List Pawła do Kościoła w Filippi jest pełen głębokiej miłości i radości.
Treść
- Pozdrowienia, podziękowania i modlitwa, rozdział 1,1-11
- Doświadczenia Pawła i jego nadzieje 1,12-26
- Życie według nakazów Jezusa 1,27-2,18
- Dwóch przyjaciół Pawła 2,19-30 Zysk i strata 3
- Polecenia i podziękowanie za podarunek 4,1-20
- Końcowe pozdrowienia 4,21-23
Czas napisania i adresaci
Kościół w Filippi był pierwszym Kościołem założonym przez Pawła po jego przyjściu do Europy. Wydaje się, że Łukasza – lekarza, który towarzyszył Pawłowi i spisał Ewangelię i Dzieje – łączyły bliskie więzi z Kościołem w tym mieście w północnej Grecji, w którym mocno odczuwało się rzymskie wpływy. List Pawła, jak się powszechnie uważa, jest jednym z czterech napisanych przez niego w czasie uwięzienia w Rzymie we wczesnych latach sześćdziesiątych, ale niektórzy opowiadają się za rokiem 54 po Chr., kiedy – jak się przypuszcza – Paweł przebywał w więzieniu w Efezie.
Sławne fragmenty
- Bóg kończy to, co zaczął 1,4-6
- "Zyć w Chrystusie" 1,20-24
- Pokora i wielkość Jezusa 2,5-11
- Cel i nagroda 3,12-14
- Pokój Boży 4,4-7
- "Co jest prawdziwe…" 4,8
- Mocni w Chrystusie 4,11-13
Główne tematy
Szczególnymi powodami, dla których Paweł napisał ten list, były: podarunek, jaki Filipianie mu przesłali, oraz jego chęć powierzenia ich opiece Epafrodyta. Wykorzystał tę sposobność także do wyrażenia swej miłości dla tych chrześcijan i radości z ich sukcesów. Mimo iż Paweł wyczuwał, że śmierć może być blisko, słowa "radość" i "radujcie się" pojawiają się raz po raz. Perspektywa śmierci każe mu zestawić rzeczy, które uważa za najważniejsze.