(1) Cała ziemia miała jeden język i jednakowe słowa.
(2) Podczas swojej wędrówki ze wschodu znaleźli równinę w kraju Synear i tam się osiedlili.
(3) I mówili jeden do drugiego: Nuże, wyrabiajmy cegłę i wypalajmy ją w ogniu! I używali cegły zamiast kamienia, a smoły zamiast zaprawy.
(4) Potem rzekli: Nuże, zbudujmy sobie miasto i wieżę, której szczyt sięgałby aż do nieba, i uczyńmy sobie imię, abyśmy nie rozproszyli się po całej ziemi!
(5) Wtedy zstąpił Pan, aby zobaczyć miasto i wieżę, które budowali ludzie.
(6) I rzekł Pan: Oto jeden lud i wszyscy mają jeden język, a to dopiero początek ich dzieła. Teraz już dla nich nic nie będzie niemożliwe, cokolwiek zamierzą uczynić.
(7) Przeto zstąpmy tam i pomieszajmy ich język, aby nikt nie rozumiał języka drugiego!
(8) I rozproszył ich Pan stamtąd po całej ziemi, i przestali budować miasto.
(9) Dlatego nazwano je Babel, bo tam pomieszał Pan język całej ziemi i rozproszył ich stamtąd po całej powierzchni ziemi.
(10) Oto dzieje rodu Sema: Gdy Sem miał sto lat, zrodził Aprachszada w dwa lata po potopie.
(11) Po zrodzeniu Arpachszada żył Sem pięćset lat i zrodził synów i córki.
(12) Gdy Arpachszad miał trzydzieści pięć lat, zrodził Szelacha.
(13) Po zrodzeniu Szelacha żył Arpachszad czterysta trzy lata i zrodził synów i córki.
(14) Gdy Szelach miał trzydzieści lat, zrodził Hebera.
(15) Po zrodzeniu Hebera żył Szelach czterysta lat i zrodził synów i córki.
(16) Gdy Heber miał trzydzieści cztery lata, zrodził Pelega.
(17) Po zrodzeniu Pelega żył Heber czterysta trzydzieści lat i zrodził synów i córki.
(18) Gdy Peleg miał trzydzieści lat, zrodził Reu.
(19) Po zrodzeniu Reu żył Peleg dwieście dziewięć lat i zrodził synów i córki.