List ten, bardziej niż jakikolwiek inny, ukazuje serce Apostoła Pawła. Wyraża on swą głęboką osobistą troskę o młode Kościoły, pisze o trudach, przez jakie musiał przejść na swej chrześcijańskiej drodze, oraz o tym, że czuje się uprzywilejowany przez fakt bycia wezwanym do pracy dla Chrystusa.
Treść
Wstęp: Pozdrowienia i wyjaśnienia osobiste 1,1-2,13
- Pozdrowienia i podziękowania 1,1-7
- Podróże Pawła i jego plany 1,8-2,4.12-13
- Jak postępować z łamiącymi przykazania 2,5-11
Część 1: Przywilej służenia Jezusowi Chrystusowi 2,14-6,10
- Prawdziwa duchowa służba 2,14-4,15
- Życie w świetle wieczności 4,16-5,10
- Ambasadorowie Chrystusa 5,11-21
- Koszt służby chrześcijańskiej 6,1-10
Część 2: Osobiste przesłanie do Koryntian 6,11-7,16
- Apel do Kościoła 6,11-7,1
- Paweł zbudowany wieścią o odzewie 7,2-16
Część 3: Obdarowywanie chrześcian
Część 4: Służba Pawła jako apostoła 10,1-13,10
Konkluzja: Końcowe polecenia i pozdrowienia 13,11-13
Data i powody napisania
Wydaje się, że Paweł napisał ten list gdzieś w Macedonii – północnej części Grecji ze stolicą w Filippi może rok lub dwa po swym pierwszym liście do Koryntian. Jego pierwsze apele do Kościoła najwyraźniej nie przyniosły zamierzonego efektu, więc złożył tam kolejną wizytę. W końcu jego przyjaciel Tytus poinformował go, że chrześcijanie z Koryntu wzięli sobie jego apele do serca, i list ten jest wdzięczną odpowiedzią Pawła. Jednak i w nim Apostoł powtarza swoje racje i tam, gdzie trzeba, upomina. W rozdziałach 10-13 potwierdza swą zwierzchność.
Sławne fragmenty
- "Litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia" 3, 5-6
- Wzrastanie w świętości na podobieństwo Jezusa 3,17-18
- "Jeśli więc ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem" 5,17-21
- Przeciwności losu, które spotkały Pawła 6,4-10
- "Radosnego dawcę miłuje Bóg" hojność chrześcijańska 9,6-10
- Życzenia 13,13
Główne tematy
Tym, co spowodowało, że list ten stał się tak istotny dla chrześcijan, jest nauczanie Pawła o podstawach służby Jezusowi. Nie ma to nic wspólnego z wzywaniem ludzi do przestrzegania praw. Efektywność w wykonywaniu tej służby zapewnia Duch Święty, a jej celem jest pogodzenie ludzi z Bogiem przez Chrystusa. Kiedy do tego dochodzi, mężczyźni i kobiety stają się nowymi ludźmi (5,17), którym Bóg pozwala na życie zupełnie innym życiem.