W tym artykule odpowiemy na pytania:
- Czy homoseksualizm jest uwarunkowany genetycznie?
- Czy homoseksualizm jest normalny?
- Czy homoseksualizm jest moralny?
Wstęp
20 kwietnia 1997 r. Kronika miasta Muskegon w stanie Michigan zamieściła artykuł o człowieku nazwiskiem Mel White, który określił się jako chrześcijański homoseksualista. Oto niektóre fragmenty tego artykułu:
„White przybył, aby poprowadzić warsztat na temat „Siła duszy” w „sprawiedliwości i w duchu Jezusa, Ghandiego i Martina Luthera Kinga”. … Przez 23 lata próbował odrzucić swój homoseksualizm. Przeszedł przez chrześcijańską terapię, terapię wstrząsami elektrycznymi a także przez egzorcyzmy, które miały „wyrzucić demony homoseksualizmu”. „Teraz się śmiejemy, ale tak naprawdę były to przerażające lata” – opowiada. W końcu, po nieudanej próbie samobójczej, jego była żona Lyla powiedziała mu: „Lepiej wybierz życie”. W 1993 r. White został dziekanem kościoła Cathedral of Hope Metropolitan Community w Dallas, liczącego 14 tys. członków, największej narodowej kongregacji zrzeszającej gejów i lesbijki… Od tamtej pory White poświęcił się misji przemian, zwalczając to, co nazywał religijnym i fundamentalistycznym naciskiem na odrzucenie każdego, kto jest homoseksualistą. „Próbuję tworzyć wspólnotę, w której będziemy mogli żyć razem” – stwierdza. <>”.
W powyższym artykule widzimy trzy podstawowe założenia wspólnoty homoseksualistów, przy pomocy których próbuje ona oświecić ludzi, mówiąc im, że homoseksualizm jest:
- genetyczny,
- normalny
- moralny.
Czy homoseksualizm jest genetycznie uwarunkowany?
W 1940 r. 9% homoseksualistów głosiło, że „urodzili się właśnie tacy”. W 1983 r. było ich już 22%. W roku 1990 – 35%.
W 1991 r. w San Francisco, Simon La Vay zajmujący się neuroanatomią, opisał odkrycie unikalnej grupy komórek w mózgu homoseksualistów. W 1993 r. Dean Hamer przedstawił badania genetyczne, które wskazywałyby na genetyczne ślady homoseksualizmu „od matki do syna”. Słysząc sprzeciw ze strony niektórych naukowców, Hamer stwierdził: „nie powiedzieliśmy, że gen decyduje o seksualności, ma jedynie wpływ na jej kształt w niektórych rodzinach.”. [D.H. Hamer, et. al., Response to N.Risch, et.al., Science, 262 (1993), s. 2065]
Powyższe doniesienia wywołały ogólne poczucie, że homoseksualizm jest genetycznie uwarunkowany. Nie jest to jednak wniosek, który możemy wyciągnąć z przytoczonych badań. Oto co możemy stwierdzić:
- Homoseksualizm, jak większość cech, może, ale nie musi mieć swoich korzeni w strukturze genetycznej. Jeśli nawet ma, to jeszcze nie znaczy, że należy go zaakceptować. To samo możemy powiedzieć o skłonnościach do gwałtu, nałogowego zabijania, do masowych morderstw, do tyranii czy pedofilii.
- Nasz kod genetyczny daje nam jedynie potencjalne predyspozycje do pewnych zachowań. To, że jestem genetycznie zdolny do morderstwa, nie oznacza, że muszę kogoś zabić. Możemy to także przyrównać do zależności między wzrostem i koszykówką. Jeśli mam 2 metry wzrostu, prawdopodobieństwo, że będę koszykarzem, rośnie. Jest to też bardziej prawdopodobne, kiedy zamieszkam w Chicago zamiast w Godthab na Grenlandii.
- Badania naukowe nigdy nie mogą mówić nam, jak sprawy powinny wyglądać. W najlepszym wypadku nauka może nam pokazać jak sprawy się mają. Tak więc genetyczne skłonności do homoseksualizmu są nieistotne, jeśli chodzi o odpowiedź na pytanie, czy homoseksualizm jest dobry czy zły.
Biblia mówi, że z powodu grzechu Adama i Ewy całe stworzenie uległo zepsuciu (List do Rzymian 8,20-23).
Dlaczego więc seksualność miałaby być wyjątkiem? Potwierdzenie tego zepsucia przez genetykę nie powinno nas dziwić.
Czy homoseksualizm jest normalny?
Przypuśćmy, że masz znajomego lub krewnego, którego charakteryzują:
- małe szanse na udane małżeństwo,
- życie od 5 do 10 lat krótsze niż średnia,
- przewlekłe, może nawet śmiertelne schorzenie wątroby,
- prawdopodobieństwo raka,
- możliwe genetyczne predyspozycje do takiego stanu, ale zachowanie zakorzenione w nawykach,
- zaprzeczanie, że ma problem i tworzenie własnej subkultury.
Czy stwierdzisz, że twój znajomy powinien być uznany za normalnego?
Stan właśnie opisany to alkoholizm. Generalnie społeczeństwo reaguje: „NIE! Ta sytuacja nie może być uznana za normalną, nie jest w porządku.”
A teraz przypuśćmy, że twojego znajomego cechują:
- małe szanse na udane małżeństwo,
- 25 do 30 lat mniej niż średnia długości życia,
- przewlekłe, może nawet śmiertelne schorzenie wątroby,
- prawdopodobieństwo raka,
- możliwe genetyczne predyspozycje do takiego stanu, ale zachowanie zakorzenione w nawykach,
- dotknięty tym stanem zaprzecza, że ma problem i tworzy własną subkulturę.
