[Następny rozdział | Poprzedni rozdział | Spis treści ]
"A to wszystko na tamtych przyszło dla przykładu i jest nbapisane ku przestrodze dla nas, którzy znaleźliśmy się u jresu wieków" (1 Kor. 10:11).
Drogocenną historię Rut zakończyliśmy w poprzednim rozdziale. Historia ta, mam nadzieję wiele powiedziała nam o tym, co potrzeba każdemu z nas, osobiście dla siebie, w sensie naszego stosunku do Chrystusa. Ona dała nam też i wskazówki, jaką "dobrą część", przygotowaną dla nas w Nim, powinnśmy wybrać (Łuk. 10:42). Dałby Bóg, abyśmy wzięli teraz w ręce Testament naszego niebiańskiego Testatora, i aby każdy odszukał w nim, w czym zawiera się nasze dziedzictwo. I nie tylko musimy dowiedzieć się o nim, ale i otrzymać je we władanie.
Lecz, skończywszy czytanie tej księgi, cioągle jeszcze nie zamknęliśmy i nie odłożyliśmy jej, bo ona zawiera w sobie, prócz wyżej przytoczonych i inne myśli Boże, inne głębokie prawdy, których jeszcze nie poruszyliśmy. I chociaż bardzo dobrze znam swoją bezsilność, aby wystawić ją na pełne światło - to jednak chciałbym napomknąć o nich, aby każdy mógł sam podążać i odkrywać cuda Boże w Jego prawie.
Księga Rut umieszczona jest między historycznymi księgami Starego Testamentu, do których też należy. Pomimo tego, według mnie, ona jest też i cudowną, prorocką księgą, tak samo, jak i cała historia Izraela, która ukazuje jeden proroczy obraz za drugim, o Kościele Bożym Nowego testamentu. Pomyśleć tylko, że została ona napisana prawdopodobnie tysiąc lat przed narodzeniem Chrystusa, w czasach Dawida lub Salomona, na co wskazuje krótki rodowód, doprowadzony do Dawida! Pomimo tego, ona w swoich wąskich ramach zawiera odstępczego, starożytnego ludu izraelskiego i obecny los Kościoła Bożego w Chrystusie Jezusie, od pierwszego przyjścia naszego Pana do powtórnego Jego przyjścia, przed którym stoimy w naszym czasie. Leży mi na sercu ukazać wam w księdze Rut, na niektóre cechy pierwowzoru tych obu, tj. starotestamentowego i nowotestamentowego budowania domu Bożego. Szybko, bardzo szybko wypełniają się te typy. Niech spodoba się Panu pokierować w tym celu moje serce i moje pióro!
Chociaż mam na myśli tylko Izrael i Kościół Boży w Chrystusie Jezusie, to jednak zanim weźmiemy się za to, nie możemy nie wspomnieć jeszcze bardziej chwalebnego pierwowzoru, właśnie typu Pana Jezusa Chrystusa, który mamy tu przed sobą w osobie tego, kto wykupił dziedzictwo Rut, tj. Boaza, jak to zostało napomknięte już wiele razy. W istocie, tutaj, w tej chwalebnej historii, wszystko koncentruje się wokół tego człowieka; pomimo to, on przecież był wcześniej zanim istniała Rut! Później staje się już centralną postacią, wokół której wszyscy się skupiają, kto w jakikolwiek sposób znalazł się w tych wydarzeniach lub chociaż zetknął się z nimi. Przecież właśnie on doprowadza wszywstko do chwalebnego końca. Jak Boaz w historii domu Elimelecha i w ghistorii Rut, był główną osobą, dziedzicem i wykupicielem, tak Syn Boży jest centrum historii Izraela i Kościoła Pańskiego.
Zwróćmy teraz uwagę na te dwa nakreślone wzorce: