Chrystus – Bóg, anioł, czy człowiek?

Otóż Chrystus w ciele, był stu procentowym człowiekiem. Napełniał Go jednak, stuprocentowy Duch Ojca, który Go posłał. On, może napełnić także i Ciebie. Czy z tego powodu będziesz Bogiem? W żadnym wypadku! Bóg bowiem, nie znosi konkurencji. Zawsze jednak, jeśli wytrwasz w Jego Duchu i Jego Prawdzie, oraz zostaniesz znaleziony jako usprawiedliwiony przez Niego, możesz zostać Jego umiłowanym synem człowieczym.

Nie można bezkarnie kłamać, że Maria urodziła Boga. Urodziła bowiem chłopca, który jak każdy człowiek wzrastał i nabierał mądrości tak, że jako dwunastoletnie dziecko, swą teologiczną mądrością zadziwiał w Świątyni uczonych w Piśmie. Łukasz 2/47. W odróżnieniu od nas wszystkich bowiem, Maria poczęła Go z Bożego Ducha. To jednak nie znaczy, że za jej udziałem Bóg się rozmnożył. O Słowie Boga, które cząstką Jego Ducha przyszło na świat w ciele jako Człowieczy Syn, by zbawić nas w Jego imieniu i ku Jego chwale tajemniczo czytaliśmy, że został On ustanowiony dziedzicem wszystkich rzeczy, oraz że Bóg stworzył wszechświat przez Niego i dla Niego. Przede wszystkim uświadom to sobie, że aktu stworzenia dokonała zasiadająca na Tronie Boga, powołana na początku widzialna, Chrystusowa Postać Wszechmogącego. Ona jest wierną i posłuszną Mu Jego Prawicą, która ku chwale Ducha rozciągnęła Niebo i Ziemię. Pamiętaj, że kolejne Słowa Ducha, wychodziły już z ust Postaci, która Go przedstawia. Widzialna Postać Boga jednak, wciąż jest JEDNO z duchowym OBRAZEM Boga niewidzialnego. Także Ojciec i Jego Człowieczy Syn, w Jego Duchu stanowią duchowe jedno. Dlatego zarówno Słowa wypowiedziane przez Ducha, jak i te, które wypowiadał On przez usta swego Człowieczego Syna, są Jego Duchem i Jego własnym Życiem. Jan 6/63. Zatem konieczne tu jest zrozumienie, że nasz Niebiański Ojciec, cząstką swego Ducha zstąpił do nas w ciele Syna Człowieczego jako Bóg między nami, czyli Emanuel. Tak można by ująć wprowadzenie pierworodnego na świat, któremu jako jedynemu Bogu, pokłon oddają wszyscy aniołowie. Na dźwięk Jego imienia, zegnie się wszelkie kolano Nieba i Ziemi. Rzymian 14/11. Wspomniałem już, że Wszechmogący i Wszechobecny, jednocześnie działa we wszystkich rewirach Wszechświata, oraz przez wszystkich. Od poczęcia, był On także W jedynym sprawiedliwym tej ziemi, a więc Jego Człowieczym Synu. Wraz z NIM też, doznał On potępienia, pogardy, poniżenia, bolesnych razów, udręczenia, i pozostałych szatańskich doznań. Wraz Z SYNEM także, będący w Nim Duch Ojca został przybity do krzyża hańby, gdzie był z Nim nieomal do śmierci. Np. Mateusz 27/46. Właśnie dlatego, że ciało Syna całkowicie należało do Niego czytamy, że wraz z Chrystusem ukrzyżowano Pana Chwały. Co do słów związanych z pojęciem Syn, oraz: Ja będę Mu Ojcem, a On będzie Mi Synem,” to wskazują one, że po zwycięskim zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa i Jego powrocie do Bożej Chwały, Wszechmogący przyjął Jego poraniony wizerunek, wraz przebitym włócznią bokiem, jako wizerunek własny. Dlatego gdy przyjdzie On powtórnie po swój  lud, jednoosobowego Boga zobaczymy w Jego Chrystusowej POSTACI. Na potwierdzenie, opisując wizję Apokalipsy, która dotyczy tego wydarzenia, Jan napisał:.

• Oto nadchodzi z obłokami, i ujrzy Go wszelkie oko i wszyscy, którzy Go przebili. I będą Go opłakiwać wszystkie pokolenia ziemi. Tak: Amen. (Tu uważaj na słowa, które wyjaśniają, kogo wówczas Żydzi przebili):  Jam jest Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, Który jest, Który był i Który PRZYCHODZI, WSZECHMOGĄCY. Apokalipsa 1/7-8.

