Bez kategorii

List do Galatów

List ten został napisany, aby sprzeciwić się konkretnemu, szkodliwemu błędowi – idei powtarzanej przez niektórych żydowskich chrześcijan, że do zbawienia konieczne jest obrzezanie i przestrzeganie Prawa Mojżeszowego. Paweł widział w tym zagrożenie dla samej podstawy chrześcijańskiej Ewangelii.

Treść

Wstęp: Pozdrowienia, jedyna Ewangelia 1,1-10

Część 1: Władza Pawła jako apostoła 1,11-2,14

  • Pierwsze chrześcijańskie doświadczenia Pawła i powierzenie mu głoszenia Ewangelii wśród nieobrzezanych 1,11-2,10
  • Konflikt z Piotrem 2,11-14

Część 2: Prawo czy wiara? 2,15-4,31

  • Życie przez wiarę 2,15-21
  • Powody, dla których nie możemy być zbawieni tylko przez wypełnianie Prawa 3,1-14
  • Cel Prawa 3,15-25
  • Dzieci Boga przez wiarę 3,26-4,7
  • Apel do Galatów 4,8-20
  • Alegoria wolności 4,21-31

Część 3: Wolność Ewangelii 5,1-6,10

  • Wiara i miłość 5,1-15
  • Duch a ciało 5,16-26
  • Różne upomnienia 6,1-10

Postscriptum: Zakończenie z własnoręcznym dopiskiem 6,11-18

Czas napisania

Paweł napisał ten list chyba tuż przed tak zwanym Soborem Jerozolimskim, który zajmował się tym samym problemem – to dawałoby rok 47 lub 48 po Chr., a zatem list do Galatów jest najwcześniejszym z listów Pawła. Możliwe jest jednak, że problem pozostał drażliwy także i po Soborze, i że Paweł napisał ten list kilka lat później, mniej więcej w tym samym czasie co list do Rzymian (w którym podejmuje podobny temat), tj. około roku 54-57 po Chr. Prowincja Galacji w liście może oznaczać obszar w północnej Turcji (co wskazywałoby na późniejszą datę spisania listu; Paweł nie przebywał tam w roku 48 po Chr.) lub znacznie większy obszar wraz ze znanymi z Dziejów miastami, takimi jak Pizydia, Antiochia i Listra.

Sławne fragmenty

  • Życie przez wiarę 2,19-21
  • Wszyscy jednym w Jezusie Chrystusie 3,28
  • Bóg posłał swego Syna 4,4-5
  • Wolność! 5,1
  • Owoce Ducha 5,22-23

Przesłanie

Paweł kładzie bardzo mocny nacisk na to, że człowiek nie potrzebuje przestrzegać Prawa Mojżeszowego, by osiągnąć zbawienie. Dlaczego tak to akcentuje? Ponieważ Chrystus umierając za nas zrobił wszystko, co potrzeba, byśmy mogli bez grzechu stanąć przed obliczem Boga. Paweł używa swojego apostolskiego autorytetu, żeby zdyskredytować jakiekolwiek nauczanie, które umniejsza rolę wiary w samego Chrystusa.