Dziś w ponad 200 polskich szkołach homoseksualni aktywiści z Kampanii Przeciw Homofobii organizują akcję pod nazwą „Tęczowy Piątek”, której celem jest promocja postulatów, przekonań i definicji środowisk gejowskich. Znamienne jest, że nie publikuje się listy publicznychszkół biorących udział w akcji, co oznacza, że ów fakt ma być utrzymywany w tajemnicy przed opinią publiczną, wspólnotami religijnymi owych dzieci oraz samymi rodzicami.
W odpowiedzi na dogmaty środowisk LGBTQ poniżej publikuję listę 35 mitów i prawd na temat homoseksualizmu pogrupowaną w trzy kategorie: nauka, Biblia oraz kultura/polityka.
NAUKA
- Mit: Homoseksualizm jest skłonnością wrodzoną.
Prawda: Nigdy nie udowodniono tego stwierdzenia. Jest ono zwyczajnie nieprawdziwe. U żadnego dziecka nie zdiagnozowano „homoseksualnego genu”, który determinuje jego przyszłą seksualność.
- Mit: Homoseksualizm jest zawsze wyborem danej osoby, dlatego jest ona winna pojawienia się tej skłonności.
Prawda: Choć niektórzy decydują się na nowe doznania i biseksualne eksperymenty, to jednak homoseksualizm w większości przypadków nie jest kwestią wyboru. Na jego pojawienie się wpływa wiele nieuświadomionych czynników począwszy od wychowawczych (więź z rodzicami, szczególnie z ojcem), a skończywszy na środowiskowych. Jednak brak winy nie zwalnia kogokolwiek z przejęcia odpowiedzialności za swoją czystość pod tym względem. Seksualne pokusy nie są przyzwoleniem na grzeszny seks.
- Mit: Występowanie homoseksualizmu w świecie zwierząt i ludzi oznacza, że jest on normalną orientacją.
Prawda: Występowanie danej rzeczy w przyrodzie nie czyni jej „naturalną”. Modliszki zjadają samce po kopulacji. Niektóre zwierzęta (i ludzie) zabijają własne dzieci oraz często wymieniają partnerów seksualnych.
- Mit: Skłonność homoseksualna jest nieodwracalna.
Prawda: Praktyka i świadectwa wielu byłych homoseksualistów pokazują coś innego. Fakty można zignorować, jednak trudno im zaprzeczyć.
- Mit: W oparciu o współczesną wiedzę naukową, bycie osobą heteroseksualną, homoseksualną czy biseksualną to naturalny, uprawniony i zdrowy sposób wyrażania się seksualności.
Prawda: Nauka może opisywać występowanie pewnych zjawisk, badać ich przyczyny, pochodzenie, ale nie posiada narzędzi, by je wartościować. Wartościowanie faktów należy do sfery religii, etyki, metafizyki. Nauka opisuje np. występowanie zjawiska homoseksualizmu, ale chcąc je ocenić pod względem moralnym naukowiec musi odwołać się do standardu poza nią.
- Mit: Przeciwnicy homoseksualizmu lekceważą odkrycia naukowe.
Prawda: Wręcz przeciwnie. Nauka nie udowodniła żadnego z etycznych postulatów środowisk LGBT, a także czynników genetycznych determinujących homoseksualne skłonności. To nie homoseksualny gen tworzący homoseksualną skłonność. To homoseksualni lobbyści tworzą homoseksualny gen.
- Mit: Homofobia to groźna choroba
Prawda: To ideologiczne hasło stworzone przez amerykańskiego psychologa i działacza na rzecz równouprawnienia osób homoseksualnych George’a Weinberga w 1972 r. Określenie stało się ważnym narzędziem ideologicznej walki dla osób homoseksualnych i ich sojuszników. Pozwoliło na przypięcie przeciwnikom łatki zaburzonych irracjonalnych strachem o podłożu społecznym i religijnym. Utrwaliło również wizerunek homoseksualistów jako prześladowanych ofiar, którym należy się akceptacja i współczucie. Nie istnieje choroba zwana „homofobią”. Istnieje postawa moralna zwana nienawiścią, agresją wobec drugiego człowieka. Skierowana wobec osób homoseksualnych – jest moralnie naganna, tak samo jak wobec każdej innej osoby.
