CO BIBLIA MÓWI O NAKRYWANIU GŁÓW?
Ten temat stał się kontrowersyjny w zborach krajów zachodnich i wśród zamerykanizowanych Chrześcijan w Indiach. Prawdopodobnie prawdą by było, gdyby powiedzieć, że 99% sióstr, które nakrywają głowy w czasie modlitwy i prorokowania, nie wiedzą dlaczego to robią; i 99% braci, którzy przestrzegają nienakrywania głów podczas modlitwy i prorokowania też nie wiedzą dlaczego to robią. Zacznijmy to rozważanie od przypomnienia, że całe przesłanie Biblii jest Słowem Bożym bez żadnego błędu. By zrozumieć przesłanie Nowego Testamentu musimy pamiętać o dwóch fundamentalnych prawdach, niezbędnych do prawidłowego zrozumienia Słowa Bożego
- W dniu Pięćdziesiątnicy (DzAp 2), Bóg unieważnił stare przymierze i odtąd zaczął obchodzić się z ludźmi na warunkach Nowego Przymierza (He 8).
- W Nowym Testamencie znajdujemy zapisy historyczne oraz nauki. Jednak jako podstawę doktryny nowego przymierza musimy przyjąć tylko fragmenty zawierające nauki. Zapisy historyczne mówią nam tylko o tym, czym się zajmowali apostołowie i pierwsi Chrześcijanie. Wiele błędnych nauk powstało poprzez tworzenie doktryn opartych jedynie na historycznych wątkach z Dziejów Apostolskich. Na przykład ta, że wszyscy wierzący muszą mówić innymi językami (Dz Ap 2:4); i że wszyscy wierzący muszą mieć wspólny portfel (na podstawie Dz Ap 2:44).
Jezus bezpośrednio przed tym jak poszedł na krzyż, powiedział do swoich uczniów, „Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale teraz znieść (zrozumieć) tego nie możecie; lecz gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, to wprowadzi was we wszelką prawdę” (Jana 16:12-13). Jezus chciał przekazać swoim uczniom o wiele więcej prawd niż to zrobił będąc na ziemi, ale wiedział, że nie będą oni w stanie ich zrozumieć, dopóki Duch Święty nie zamieszka w nich, by odnowić ich umysły i dać im nowe objawienie. Większość tych nowych prawd zostało zapisanych w listach Nowego Testamentu. Tak więc listy również zawierają przykazania od Pana Jezusa, które zostały objawione nieco później poprzez Jego apostołów.
Jeśli odrzucamy jakiekolwiek przykazanie z któregokolwiek listu zawartego w Nowym Testamencie mówiąc, że dotyczyło się ono tylko jakiegoś czasu lub miejsca z przeszłości, a nie dotyczy czasu teraźniejszego, to żeby pozostać konsekwentnymi, musimy dać wszystkim ludziom takie samo prawo do odrzucania wszystkich innych nauk Pana Jezusa i przykazań zawartych w listach, jako treści adresowanych tylko do ludzi z tamtych czasów, a nie do nas. Na przykład, musimy w tej sytuacji dać innym ludziom możliwość nauczania, że zakazywanie zachowań homoseksualnych, małżeństw tej samej płci, rozwodów i przedmałżeńskiego współżycia seksualnego, itp. dotyczyło tylko pierwszego wieku, a nie nas dzisiaj. W przeciwnym razie będziemy niekonsekwentni. Niekonsekwencją jest też mówienie, że w wszystkie przykazania zawarte w Nowym Testamencie dotyczą dzisiaj nas wszystkich, z jednoczesnym odrzucaniem przykazania, by kobiety nakrywały głowy gdy się modlą lub prorokują. (1Kor 11:1-16)
Musimy tutaj jednak odróżnić przykazania dane nam przez Boga od zwykłych pozdrowień przesyłanych przez apostołów. Na przykład, apostołowie przesyłali pozdrowienia i życzenia w swoich listach: „Pozdrówcie jedni drugich pocałunkiem świętym” (Rzym 16:16), czy też: „Modlę się o to, aby ci się we wszystkim dobrze powodziło i abyś był zdrów tak, jak dobrze się ma dusza twoja” (3Jana 2:2). To oczywiste, że są to zwykłe pozdrowienia i dobre życzenia, a nie przykazania lub obietnice dane przez Boga, tak więc w tych wersetach nie nauczana jest żadna Boska zasada jak to ma miejsce w przypadku nakrycia głowy, chrztu wodnego lub łamania chleba (Rzym 6; 1Kor 11).