Uświadom też sobie, że w kwestii imienia wyższego od aniołów, które nosił Człowieczy Syn Boga, to miał On imię Wszechmogącego. Bowiem Duch i Jego imię, były w Nim. Mniemam jednak, że nie chodzi tu o pospolite, różnobrzmiące w świecie odmiany imienia Jezus, lecz o miano Chrystusa, który jako własna widzialna Postać Boga, na początku został powołany właśnie jako Chrystus. Pierwszy Koryntian 10/2-4; Pierwszy Piotra 1/10-11. My także zostaliśmy nazwani Jego imieniem. Wszelkie formy imienia Jezus, co najwyżej są świadectwem, że wg ciała, jest On po prostu jednym z Izraelitów, a w zakresie międzynarodowym, wszystkich wierzących Bogu ludzi. Nie bez powodu w apostolskich czasach, wierzący Mu nazywani byli Chrystianami. Z powodu chrztu w wodzie, chrześcijanami, nazwali ich poganie. Dzieje 11/26. Nie wolno nam jednak było, by na chrzest zamienić nasze sztandarowe miano Chrystusa, w którym trwamy z wiarą w Jego największe spośród WZYWANYCH imion. Chrystus Pan przekonywał:.  

• Ja jestem (ciasną) bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony… Jan 10/9.
• Ja jestem Drogą i Prawdą, i Życiem. NIKT nie przychodzi do Ojca inaczej jak TYLKO PRZEZE MNIE.  Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście. Jan 14/6-7.
• Na swych pobratymców, Piotr zagrzmiał słowami:. to niech będzie wiadomo wam wszystkim i całemu ludowi Izraela, że w imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka – którego ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych – że przez Niego ten człowiek stanął przed wami zdrowy. On, (a więc Chrystus), jest kamieniem odrzuconym przez was budujących, tym, który stał się głowicą węgła. I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem ŻADNEGO INNEGO imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni. Dzieje 4/10-12.

Świadectwa Boga o Jego Człowieczym Synu, wydają się światu dziwne i niezrozumiałe dlatego, że jako duchowe jedno z Ojcem, Chrystus Pan wystąpił na Ziemi w Duchu i imieniu Stwórcy, poza którym nie ma Boga, ani Zbawcy. Jedna tylko Ewangelia jest mocą Bożą ku zbawieniu każdego, kto wierzy Mu wg Jego Słowa. Paweł napisał:.

• Bo ja nie wstydzę się Ewangelii, jest bowiem ona mocą Bożą ku zbawieniu dla każdego wierzącego, najpierw dla Żyda, potem dla Greka. W niej bowiem objawia się sprawiedliwość Boża, która od wiary wychodzi i ku wierze prowadzi, jak jest napisane: a sprawiedliwy z wiary żyć będzie. Rzymian 1/16-17. Analogicznie:.
• dla tych zaś, którzy są powołani, tak spośród Żydów, jak i spośród Greków, (jest ona) CHRYSTUSEM, mocą Bożą i mądrością Bożą. Pierwszy Koryntian 1/24. Oto ważka przestroga, którą skierował on do Galatów:.
• Nadziwić się nie mogę, że od Tego, który was łaską Chrystusa powołał, tak szybko chcecie przejść do innej Ewangelii. Innej jednak Ewangelii nie ma: są tylko jacyś ludzie, którzy sieją wśród was zamęt i którzy chcieliby przekręcić Ewangelię Chrystusową. Ale gdybyśmy nawet my lub anioł z nieba głosił wam Ewangelię różną od tej, którą wam głosiliśmy, – niech będzie przeklęty!… Jeszcze raz mówię: Gdyby wam kto głosił Ewangelię różną od tej, którą od nas otrzymaliście, – niech będzie przeklęty! Galatów 1/6-9.

Pan Jezus Chrystus, w którym po zwycięskim zmartwychwstaniu i wniebowzięciu zamieszkała CAŁA Pełnia Wszechmogącego, (Kolosan 2/9), nie okazał się kolejną osobą Boga, lecz jako Jego odnośne Słowo, pojawił się On jako oczekiwany przez Izraelitów Mesjasz. Oczekującym na Niego, Mojżesz przekazał takie oto słowa:.

• Pan, Bóg twój, wzbudzi ci proroka spośród braci twoich, podobnego do mnie. Jego będziesz słuchał. Właśnie o to prosiłeś Pana, Boga swego, na Horebie, w dniu zgromadzenia: Niech więcej nie słucham głosu Pana, Boga mojego, i niech już nie widzę tego wielkiego ognia, abym nie umarł. I odrzekł mi Pan: Dobrze powiedzieli. Wzbudzę im proroka spośród ich braci, takiego jak ty, i włożę w jego usta MOJE SŁOWA, będzie im mówił WSZYSTKO, co rozkażę. Jeśli ktoś nie będzie słuchać moich słów, które on wypowie w moim imieniu, Ja od niego zażądam zdania sprawy. Powtórzonego Prawa 18/15-19.

Oczekiwany Mesjasz, a inaczej Chrystus, na podobieństwo Mojżesza był człowiekiem. Napisano jednak, że nie będzie On mówił od siebie, lecz będzie wypowiadał słowa w imieniu Wszechmogącego, który Go posłał. Żydzi nie czekali na przybycie Boga, który osobiście wyrwie ich z wszelkiej niewoli, lecz właśnie na Mesjasza, który w imieniu swym objawi im imię Boga, i będzie ich Królem. A tak przy okazji sam sobie odpowiedz, jaki los czeka tych, którzy zlekceważą słowa, które wypowiedział On w imieniu Wszechmogącego. Zauważ też misyjne podobieństwo Chrystusa Pana z Aniołem, który w imieniu Boga prowadził Izraelitów do obiecanej im ziemi:. Poprzez Mojżesza, Bóg powiedział do nich:.

• Oto Ja posyłam anioła przed tobą, aby cię strzegł w czasie twojej drogi i doprowadził cię do miejsca, które ci wyznaczyłem. Szanuj go i bądź uważny na jego słowa. Nie sprzeciwiaj się mu W NICZYM, gdyż nie przebaczy waszych przewinień, bo IMIĘ MOJE jest W NIM. Wyjścia 23/20-21. O Aniele tym, przykładowo też czytamy:.
• Anioł Pana zstąpił z Gilgal do Bokim i rzekł: Wywiodłem was z Egiptu i zaprowadziłem was do ziemi, którą poprzysiągłem dać waszym przodkom. Powiedziałem: Nie złamię przymierza MEGO z wami na wieki. Jednakże wy nie wchodźcie w przymierze z mieszkańcami tej ziemi, lecz rozwalcie ich ołtarze. Wyście zaś nie usłuchali mego głosu. Dlaczego to uczyniliście? Powiedziałem także: Nie wypędzę ich sprzed was, aby byli dla was przeszkodą i aby bogowie ich byli dla was sidłem. Kiedy Anioł Pana wyrzekł te słowa do wszystkich Izraelitów, lud podniósł lament i zaniósł się płaczem. Miejscu temu nadano nazwę Bokim. Sędziów 2/1-5.
• Pan Jezus zapytał uczniów: A wy za kogo Mnie uważacie? Odpowiedział Mu Szymon Piotr:. Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego. Na to Jezus mu rzekł: Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Mateusz 16/15-17. 

Piotr objawił Jezusa jako Mesjasza, na którego Izraelici długo czekali. Gdy jednak przyszedł do nich, wielu nie rozpoznało Go. Jan 1/10. Ok. siedemset lat przed narodzeniem Chrystusa, w trybie dokonanym, Izajasz napisał o Nim:.

• Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany, na Jego barkach spoczęła władza. Nazwano Go IMIENIEM: Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju. Wielkie będzie Jego panowanie w pokoju bez granic na tronie Dawida i nad Jego królestwem, które On utwierdzi i umocni prawem i sprawiedliwością, odtąd i na wieki. Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona. Izajasz 9/5-6.

Zgodnie z proroctwem, Słowo Boga dotyczące Chrystusa, rzeczywiście przyszło do nas jako bezbronne Dziecię. W trybie dopełnionym, a więc nieodwołalnym, Bóg zaświadczył o Nim:.

• Oto mój Sługa,  którego podtrzymuję. Wybrany mój, w którym mam upodobanie. Sprawiłem, że Duch mój NA NIM spoczął; On przyniesie narodom Prawo. Nie będzie wołał ni podnosił głosu, nie da słyszeć krzyku swego na dworze. Nie złamie trzciny nadłamanej, nie zagasi knotka o nikłym płomyku. On niezachwianie przyniesie Prawo. Nie zniechęci się ani nie załamie, aż utrwali Prawo na ziemi, a Jego pouczenia wyczekują wyspy. Izajasz 42/1-4. 
• Czytamy też o Nim:. Któż uwierzy temu, cośmy usłyszeli? na kimże się ramię Pańskie objawiło? On wyrósł przed nami jak młode drzewo i jakby korzeń z wyschniętej ziemi. Nie miał On wdzięku ani też blasku, aby na Niego popatrzeć, ani wyglądu, by się nam podobał. Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, oswojony z cierpieniem, jak ktoś, przed kim się twarze zakrywa, wzgardzony tak, iż mieliśmy Go za nic. Lecz On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwigał nasze boleści, a myśmy Go za skazańca uznali, chłostanego przez Boga i zdeptanego. Lecz On był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy. Spadła Nań chłosta zbawienna dla nas, a w Jego ranach jest nasze zdrowie. Wszyscyśmy pobłądzili jak owce, każdy z nas się obrócił ku własnej drodze, a Pan zwalił na Niego winy nas wszystkich. Dręczono Go, lecz sam się dał gnębić, nawet nie otworzył ust swoich. Jak baranek na rzeź prowadzony, jak owca niema wobec strzygących ją, tak On nie otworzył ust swoich. Po udręce i sądzie został usunięty; a kto się przejmuje Jego losem? Tak! Zgładzono Go z krainy żyjących; za grzechy mego ludu został zbity na śmierć. Grób Mu wyznaczono między bezbożnymi, i w śmierci swej był na równi z bogaczem, chociaż nikomu nie wyrządził krzywdy i w Jego ustach kłamstwo nie postało. Spodobało się Panu zmiażdżyć Go cierpieniem. Jeśli On wyda swe życie na ofiarę za grzechy, ujrzy potomstwo, dni swe przedłuży, a wola Pańska spełni się przez Niego. Po udrękach swej duszy, ujrzy światło i nim się nasyci. Zacny mój SŁUGA usprawiedliwi wielu, ich nieprawości On sam dźwigać będzie. Dlatego w nagrodę przydzielę Mu tłumy, i posiądzie możnych jako zdobycz, za to, że Siebie na śmierć ofiarował i policzony został pomiędzy przestępców. A On poniósł grzechy wielu, i oręduje za przestępcami. Izajasz 53/1-12.

Gdy z ust Boga wyszło Słowo o Jego Człowieczym Synu, Duch Ojca zacienił łono Marii, poczym poprzez swą wszechmoc i wszechobecność, do końca napełniał Go swoim Duchem, miłością, miłosierdziem, mądrością, stosownym rozumieniem, etc.. Wielu nie wierzy, bądź nie rozumie, że to Duch Ojca wkładał swe słowa w Jego usta, pokazywał Mu co ma robić, a także czynił cuda przez Jego ręce, udzielając Mu mocy w ponad przyrodzonych działaniach. Chrystus Pan nigdy nie ukrywał, że Jego słowa i wszelkie czyny, w istocie pochodzą od Ojca, który jest W NIM. Jest to zgodne z proroctwem, w którym Bóg zaświadczył, że spocznie na Nim Jego Duch. Człowieczy Syn Boga więc, nie pojawił się jako kolejna Jego osoba, lecz jak inni ludzie miał wrażliwe, doznające obelg, trudu, głodu i cierpień ciało. Podobnie, odrębnym Bogiem nie był Anioł, o którym czytałeś, że działał On jako Bóg, a przy tym nosił Jego chwałę i imię. Także wierny i umiłowany Sługa mieszka w Domu Boga, a nawet może zarządzać w Jego imieniu. Mimo to jak Józef, który zarządzał domem i królestwem faraona, z powodu tego nie stał się faraonem, tak Chrystus w ciele nie jest Bogiem, a ni też NIGDY NIM nie będzie. Bóg bowiem, w istocie swej jest i zawsze będzie JEDEN. Aby dokonać dzieła zbawienia ludzkości i zaznać śmierci, dane Duchowi ciało, w którym mieszkał On musiało przeżyć poniżenie, nadzwyczajną mękę i hańbę niezasłużonego potępienia. Co więcej, Chrystus w ciele musiał zostać odłączony od Źródła wiecznego życia, a więc od Boga. Był to krytyczny moment, w którym Duch tożsamy z Świętym Duchem, jako w pełni świadomy czekającego Go haniebnego potępienia i niezasłużonej męki, mógł sprzeciwić się, bądź podjąć próbę uniezależnienia się od Boga. Nie uczynił jednak tego, lecz sumiennie wykonał dzieło zbawienia, dla którego został posłany na Świat. Filipian 2/4-11. Tajemnica Chrystusowej Pełni jednoosobowego Bóstwa, ma wymiary pieśni JAKBY nowej, której niewielu się nauczy. Czytaj: Apokalipsa 14/1-5. BT. Czytając Dzieje i listy jednak doszedłem do przekonania, że w czasach apostolskich była ona znana i rozumiana. Gdy czytam o stu czterdziestu tysiącach opieczętowanych pieczęcią Boga z Jego imieniem, którzy tą pieśń śpiewają, to odbieram ich jako RESZTKĘ potomstwa Niewiasty, która do samego końca będzie strzegła przaśnej Prawdy o Chrystusowej Pełni jednoosobowego Boga, oraz przestrzegała wszystkich Jego przykazań. Apokalipsa 12/17; 14/12. Napisano też, że w ich ustach kłamstwa nie znaleziono. Apokalipsa 14/1-5. RESZTKA ta symbolizuje Kościół Chrystusa Prawdziwego, w okresie zamykania się czasów danych poganom. Łukasz 21/24. Wybrani to pierwociny Boga i Baranka, opieczętowani tuż przed wylaniem plag ostatecznych. Napisano, że tajemnica Boga, którą jest On między nami w ludzkim ciele, dopełni się, zanim zatrąbi Siódmy Anioł Apokalipsy. Apokalipsa 10/7. Już w czasach apostolskich, wielu zaprzeczało Jego cielesności. Dlaczego? Otóż nie wierzyli oni wg Pism, że Bóg w umiłowanym Chrystusie, przyjął na siebie jakiekolwiek rzeczywiste cierpienia. Ci najprawdopodobniej twierdzili, że Jego męki, rany i śmierć, to tylko pozory, które Mu nie zaszkodziły. Było to oczywiste łgarstwo, które zaniżało wartość Jego nadzwyczajnej ofiary. Odnośnie takich, Jan napisał:.

• Wielu bowiem pojawiło się na świecie zwodzicieli, którzy nie uznają, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele ludzkim. Taki jest zwodzicielem i Antychrystem. Drugi Jana wers 7.
• Oraz:. Któż zaś jest kłamcą, jeśli nie ten, kto zaprzecza, że Jezus jest Mesjaszem? Ten właśnie jest Antychrystem, który nie uznaje Ojca i Syna. Każdy, kto nie uznaje Syna, nie ma też i Ojca, kto zaś uznaje Syna, ten ma i Ojca. Pierwszy Jana 2/22-23. 
• Wspomnij tu na słowa Pana:. Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi, aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie (jako swoje Słowo  na świat) posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia. Jan 5/22-23.

Inaczej mówiąc: Kto nie ma szacunku dla Słów Boga, ten nie czci Go, lecz lekceważy Go sobie. Każde skierowane do nas Słowo Boga, jest Głosem Ducha, który wzywa nas do pokuty i posłuszeństwa. Ku zrozumieniu, Paweł napisał:.

Każdy dom jest przez kogoś zbudowany, a Tym, który zbudował wszystko, jest Bóg. I Mojżesz wprawdzie był wierny w całym domu Jego, ale jako sługa na świadectwo tego, co miało być powiedziane; Chrystus zaś, jako Syn, był nad swoim domem. Jego domem my jesteśmy, jeśli ufność i chwalebną nadzieję aż do końca wytrwale zachowamy.  Dlatego postępujcie, jak mówi Duch Święty: Dziś, jeśli głos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych jak w buncie, jak w dzień kuszenia na pustyni, gdzie kusili Mię ojcowie wasi przez wystawianie na próbę, chociaż widzieli dzieła moje przez czterdzieści lat. Rozgniewałem się przeto na to pokolenie i powiedziałem: Zawsze błądzą w sercu. Oni zaś nie poznali dróg moich…

Powołując się na ten przykład, ostrzegał on:.

Uważajcie bracia, aby nie było w kimś z was przewrotnego serca niewiary, której skutkiem jest odstąpienie od Boga żywego, lecz zachęcajcie się wzajemnie każdego dnia, póki trwa to, co dziś się zwie, aby żaden z was nie uległ zatwardziałości przez oszustwo grzechu. Jesteśmy bowiem uczestnikami Chrystusa, jeśli pierwotną nadzieję do końca zachowamy silną… Kim rzeczywiście są ci, którzy, gdy usłyszeli, zbuntowali się? Czyż to nie wszyscy ci, którzy wyszli z Egiptu pod wodzą Mojżesza? Na kogo to gniewał się przez czterdzieści lat? Czy nie na tych, którzy zgrzeszyli, a których trupy porozrzucał po pustyni? Którym to zaś złożył przysięgę, że nie wejdą do Jego odpoczynku, jeśli nie tym, którzy nie byli posłuszni?… Także w kwestii dalszego obowiązku przestrzegania Bożego szabatu, Paweł przypominał:. I odpoczął Bóg w siódmym dniu po wszystkich dziełach swoich. I znowu na tym miejscu: Nie wejdą do mego odpoczynku. Wynika więc z tego, że wejdą tam niektórzy, gdyż ci, którzy wcześniej otrzymali dobrą nowinę, nie weszli z powodu nieposłuszeństwa, dlatego Bóg na nowo wyznacza pewien dzień – „dzisiaj,” – po upływie dłuższego czasu, mówiąc przez Dawida, jak to przedtem zostało powiedziane: DZIŚ jeśli głos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych. (Tu uwaga!) A zatem pozostaje odpoczynek szabatu dla ludu Bożego. Kto bowiem wszedł do Jego odpoczynku, odpocznie po swych czynach, jak Bóg po swoich. (Przynaglał też): Śpieszmy się więc wejść do owego odpoczynku, aby nikt nie szedł za tym samym przykładem nieposłuszeństwa. Żywe bowiem jest Słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca. Nie ma stworzenia, które by było przed Nim niewidzialne, przeciwnie, wszystko odkryte i odsłonięte jest przed oczami Tego, któremu musimy zdać rachunek. Hebrajczyków 3/4-10; 12-18; 4/4-13. 

