenemope.
Sławne fragmenty
"Podstawą wiedzy jest bojaźń Pańska" 1,7 "Z całego serca Bogu zaufaj" 3,5-6
Temat
W przeciwieństwie do cierpień Hioba i pesymizmu Księgi Koheleta, Księga Przysłów wyraża głównie optymizm. Podobnie jak w Księdze Powtórzonego Prawa wyrażona jest tutaj wiara, że postępując zgodnie z nakazami Boga uzyskamy Jego błogosławieństwo.
Przysłowia dotyczą życia domowego i przyjaźni, pracy u kogoś i u siebie, życia króla i poddanego.
Księga podejmuje tematy mądrości i głupoty, prawości i niegodziwości, tego jak mówić mądrze o bogactwie, temat ubóstwa, nadziei i obaw, radości i smutku, złości, ciężkiej pracy i odpoczynku.
Podstawą wszelkiej mądrości jest bojaźń Boża.