ZNACZENIE NAKRYCIA GŁOWY
W Nowym Testamencie podane są co najmniej trzy powody, dla których kobieta powinna nakrywać głowę kiedy się modli lub prorokuje podczas zgromadzeń.
Pierwszy
Biblia mówi: „Mężczyzna bowiem nie powinien nakrywać swojej głowy,” a jako powód podaje: „gdyż jest on obrazem i odbiciem chwały Bożej;”. W powyższym porównaniu dowiadujemy się, że: „kobieta jest odbiciem chwały mężczyzny” (1Kor 11:7). Chwała mężczyzny powinna być w kościele zakryta, a jeżeli kobieta jest odbiciem chwały mężczyzny, to potwierdza ona ten fakt poprzez nakrycie głowy. To jest jasne znaczenie tego wersetu.
Drugi
Biblia mówi: „Długie włosy kobiety są jej chwałą” (1Kor 11:15). Chwała kobiety również musi być zakryta w kościele, tak jak chwała mężczyzny. Dlatego też musi ona zakrywać swoją głowę, na której jest jej chwała, czyli długie włosy. Prawie wszystkie kobiety są świadome tego, że ich długie włosy są główną rzeczą która sprawia, że wyglądają atrakcyjnie i właśnie dlatego, nawet wśród kobiet które zakrywają swoją głowę, większość z nich zakrywa tylko część włosów! Jeśli kobieta nie chce nakrywać głowy, to jedyną alternatywą jaką oferuje Nowy Testament jest usunięcie tej chwały poprzez całkowite ogolenie głowy:
Bo jeśli kobieta nie nakrywa głowy, to niech się też strzyże, a jeśli hańbiącą jest rzeczą dla kobiety być ostrzyżoną to niech nakrywa głowę (1Kor 11:6)
Trzeci
Biblia mówi: „mężczyzna nie został stworzony ze względu na kobietę, ale kobieta ze względu na mężczyznę. Dlatego kobieta powinna mieć na głowie oznakę uległości ze względu na aniołów”. (1Kor 11:9-1)
Nakrycie głowy oznacza, że kobieta akceptuje wyznaczoną jej przez Boga rolę, jako osoby stworzonej „ze względu na mężczyznę” jako jego pomocnik, a więc wyraża tym zgodę na bycie uległą męskiemu autorytetowi – czy to żony w stosunku do męża, czy to córki w stosunku do ojca, czy też jako kobiety w stosunku do starszych zboru.
Nie bez przyczyny jest też fakt, zaniku nakrycia głów u kobiet w kościołach zachodnich, kiedy to około 60 lat temu, zbiegło się to w czasie z rozprzestrzenianiem się na zachodzie ruchu „Wyzwolenia kobiet”. Aniołowie wspomniani w tym wersecie mogą odnosić się zarówno do upadłych aniołów jak i do aniołów w niebie. Więc może to być zarówno przypomnienie dla kobiet, aby miały w pamięci, że upadłe anioły upadły, ponieważ nie były uległe Bożemu autorytetowi. Albo może to oznaczać, że „Kobieta powinna nosić nakrycie głowy jako znak, że jest pod męskim autorytetem – fakt dla aniołów w niebie, by zauważyły to i radowały się tym” (jak parafrazuje ten werset The Living Bible).
1 List do Koryntian 11:16 mówi, że każdy zbór, który jest zborem Bożym, będzie nalegał na nakrywanie głów przez kobiety gdy się modlą lub prorokują. Duch Święty wiedział, że 20 wieków później stanie się to kontrowersyjną kwestią i dlatego też natchnął Pawła żeby stwierdził (w tym samym wersecie), że jeżeli ktoś będzie się sprzeczał o tą kwestię, to on nie będzie się kłócił z taką osobą, ale pozwoli jej trwać w nieposłuszeństwie i niekonsekwencji.
KILKA PYTAŃ
Niektórzy ludzie mogą powiedzieć, że nakrycie głowy jest tylko symbolem i dlatego nie jest to istotne. Jednak chrzest i łamanie chleba są również tylko symbolami. Pierwsza połowa 11 rozdziału 1 Listu do Koryntian – wers. 1-16, wyjaśnia znaczenie „symbolicznego” nakrywania głów przez kobiety. Druga połowa tego samego rozdziału (11:20-34) wyjaśnia znaczenie „symbolicznego” łamania chleba. W ten sam sposób List do Rzymian 6 wyjaśnia „symboliczne” znaczenie chrztu wodnego. Czy moglibyśmy powiedzieć, że stół Pański i chrzest są również nieważne, ponieważ są tylko symbolami? Jeżeli naciskamy na chrzest i łamanie chleba jako na elementy zasadnicze dla osób wierzących, to jesteśmy niekonsekwentni jeśli twierdzimy, że nakrywanie głów przez kobiety nie jest zasadnicze.
Niektórzy mogą powiedzieć, że nakrywanie głów przez kobiety jest wspomniane tylko jeden raz w Nowym Testamencie. Łamanie chleba również jest wspomniane tylko jeden raz w listach. Podobnie jak to, że Bóg kocha nas tak mocno jak ukochał Jezusa, to jest również wspomniane tylko jeden raz w Biblii (Jana 17:23). Jednak jeden raz wystarczy, aby poznać tą wspaniałą prawdę. Jeżeli Wszechmogący Bóg dał polecenie, to nawet gdy zostało ono napisane w Piśmie tylko jeden raz, to jest to wystarczające, gdyż o wadze polecenia świadczy osoba, która je wydała.
W starożytnym Babilonie, Daniela obowiązywało prawo (Dan 1:8), które zostało nakazane tylko jeden raz w Piśmie (o koszernym jedzeniu w Kapłańskiej 11; i winie w Przysłów 23:31). W ten sam sposób i my dzisiaj żyjąc pośród babilońskiego Chrześcijaństwa, również stoimy za przykazaniami Boga, czy to małymi czy dużymi, czy to wspomnianymi jeden raz czy wiele razy. Niektórzy twierdzą, że skoro przykazano nam abyśmy się modlili w każdym czasie (Łuk 18:1; 1Tes 5:17), to znaczy, że kobieta powinna mieć również nakrytą głowę przez 24 godziny w ciągu doby. Pismo jednak zawsze musi być czytane w kontekście, jeśli chcemy rozumieć je właściwie. Cały fragment (1Kor 11:1-34) omawia publiczne zgromadzenia w zborze, a wersety 16 i 18 to uściślają. Jest więc oczywiste, że Duch Święty odnosił się do publicznych zgromadzeń, kiedy dawał to polecenie. Jeżeli będziemy nalegać, że kobiety powinny nakrywać głowy w każdym czasie, to będziemy dodawali do Pisma.
Jeśli osoby, które nauczają, że kobiety powinny nakrywać głowy przez 24 h/dobę są konsekwentne, to muszą one również nauczać, że mężczyźni (którzy powinni się modlić w każdym czasie) nie powinni nigdy nakrywać swoich głów (w żadnym czasie), dlatego nigdy nie powinni nosić czapki ani kapelusza, czy to podczas upału, deszczu czy mrozów. Tacy nauczyciele powinni również nauczać, że kobiety powinny mieć nakryte głowy nawet wtedy gdy śpią albo gdy biorą prysznic. Oni jednak tego nie głoszą, dowodząc tym samym, że są niekonsekwentni w swoim nauczaniu. Takich niekonsekwentnych nauczycieli możemy spokojnie ignorować.
Zauważyłem, że wiele sióstr, które praktykują nakrywanie głowy przez 24 h/dobę, nie nakrywa swoich głów całkowicie. Nakrywają one jedynie tylną część głowy albo tylko niewielką część włosów, które są związane w kok z tyłu głowy, w taki sposób, że chwała ich włosów jest wciąż widoczna. Mały kawałek ubrania z tyłu głowy jest jedynie wymówką dla nakrycia głowy, ale to nie jest nakrycie głowy, ponieważ głowa i chwała ich włosów nadal jest odkryta. Takie „pseudo nakrycia głowy” są noszone przez kościelne legalistki, tylko po to, aby ulżyć sumieniu i wyglądać święcie przed innymi, a ich nauczyciele nie sprzeciwiają się temu, ponieważ sami są niekonsekwentni w swoich naukach.
Niektórzy mówią, że w 1 Liście do Koryntian 11:15 włosy same w sobie nazwane są nakryciem głowy kobiety. Jeśli ktoś zrozumiał Boską zasadę nauczaną w pierwszych 14 wersetach tego rozdziału, wówczas ten werset nie anuluje tego nakazu wobec kobiet z długimi włosami, aby i tak okrywały swoje głowy nakryciem. Paweł nie pisał by 15 wersetów, tylko po to, aby zalecić, że kobiety powinny mieć długie włosy, gdyż taką myśl można ująć w jednym zdaniu. To czego nie widzimy w angielskich tłumaczeniach Biblii, jest oczywiste w greckim oryginale, gdyż Duch Święty natchnął go, aby użył w wersecie 15 innego greckiego słowa określającego „nakrycie” niż to, które zostało użyte w wersecie 6. Greckie słowo użyte w wersecie 6 to katakalupto, podczas gdy w wersecie 15 użyte jest słowo peribolaion – które w Liście do Hebrajczyków 1:12 jest tłumaczone jako „okrycie”.