Duch Wszechmogącego wzywa Ciebie już teraz, a więc DZIŚ. Pomnij, że chodzi tu o Twoje wieczne życie, a wszelka zwłoka zakończyć się może spóźnieniem. Obrazowo znaczy to, że ciasna brama do Bożego Królestwa, którą jest zbawienie w Chrystusie, i w nikim innym, może nieoczekiwanie raz na zawsze zatrzasnąć się przed Tobą. Pomnij też, że ostre jak obosieczny miecz Słowo Boga, już kontroluje Twoje zamysły i Twoją przydatność. Stąd ponaglenie: Śpieszmy się, aby wejść do owego odpoczynku! Ostatnie wersy, wzywają też lud prawdziwego Boga do absolutnego uznania Jego przykazania o świętości szabatu, a po naszemu soboty, którą ku czci słońca i szatana, Antychryst zamienił światu na pseudo świętą niedzielę. Szabat Boga bowiem, stanowi pomnik wszelkiego stworzenia. Co więcej, lud Boga żywego, aż do skończenia świata ma go obchodzić jako cotygodniowy, dany nam od Niego odpoczynek. Przede wszystkim jednak pamiętać należy, że dzień ten został ustanowiony przez Niego na zawsze, jako dzień ku czci Stwórcy. On jest naszym Bogiem jedynym. Nie bez powodu, pośród znaków Apokalipsy, pojawiła się Arka, zawierająca zaledwie dziesięciopunktowe, wiekuiste Przymierze z Bogiem. Przedstawia ono zręby sprawiedliwości, wg Jego miary, która bezwzględnie obowiązuje Jego lud. Apokalipsa 11/19. Nie bez przyczyny też czytamy, że spośród przyznających się do Chrystusa, wybierze On tylko tak zwaną RESZTKĘ, a inaczej Oblubienicę. 

• O gromadce tej, napisano:. I rozgniewał się Smok na Niewiastę, i odszedł rozpocząć walkę z resztą jej potomstwa, z tymi, co strzegą przykazań Boga i mają świadectwo Jezusa. 12/14. Porównaj: 14/12.

Oraz, że śpiewają oni Bogu pieśń nową, której nikt inny nie mógł się nauczyć. Dalej zaś:. 

• To ci, którzy z kobietami się nie splamili: bo są dziewicami; ci, którzy Barankowi towarzyszą, dokądkolwiek idzie; ci spośród ludzi zostali wykupieni na pierwociny dla Boga i dla Baranka, a w ustach ich kłamstwa nie znaleziono: są nienaganni. (Jan kontynuuje): Potem ujrzałem innego anioła lecącego przez środek nieba, mającego odwieczną Dobrą Nowinę do obwieszczenia wśród tych, którzy siedzą na ziemi, wśród każdego narodu, szczepu, języka i ludu. Wołał on głosem donośnym: Ulęknijcie się Boga i dajcie Mu chwałę, bo godzina sądu Jego nadeszła. Oddajcie pokłon Temu, co niebo uczynił i ziemię, i morze, i źródła wód! Apokalipsa 14/3-5. 

Jak sądzisz? Czy ci, którzy za wolą i dyktatem rzymskiej Bestii, z jej łaski, w zamian za Boży szabat dali sobie na odpoczynek narzucić pierwszy dzień tygodnia, w którym poganie czczą Baala i Złego, mogą należeć do ludu prawdziwie Bożego? Czy rzeczywiście oddają oni pokłon Stwórcy, czy raczej pod Jego imię podstawił się im szatan? Tu wracam do tematu. Nasz Mesjasz i Zbawca, to symboliczny ofiarny Baranek, złożony przez Ojca za nasze liczne przestępstwa. Wszyscy bowiem zgrzeszyli, przez co cała Ziemia znalazła się w mocy Złego. By ratować świat, Bóg ofiarował za nas swego jedynego bezgrzesznego, Człowieczego Syna. Ten zaś, doskonale wypełnił odnośną Jego wolę. Dlatego też czytamy, że naszym Zbawicielem jest Chrystus. Nie ma jednak dwóch Zbawicieli, ani dwóch dobrych Pasterzy typu Jahwe i Chrystus, przy czym każdy z nich miałby odrębne stado. Dlatego pamiętać należy, że Człowieczy Syn Boga przyszedł na ziemię w Duchu Wszechmogącego i Jego imieniu. Zatem, nie wypełniła się tu wola Syna, lecz Syn wypełnił wolę absolutnego Władcy Wszechświata. Dlatego też, o Bogu i złożonej przez Niego krwawej ofierze, poczynionej z Jego Człowieczego Syna, czytamy:.

• Tak bowiem Bóg umiłowałświat, że Syna swego Jedno-rodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jedno-rodzonego Syna Bożego. A sąd polega na tym, że światłość przyszła na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światłość: bo złe były ich uczynki. Jan 3/15-19.
  
• Tu po części przypomnę. Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli.  Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego. Jan 1/9-12.

Chrystus Pan zapewniał:. Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia. Jan 8/12. Mówił też On: Jak długo jestem na świecie, jestem światłością świata. Jan 9/5. Przed męką i odejściem z tego świata, Pan Jezus modlił się do Ojca słowami:. 

• Ojcze, nadeszła godzina! Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. Jan 1/1-2. 

Napisano, że po powrocie do Bożej chwały Pełnia Bóstwa zamieszkała w Chrystusie. Kolosan 2/9. Po wypełnieniu swej misji i zmartwychwstaniu, Człowieczy Syn powrócił do łona Niebiańskiego Ojca, który przyjął Go do własnej chwały. Obecnie stał się On absolutne JEDNO z Wiekuistym Duchem Ożywiającym. Dni Jego ciała bowiem, skończyły się. Poza jedynym Świętym, nie ma Świętego. Dlatego, także o naszym Baranku czytamy:.