- Mit: Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) wykreśliła homoseksualizm z listy chorób i zaburzeń, dlatego powinien być powszechnie akceptowany.
Prawda: Jeśli nasz ostateczny autorytet znajduje się w dokumentach WHO, to wierzymy w boga, który jest kapryśny i zmienny, a nasze prawa istnieją tylko tak długo, póki nie zmieni on zdania (co ma miejsce) lub ktoś nie spali jego orzeczeń. Potrzebujemy autorytetu, który jest trwalszy, pewniejszy i bardziej obiektywny niż pracownicy WHO.
BIBLIA I DUSZPASTERSTWO
- Mit: Pismo Święte akceptuje praktykę homoseksualną, jeśli dwoje ludzi jest sobie wiernych i podejmuje współżycie kierując się miłością.
Prawda: Uczucie dwojga ludzi względem siebie nie jest wystarczające, by ich związek był akceptowany, błogosławiony przez Boga. Związek homoseksualny
jest grzeszną imitacją małżeństwa, które symbolizuje miłosną więź Chrystusa i Kościoła.
- Mit: Nie ma żadnego powodu, by uznać homoseksualizm za grzech.
Prawda: Biblia jest jednoznaczna w ocenie homoseksualizmu. Kiedy Adam szukał dopełnienia i odpowiedzi na swoją samotność – nie znalazł ich wśród zwierząt (dlatego Bóg jest przeciwny zoofilii), w haremie kobiet (dlatego Bóg jest przeciwny poligamii), ani w innym mężczyźnie – własnej kopii (dlatego Bóg jest przeciwny związkom homoseksualnym). Bóg dał Adamowi jedną kobietę (Ewę) – jako fizyczne i duchowe dopełnienie. Chrystus traktował pierwsze małżeństwo jako paradygmatyczne – wzorcowe dla wszystkich innych małżeństw w historii (Mt 19.1-9). Z tego powodu Biblia zakazuje rozwiązłości i homoseksualnego współżycia w takich urywkach jak: Rdz 1.27-29; Rdz 2.20-24; Wj 20.14; Kpł 18.22; Kpł 20.13; Rzym 1.24-28; 1 Kor 6.9-11; 1 Kor 7.1-2; Gal 5.19-21; Hbr 13.4.
- Mit: Bóg nienawidzi homoseksualistów.
Prawda: Bóg ukochał świat. Bóg ukochał nawet swoich nieprzyjaciół. Gdy byliśmy grzesznikami – Chrystus za nas umarł (Rzym 5.8). Bóg ukochał całe Swoje stworzenie miłością powszechną, do której wzywa również nas.
- Mit: Kościół odrzuca osoby homoseksualne.
Prawda: Kościoły wierne Biblii są otwarte na osoby homoseksualne i wspieranie ich w duchowej walce. Nie oznacza to przyzwolenia na grzech, niemoralność lecz zachęcanie do czystości poprzez bycie częścią wspólnoty pragnącej podążać za Chrystusem i Jego Słowem.
- Mit: Biblijne zakazy współżycia homoseksualnego są uwarunkowane ówczesnymi kulturowymi zwyczajami. Nie mają one obecnie zastosowania w otwartym, tolerancyjnym społeczeństwie.
Prawda: Nic w Piśmie Świętym nie wskazuje na kulturowość zasad dotyczących etyki seksualnej. Cudzołóstwo, wszeteczeństwo, homoseksualizm, rozwiązłość są nadal grzechem. Bóg nie zmienił zdania. Apostoł Paweł pisząc o grzechu homoseksualizmu (Rzym 1.27, 1 Kor 6.9) sprzeciwiał się kulturze, w której wzrastał, a która przesiąknięta była rozwiązłością również między osobami tej samej płci (starożytna Grecja, Rzym…).
- Mit: Związki par homoseksualnych, podobnie jak małżeństwo mężczyzny i kobiety mogą ukazywać owoce Ducha Świętego: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność i opanowanie.