Widzimy zatem, że „okrycie” dotyczące włosów kobiety, o którym mowa w wersecie 15 nie jest „nakryciem głowy” przytaczanym w wersecie 6 i pozostałej części rozdziału. Kolejnym dowodem jest to, że jeśli zakładamy, iż włosy są „nakryciem głowy”, to wówczas każdy mężczyzna, który się modli lub prorokuje musiałby mieć całkowicie ogoloną głowę, jeśli chciałby być posłuszny Pismu, które mówi mu by nie nakrywał swojej głowy. Bardzo jasnym nauczaniem Ducha Świętego w tym rozdziale jest to, że „okrycie z włosów”, które Bóg dał kobiecie jako jej chwałę musi być zakryte nakryciem, w czasie kiedy się ona modli lub prorokuje.
Musimy mieć na uwadze też to, że jeśli zignorujemy jakiekolwiek przykazanie Boga zawarte w Piśmie (nawet to najmniejsze) to na pewno poniesiemy wieczną stratę (Obj 22:19). Ci, którzy odwołują albo nauczają wbrew najmniejszym przykazaniom zawartym w Piśmie będą nazwanymi ostatnimi w Królestwie Bożym (jak powiedział Jezus w Mat 5:19).
Napisano, że prawdy Pisma ukryte są przed ludźmi bystrymi i inteligentnymi a ujawnione tylko pokornym („niemowlętom” – Mat 11:25; Mat 18:4). Dlatego nauka z 1 Listu do Koryntian 11:1-16 będzie prosta i przejrzysta tylko dla ludzi podobnych do dzieci. A ten, kto polega na własnym intelekcie i rozumie, ten zawsze będzie miał inne zdanie wbrew prostemu znaczeniu tych wersetów.
Bóg poznaje naszą szczerość po tym, jak radzimy sobie z takimi prostymi wersetami Pisma. On nie patrzy na to czy my wszystko rozumiemy w Jego Słowie, ale patrzy na to czy jesteśmy szczerzy w postępowaniu z Jego Słowem. Pan mówi: „Ja patrzę na tego, który ma utrapionego i skruszonego ducha, i który drży na słowo Moje” (Iz 66:2).
Jeśli jakaś siostra nadal ma wątpliwości, w kwestii tego co naucza ten fragment Pisma, to pozwólmy jej rozważyć, czyż nie jest lepiej dla niej żeby zrobiła więcej niż mniej – zwłaszcza, że nie wymaga to żadnej uciążliwości ani wkładu finansowego. Co kobieta może stracić przez nakrywanie swojej głowy podczas modlitwy czy prorokowania? Nic. Ale pomyślmy co może ona zyskać przez nakrywanie głowy, jeśli odkryje przed trybunałem sędziowskim Chrystusa, że było to w rzeczy samej Boże przykazanie? Będzie miała radość, że zadowoliła swojego Pana na ziemi, wbrew temu czego inni nauczali i co praktykowali. Ja wiem, że każda rozsądna kobieta, będzie nakrywała swoją głowę w czasie kiedy się modli lub prorokuje.
Co do praktyk w naszych zborach, to my nie zmuszamy żadnej siostry do nakrywania głowy na naszych spotkaniach (wbrew jej woli czy przekonaniom), ponieważ jeśli zrobi to pod przymusem, to będzie to tylko martwy uczynek, a Bóg szuka tylko ochotnych dawców posłuszeństwa (2Kor 9:7). Nie będziemy też osądzać takiej siostry, ale miłosiernie założymy, że nie ma ona poznania w tym temacie, lecz jednocześnie, jeśli nie nakrywa głowy, to nie pozwolimy się jej publicznie modlić lub prorokować w naszych zborach, ponieważ my rozumiemy, że jest to przykazanie Boga, tak jak wyjaśniono w tym artykule. Wierzymy również, że tak jest to praktykowane „we wszystkich zborach Bożych” (1Kor 11:16). Nie osądzamy innych zborów ponieważ postępują inaczej niż my, w tym lub innym temacie. Ale boimy się Boga i pragniemy być Mu w pełni posłuszni, nawet jeśli niektóre siostry (albo ich mężowie) są urażeni naszą postawą w tej sprawie i w rezultacie opuszczą nasze zbory.
„Jeśli kto chce pełnić wolę Jego, ten pozna, czy ta nauka jest z Boga” (Jana 7:17)
Ci co maja uszy ku słuchaniu, niech słuchają. Amen.
Zac Poonen