• Chrystusa Pana zaś, miejcie w sercach za Świętego i bądźcie zawsze gotowi do obrony wobec każdego, kto domaga się od was uzasadnienia tej nadziei, która w was jest. Pierwszy Piotra 3/15. Jak sam widzisz,

Chrystus Pan, to pojęcie daleko szersze, niż Człowieczy Syn Boga, który na ziemi nosił, a tym samym objawiał Chrystusowe miano Niebiańskiego Ojca. W obydwu jednak przypadkach, chodzi o tożsamego z Ojcem Ducha, który był w Synu. Właśnie On, przez usta Syna zapewnił, że kto nie uwierzy, że On jest JESTEM, (Wyjścia 3/13-14), i nie narodzi się NA NOWO z wody i z Ducha, ten nie będzie mógł wejść do Jego Królestwa. Jan 3/1-21. 

Oto dwa opisy widzialnego Boga, przed którym będziemy musieli rozliczyć się z naszej wiary i uczynków:.

• Stopy Jego podobne do drogocennego metalu, jak gdyby w piecu rozżarzonego, a głos Jego jak głos wielu wód. W prawej swej ręce miał siedem gwiazd i z Jego ust wychodził miecz obosieczny, ostry. A Jego wygląd – jak słońce, kiedy jaśnieje w swej mocy. Kiedym Go ujrzał, do stóp Jego upadłem jak martwy, a On położył na mnie prawą rękę, mówiąc: Przestań się lękać! Jam jest Pierwszy i Ostatni. Apokalipsa 1/15-17. Analogicznie:. 
• Głowa Jego i włosy – białe jak biała wełna, jak śnieg, a oczy Jego jak płomień ognia. Stopy Jego podobne do drogocennego metalu, jak gdyby w piecu rozżarzonego, a głos Jego jak głos wielu wód. W prawej swej ręce miał siedem gwiazd i z Jego ust wychodził miecz obosieczny, ostry. A Jego wygląd – jak słońce, kiedy jaśnieje w swej mocy. Kiedym Go ujrzał, do stóp Jego upadłem jak martwy, a On położył na mnie prawą rękę, mówiąc: Przestań się lękać! Jam jest Pierwszy i Ostatni i żyjący, a oto jestem żyjący na wieki wieków i mam klucze śmierci i Otchłani. Apokalipsa 19/14-18.

Słowa te są wskazaniem ku zrozumieniu, że po powrocie Chrystusa Pana do chwały Boga, widzialny Wizerunek Wszechmogącego, przyjął poranioną podobiznę swego Człowieczego Syna, jako własną. Nie wykluczam też, że w momencie tym, także swe pierworodne Słowo, Duch uznał za Syna. Prawdopodobnie z tej przyczyny, o zbawionych, którzy będą oglądać Boga, czytamy:.

• To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i opłukali swe szaty, i w krwi Baranka je wybielili.  Dlatego są przed TRONEM BOGA i w Jego świątyni cześć Mu oddają we dnie i w nocy. A Zasiadający na tronie rozciągnie namiot nad nimi. Nie będą już łaknąć ani nie będą już pragnąć, i nie porazi ich słońce ani żaden upał, bo paść ich będzie BARANEK, KTÓRY JEST POŚRODKU TRONU, i poprowadzi ich do źródeł wód życia: i każdą łzę otrze Bóg z ich oczu. Apokalipsa 7/14-17.

Zatem, nie zobaczymy Baranka na poboczach Tronu Boga, lecz będzie On zasiadał na Jego tronie w miejscu centralnym. A przecież, by nas ratować, sam Bóg złożył Go na ofiarę za nasze przestępstwa. Także względem jednego tylko imienia Boga i Jego Syna, powiedział On:.

• LUD MÓJ POZNA MOJE IMIĘ i zrozumie, że Ja jestem tym, który mówi: OTOM JA. Izajasz 52/6.

U Ezechiela, Bóg również zapowiada objawienie swojego imienia. Czytamy o tym:.

• imię Moje święte OGŁOSZĘ pośród MEGO ludu izraelskiego, i nie pozwolę już bezcześcić świętego mojego imienia w przyszłości, aby narody pogańskie POZNAŁY, że JA JESTEM JHVH, Święty w Izraelu. Ezechiel 39/7. Pan Jezus zaś, oświadczył Ojcu:. Wszystko
• bowiem moje jest Twoje, a Twoje jest moje, i w nich zostałem otoczony chwałą. Już nie jestem na świecie, ale oni są jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie. Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili JEDNO. Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia, aby się spełniło Pismo. Jan 17/10-11. 

