List ten podejmuje temat: Bożym planem jest "aby wszystko (…) zjednoczyć w Chrystusie jako Głowie" (1,10). Ośrodkiem tej jedności ma być Kościół, którego życie wspólnotowe jest z tego powodu sprawą największej wagi.
Treść
Wstęp: 1,1-2
Część 1: Wielki Boży plan jedności 1,3-3,21
- Jedność stworzenia i pełnia Chrystusa 1,3-23
- Życie w Chrystusie 2,1-10
- Żydzi i poganie zjednoczeni 2,11-22
- Rola Pawła w ogłoszeniu planu Bożego 3,1-13
- Modlitwa o poznanie Bożej miłości 3,14-21
Część 2: Wspólne życie chrześcijan 4,1-6, 20
- Razem jako ciało Chrystusa 4,1-16
- Życie chrześcijan w praktyce 4,17-5,20
- Mężowie i żony, dzieci i rodzice, niewolnicy i panowie 5,21-6,9
- Zbroja Boża 6,10-20
Postscriptum: Końcowe pozdrowienia 6, 21-24
Czas napisania i adresaci
List do Efezjan jest jednym z czterech listów napisanych przez Pawła w okresie, gdy był więźniem w Rzymie we wczesnych latach sześćdziesiątych po Chr. (pozostałe to Listy do Filipian, Kolosan i Filemona). Było to pismo okólne, przeznaczone do odczytania w kilku Kościołach wokół Efezu, w dzis. zachodniej Turcji.
Sławne fragmenty
- Wielki plan Boży 1,9-12
- Zbawieni przez łaskę Bożą, przez wiarę 3,1 4-21
- Budowanie Ciała Chrystusowego 4,12-16
- Wielki wzór dla mężów i żon 5,25-33
- "Obleczcie pełną zbroję Bożą" 6,10-17
Przesłanie
Centralnym tematem Listu do Efezjan jest jedność wszystkich rzeczy w Chrystusie – głowie wszechświata. Być może temat ten nasunął się Pawłowi w czasie jego uwięzienia. Używa go, aby pokazać, jak istotny jest każdy aspekt chrześcijańskiej jedności – wewnątrz Kościoła, pomiędzy Żydami a poganami, w małżeństwie, rodzinie i w pracy. Taka jedność jest środkiem, dzięki któremu zrealizuje się Boży uniwersalny plan miłości.