Prawda: Apostoł Paweł w Liście do Galacjan przedstawia dwie listy. Jedna mówi o owocach Ducha, a druga wymienia dzieła ciała (Gal 5.19-21). Te dwie listy są sobie przeciwne, a uczynki ciała zawierają m.in. niezaspokojoną niemoralność seksualną. Życie na zasadach obu list jest niemożliwe.
- Mit: Wszyscy homoseksualni chrześcijanie muszą być samotni i żyć w celibacie przez całe życie.
Prawda: Oprócz sytuacji, w której poślubią osobę płci przeciwnej, co również ma miejsce.
- Mit: Moralne rozróżnienie między pożądaniem, a miłością ma znaczenie dla romantycznych związków osób LGBT.
Prawda: Grzech homoseksualny jest obiektywny. Niektórzy mężczyźni są bardziej uprzejmi wobec swoich prostytutek niż inni mężczyźni wobec swoich żon. To nie znaczy, że prostytucja nie jest cudzołóstwem. Oznacza to po prostu, że klient prostytutki nie był tak grzeszny, jak mógłby być.
- Mit: Chrześcijanie sprzeciwiają się prawom gejów.
Prawda: Chrześcijanie bronią praw gejów do tych samych rzeczy, co innych osób: wolnych umów handlowych, terminowych wypłat, nietykalności fizycznej, zawierania związków małżeńskich z osobą odmiennej płci. Chrześcijanie sprzeciwiają się nadawaniu praw gejom, które wykraczają poza prawa obowiązujące wszystkich.
- Mit: Chrześcijanie sprzeciwiają się równości osób homoseksualnych i heteroseksualnych.
Prawda: Chrześcijanie afirmują i uznają równość wszystkich ludzi bez
względu na jego wiek, płeć, pochodzenie, czy skłonności seksualne ponieważ każdy człowiek jest stworzeniem uczynionym na Boży obraz i podobieństwo. Będąc stworzeni na obraz i podobieństwo naszego Stwórcy, jako ludzie, wszyscy posiadamy wyjątkową godność. Z tego powodu osobom LGBTQ należy się szacunek jak każdemu bliźniemu i biblijni chrześcijanie stanowczo sprzeciwiają się wszelkim oznakom agresji wobec nich. Nie oznacza to jednak równości wszystkich stylów życia. Leniwy i pracowity są równi przed Bogiem, co nie oznacza, że życie obojga jednakowo Mu się podoba.
- Mit: Samobójstwa osób homoseksualnych z powodu odrzucenia, prześladowań, dyskryminacji są wystarczającym powodem, by nadać homoseksualistom prawa, których się domagają.
Prawda: Jest to sprawa o wiele bardziej złożona. Działania i myśli samobójcze niekiedy są następstwem poniżania, ale także np. trzech lat życia w rozwiązłości, uzależnienia od gejowskiego stylu życia, używania narkotyków począwszy od szkoły średniej. Dlatego używanie argumentu śmierci młodych osób służy tu bardziej celom politycznym, a nie autentycznej trosce o wyzwania i dramaty drugiego człowieka. Ponadto jeden grzech (pogarda) nie może być argumentem za akceptacją innego (rozwiązłość).
- Mit: Bóg nie może być przeciwny miłości.
Prawda: Bóg może być i jest przeciwny niektórym rodzajom miłości, np. miłości do grzechu, do cudzej żony itp.
- Mit: Można być żyjącym w czystości gejem-chrześcijaninem.
Prawda: Tożsamość wierzącego określa jego pozycja w Chrystusie, a nie pokusy. Apostoł Paweł wśród grzechów popełnianych przez chrześcijan w Koryncie wymienia grzech homoseksualizmu. Dodaje jednak: „Takimi niektórzy z was byli; aleście obmyci, uświęceni i usprawiedliwieni w imieniu Pana Jezusa Chrystusa i w Duchu Boga naszego” (1 Kor 6.11). To była ich dawna tożsamość, nie zaś obecna. Chrześcijanin powinien myśleć o sobie jako o Bożym dziecku obmytym z grzechów przez krew Chrystusa, nie przez pryzmat dawnych grzechów lub obecnych pokus, które powinien uśmiercać i opierać się im.