To właśnie opis homoseksualizmu. Jeśli alkoholizmu nie możemy zaakceptować, to dlaczego jesteśmy w stanie zgodzić się na homoseksualizm?
Swoją drogą, istnieje 30% prawdopodobieństwa, że jakaś osoba wyjdzie z alkoholizmu.
W przypadku homoseksualizmu wynosi ono 50%, a poza tym istnieje tu duże ryzyko przypadkowych związków, wykorzystania, depresji, samobójstwa i pedofilii.
Na przestrzeni historii żadna ludzka kultura nie uznawała długotrwałych związków homoseksualnych jako elementu zdrowego społeczeństwa.
Co więcej, w żadnej społeczności zwierzęcej nie zauważymy preferencji homoseksualnych. Zwierzę pozbawione bodźców seksualnych może „pokryć” pień drzewa, ale to nie wskazuje na jego upodobania seksualne.
Czy homoseksualizm jest moralny?
W ostatecznym rozrachunku kwestia preferencji seksualnych nie może być uzależniona od nauki czy społeczeństwa.
Nauka może nam jedynie pokazać to, co jest obserwowalne, a nie to, co jest właściwe. Społeczeństwo mówi nam, co jest dobre w opinii ludzi, a nie to, co Bóg uznaje za dobre.
Nawet, jeśli homoseksualizm nie krzywdziłby nikogo, to jeszcze nie przesądza o tym, że jest dobry. W Biblii Bóg wyraził, że:
- Małżeństwo jest dla mężczyzny i kobiety, którzy mogą być płodni i rozmnażać się (Księga Rodzaju 1:26-27; 2:18.21-24; Ewangelia wg Mateusza 19:4-6).
- Sodoma i Gomora zostały zniszczone z powodu homoseksualizmu ocenionego jako „niecne cielesne pożądliwości zdeprawowanego człowieka” (Księga Rodzaju 19:1-29; 2 List Piotra 2:7-10). W całej historii judeochrześcijańskiej sodomia uznawana jest za synonim homoseksualizmu i od zawsze była potępiana.
- mężczyzna, który położy się z mężczyzną tak jak z kobietą, popełnia obrzydliwość; obaj będą musieli umrzeć — sami będą ponosili winę za przelew własnej krwi (Księga Kapłańska 20:13). Kontekst nie wskazuje na prostytucję w świątyni kananejskiej, jak twierdzą homoseksualiści. Homoseksualizm wymieniony jest tu razem z innymi zboczeniami, jak uprawianie seksu ze zwierzętami (Księga Kapłańska 20:23). Mamy tu do czynienia z tą częścią Prawa, o której Jezus powiedział, że nigdy nie przeminie. (Ewangelia wg Mateusza 5:17-19)
- … Ich kobiety zamieniły potrzeby naturalne na nienaturalne.Podobnie mężczyźni porzucili naturalny pociąg do kobiety i oddali się współżyciu między sobą. Mężczyźni z mężczyznami dopuszczają się bezwstydu i ściągają na siebie samych zapłatę godną ich zboczenia … Ludzie ci poznali słuszny wyrok Boga. Wiedzą, że ci, którzy wspomniane rzeczy czynią, poniosą śmierć. (List do Rzymian 1:26-27 i 32)
- Albo czy nie wiecie, że niesprawiedliwi nie odziedziczą Królestwa Bożego? Nie łudźcie się! Ludzie dopuszczający się nierządu, bałwochwalcy, cudzołożnicy, mężczyźni współżyjący między sobą i ci, którzy się im oddają,złodzieje, chciwcy, pijacy, oszczercy i zdziercy nie odziedziczą Królestwa Bożego (1 List do Koryntian 6:9-10).
- To samo stało się z Sodomą i Gomorą oraz położonymi wokół nich miastami, które w podobny sposób nurzały się w nierządzie i seksualnych zboczeniach. Są one przykładem słusznej kary wiecznego ognia (List Judy 7).
- Homoseksualizm jest częścią ciążącej ku dołowi spirali opisanej w Liście do Rzymian 1:
– „nie oddali Mu czci jako Bogu” (w. 21)
– „prawdę Bożą przemienili w kłamstwo” (w. 25)
– nie uznali Boga (w. 28)
– „chwalą tych, którzy to czynią” (w. 32)
Dlatego również Bóg wydał ich na pastwę rozumu, niezdolnego do trafnych ocen (w. 24,26,28).
Wersety te nie potępiają złych form homoseksualizmu – jak utrzymują niektórzy „chrześcijańscy” homoseksualiści.
Kontekst i użyte w nich słowa wyrażają potępienie całego zjawiska, jakim jest homoseksualizm.
PYTANIA I ODPOWIEDZI
Czy homoseksualizm jest uwarunkowany genetycznie?
Nie. To akt ludzkiej woli. Genetyka może mówić o takiej możliwości, ale nie prowadzi do samego czynu.
Czy homoseksualizm jest normalny?
Nie. Czasopismo USA Today z 15 kwietnia 1993 stwierdza: „tylko 1,1% mówi, że są wyłącznie gejami”. Zarówno obecnie, jak i w przeciągu historii, takie akty seksualne są zawsze związane z nienormalnością i zboczeniem, nie należą do normalnego życia społecznego.
Czy homoseksualizm jest moralny?
Nie. Jest niemoralny. Biblia nigdy nie popierała jakiejkolwiek formy homoseksualizmu. Bóg się nim brzydzi i wyraża to poprzez najmocniejsze określenia potępiające.
Dave DeWitt
Artykuł pochodzi ze strony https://www.bibliawnioski.pl
Dziękujemy za możliwość udostępnienia artykułu.
