(1) Nad rzekami Babilonu - tam siedzieliśmy I płakaliśmy na wspomnienie Syjonu. (2) Na wierzbach w tamtej krainie Zawiesiliśmy lutnie nasze, (3) Bo tam żądali od nas słów pieśni Ci, którzy nas wzięli w niewolę, A ciemięzcy nasi - radości: Śpiewajcie nam jakąś pieśń Syjonu! (4) Jakże mamy śpiewać pieśń Pana Na obcej ziemi? (5) Jeśli zapomnę cię, Jeruzalem, Niech uschnie prawica moja! (6) Niech przylgnie język mój do podniebienia, Jeślibym nie pamiętał o tobie, Jeślibym nie wyniósł Jeruzalemu Nad największą radość moją! (7) Pamiętaj, Panie, synom Edomu dzień Jeruzalemu, Gdy wołali: Zburzcie, zburzcie je aż do samych posad! (8) Córko babilońska, pustoszycielko! Błogosławiony, kto ci odpłaci to, coś nam wyrządziła! (9) Błogosławiony, kto pochwyci I roztrzaska niemowlęta twoje o skałę.

(Ks. Psalmów 137:1-9, Biblia Warszawska)

Internetowa Biblia 2000 v3.71 © 1994-2020

Komunikat dla administratora strony Uaktualnij odnośniki do serwera Biblia 2000. Czytaj, co się zmieniło...