- Mit: Niektórzy pastorzy i niektóre kościoły protestanckie udzielają homoseksualnych ślubów.
Prawda: Pastorzy nie są magikami. Żaden pastor nie posiada takiej umiejętności, ani mocy.
- Mit: Twoje życie seksualne jest wyłącznie twoje, nie musisz się z niego tłumaczyć. Zawieraj związki jakie chcesz, oparte na zgodzie każdej ze stron.
Prawda:. Zgoda każdej ze stron (ilu stron?) nie jest wystarczająca. Zadaj sobie również pytanie o zgodę i wolę Stwórcy oraz innych osób, które mogą ponieść konsekwencje twojej nieskrępowanej aktywności seksualnej: twój małżonek, dziewczyna lub chłopak, rodzice (jeśli jesteś nieletni) oraz niechciane dziecko.
KULTURA I POLITYKA
- Mit: Środowiskom LGBTQ chodzi o równość i tolerancję.
Prawda: Środowiskom LGBTQ chodzi o kulturową rewolucję i dominację. Celem jest narzucana społeczeństwu definicja małżeństwa, rodziny, nowe kulturowe wzorce, nowa definicja płci itd. Taką rolę spełniają np. ideologiczne narzędzie walki jakimi są pojęcia „homofobia”, „mowa nienawiści” itp.
- Mit: Wiele znanych osób (aktorów, muzyków, pisarzy, naukowców itp.) było lub jest homoseksualistami.
Prawda: Niektóre ze znanych osób. Niektóre znane osoby są uzależnione od narkotyków, były lub są cudzołożnikami lub nosicielami wirusa HIV.
- Mit: Akceptacja równości homoseksualizmu i heteroseksualizmu to postulat nowoczesnego społeczeństwa.
Prawda: Homoseksualizm i eksponowana seksualność na widoku publicznym to powrót do starożytnych, pogańskich kultur, które zostały wyjałowione m.in. wskutek braku moralnych hamulców. Judeo-chrześcijaństwo zmieniło starożytną rozwiązłość i uprzedmiotowienie kobiet oraz nieletnich, wprzęgając seksualność w monogamiczne małżeństwo kobiety i mężczyzny.
- Mit: Środowiska Kampanii Przeciw Homofobii (KPH) oraz LGBTQ są miejscami wsparcia dla osób homoseksualnych.
Prawda: Pomoc w podążaniu ku przepaści nie jest formą wsparcia. Środowiska KPH oraz LGBTQ zachęcają do niemoralności, a także tworzą presję wobec osób homoseksualnych, które chcą podjąć walkę o czystość w dziedzinie seksualnej. Są dyskryminująco i wrogo nastawione wobec ich chęci szukania pomocy w chrześcijańskich oraz świeckich ośrodkach terapeutycznych oferujących im wsparcie i pomoc.
- Mit: Homoseksualizm powinien zostać zaakceptowany jako normalny i moralny ponieważ „Deklaracja Praw Seksualnych Człowieka (WASH, 2014)”, która za podstawę dla praw seksualnych wskazuje „uniwersalne prawa człowieka” nie potępia go.
Prawda: „Deklaracja Praw Seksualnych Człowieka” jest dokumentem ideologicznym, nie spadła z nieba i nie jest Słowem Bożym. Dlaczego mielibyśmy jej wierzyć? Nie dowiadujemy się kto jest autorem „uniwersalnych praw człowieka”, kiedy powstały i czy obowiązują w każdej kulturze, w każdym czasie. Człowiek, który nie wierzy Bogu, uwierzy we wszystko inne.
- Mit: Środowiskom LGBT i aktywistom gejowskim nie chodzi o adopcję dzieci.
Prawda: Chodzi im o „pełne i równe prawa”. Fakt, że często milczą na ten temat oznacza jedynie, że w drodze do celu należy najpierw zdobyć inne przyczółki (np. prawo do małżeństwa). Wielu jednak nie milczy uznając, że polityczna koniunktura sprzyja odsłanianiu kolejnych kart (np. postulat adopcji dzieci pojawił się wśród organizatorów Trójmiejskiego Marszu Równości 2018).
- Mit: Zadaniem państwa jest zagwarantowanie homoseksualistom prawa do wstępowania związki małżeńskie i adopcję dzieci.
Prawda: Powołaniem państwa nie jest legalizowanie niemoralności lecz karanie przestępców (morderstwo, kradzież, gwałt itp.) oraz ochrona obywateli – z czym wiąże się stanie na straży poszanowania instytucji małżeństwa i rodziny. Związek homoseksualny z definicji nie spełnia kryteriów małżeństwa i nie stanie się takim poprzez odpowiednie ustawy.
31. Mit: Szkoły powinny uczyć tolerancji.
Prawda: Tolerancji wobec czego i kto o tym ma zdecydować? Tolerancji wobec Boga, czy grzechu? Wprowadzenie homoseksualnej propagandy do placówek oświatowych i publicznych przyczyni się do światopoglądowego konfliktu między rodziną, a szkołą, między uczniami, nauczycielami itd. Prywatne sprawy (seksualność) powinny pozostać w prywatnych miejscach. W ramach wolności osobistej i prawa do prywatności każdy ma prawo do życia i postępowania w zgodzie z własnym sumieniem, odpowiadając za siebie przed Bogiem. Upodobania i zachowania seksualne są w każdym przypadku sprawą tak intymną, że nie nadają się do tego, by je obnosić po ulicach, a tym bardziej w szkołach. W historii istniały (niechlubne) miasta, w których nieskrępowana seksualna niemoralność doprowadziła je do moralnej i cywilizacyjnej ruiny. Ponadto szkoła ma obowiązek bezwzględnego przestrzegania naturalnego prawa rodziców do wychowywania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami i zaprzestania deprawacji młodzieży w szkołach, co gwarantuje rodzicom Konstytucja RP.
32. Mit: Władze miast powinny realizować postulaty mieszkańców, do których należą również mniejszości seksualne.
Prawda: Wśród mieszkańców jest również mniejszość wegetarian, leworęcznych, zwolenników poligamii, otyłych czy piegowatych. Pojęcie „mniejszości seksualnej” tworzy ze sfery seksualnej kategorię polityczną, co jest zabiegiem karkołomnym. Co więcej, jest wyrazem nieodpartej chęci środowisk LGBTQ do postrzegania drugiego człowieka przez pryzmat seksualnych preferencji. Władze miast nie powinny w tym uczestniczyć. Politycy powinni powstrzymywać się przed przejmowaniem kompetencji rodziny i wspólnot religijnych oraz zapędami totalitarnymi, które wprowadzają zapisy mające na celu ograniczenie wolności słowa.
33. Mit: Poparcie władz miast dla promocji postulatu środowisk LGBT i Kampanii Przeciw Homofobii przyczyniają się do wzrostu tolerancji wśród mieszkańców.
Prawda: Poparcie Prezydenta i Miasta Gdańska wobec postulatów środowisk homoseksualnych tworzy wyrwę i napięcia wśród mieszkańców miasta. Upolitycznienie władz miasta poprzez włączenie się do ideologicznych tarć jest niszczące dla różnorodności.
35. Mit: Homoseksualiści mogą zawierać związki małżeńskie w krajach Europy Zachodniej.
Prawda: Żaden rząd nie posiada autorytetu, by z dwojga osób tej samej płci uczynić małżeństwo. Autorem małżeństwa (oraz jego definicji) jest Bóg. Człowiek może w poprawny lub niepoprawny sposób zdefiniować małżeństwo. Niektóre niewierzące rządy czynią to w błędny sposób. Nie poszerzają w ten sposób nowej definicji małżeństwa. Raczej przejawiają swoją ignorancję i bunt wobec Boga i naturalnego porządku.
35. Mit: Masz prawo do korzystania ze wszystkich swoich praw seksualnych, niezależnie od Twojej płci, rasy, wieku, orientacji seksualnej itp.
Prawda: Nie posiadamy praw seksualnych poza tymi, które nadał nam nasz Stwórca. On poinformował nas, że drogą do spełnienia, radości i czystości w sferze seksualnej jest pełne pasji małżeńskie łoże kobiety i mężczyzny.
Artykuł ukazał się na blogu autora: pbartosik.pl