Dwukrotnie czytamy tu, że Człowieczy Syn Boga nosił Jego imię, a przez to także je objawiał. Z wyjątkiem edycji „Nowego Przekładu,” wieść tą potwierdzają prawie wszystkie inne biblijne tłumaczenia. Imię Ojca bowiem, zostało nam objawione w Słowie Boga, które ludzkim ciałem pojawiło się między nami, jako Jego Syn. Ponieważ Słowo Boga, które poznaliśmy jako Pana Jezusa Chrystusa, jest naturalnym nośnikiem i objawieniem Jego imienia, przeto z ufnością wzywaj odtąd Boga, poprzez imię Pana Jezusa Chrystusa. To nie dzisiejsi uczeni objawili imię Stwórcy, głowiąc się, jak je niegdyś wymawiano. Uczynił to Pan Jezus. Jego słowa: OBJAWIŁEM imię Twoje oznaczają, że zapowiedziane przed wiekami proroctwo wypełniło się. Świat nie skojarzył czasu i osoby, poprzez którą Bóg objawił swoje imię. Pan Jezus bowiem, NIE powtórzył swoim uczniom imienia Boga. NIE przypomniał go także tym, którzy je zapomnieli, lecz OBJAWIŁ. Komu? Tylko wybranym ze świata uczniom, których otrzymał od Boga. 

Przez Ezechiela, dawno już pokornym Bóg obiecał:.

• Tak mówi Pan Bóg: Zgromadzę was na nowo spośród obcych narodów, sprowadzę was z krajów, po których zostaliście rozproszeni, i dam wam ziemię Izraela. Wrócą tam i wykorzenią z niej wszystkie bożki i obrzydliwości. Dam im JEDNO serce i wniosę nowego ducha do ich wnętrza. Z ciała ich usunę serce kamienne, a dam im serce cielesne, aby postępowali zgodnie z moimi poleceniami, strzegli nakazów moich i wypełniali je. I tak będą oni moim ludem, a Ja będę ich Bogiem. A co do tych, których serce skłania się ku bożkom i obrzydliwościom, (obrazom, bałwanom i stworzeniom), to na ich głowy składam odpowiedzialność za ich postępowanie. 11/16-21. 
• Także Jeremiasz prorokował:. I będą moim ludem, a Ja będę ich Bogiem. I dam im JEDNO SERCE, i wskażę jedną Drogę, aby się mnie bali po wszystkie dni dla dobra ich samych i ich dzieci po nich. I zawrę z nimi wieczne przymierze, że się od nich nie odwrócę i nie przestanę im dobrze czynić; a w ich serce włożę bojaźń przede mną, aby ode mnie nie odstąpili. Jeremiasz 32/38-40. BW. Nowe Przymierze potwierdza to słowami:.
• A u tych wszystkich wierzących było JEDNO SERCE i jedna dusza, i nikt z nich nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. Dzieje 4/32.

Wszystkich nas obowiązuje jedna wiara, jedna Droga i jeden chrzest zanurzający, któremu poddają się ludzie świadomi swego wyboru. Ma on być dokonywany w imię naszego Pana, Jezusa Chrystusa, a nie inaczej. Od tego czasu, nasze serca żyją, biją i działają w harmonii i rytmie zgodnym z sercem Chrystusa, którego chwała świeci nad nami. W istocie jednak, jesteśmy uczniami Wszechmogącego. Aż do skończenia świata, Duchem swym, On jest między nami jako Chrystus. Jego Syn oświadczył:. 

• Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który Mnie posłał; Ja zaś wskrzeszę go w dniu ostatecznym. Napisane jest u Proroków: Oni wszyscy będą uczniami Boga. Każdy, kto od Ojca usłyszał i nauczył się, przyjdzie do Mnie. Nie znaczy to, aby ktokolwiek widział Ojca; (Tu dodał On):.  jedynie Ten, który jest od Boga, widział Ojca. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie, wierzy, (w czyste Słowo Boga), ma życie wieczne. Jam jest chleb życia. Jan 6/44-48. Nie bez powodu, nauczał On nas:.

• Ja jestem Drogą  i Prawdą, i Życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak TYLKO przeze Mnie. Jan 14/6. DUCH DAJE ŻYCIE; ciało na nic się nie przyda. Słowa, które Ja wam powiedziałem, są DUCHEM I ŻYCIEM. Jan 6/63.
• Ja jestem zmartwychwstaniem i ŻYCIEM. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. (Gdyż wzbudzę go, gdyż po was powrócę). Wierzysz w to? Jan 11/25-26.

Czytamy tu, że ci którzy uwierzą słowom Chrystusa, w istocie będą uczniami Boga. Do Niego bowiem mamy przychodzić, by nauczyć się prawdziwej pobożności. Chociaż brzmi to tajemniczo, naszemu Niebiańskiemu Ojcu, będziemy poddani W Chrystusie, – WRAZ Z NIM. Na potwierdzenie, Paweł głosił:.

• A gdy już wszystko zostanie Mu poddane, wtedy i sam Syn zostanie poddany Temu, który Synowi poddał wszystko, aby Bóg był WSZYSTKIM we wszystkich. Pierwszy Koryntian 15/28. Teraz zwróć uwagę na
• tajemną tożsamość Ojca z Synem. Czytamy bowiem:. A tu już nie ma Greka ani Żyda, obrzezania ani nieobrzezania, barbarzyńcy, Scyty, niewolnika, wolnego, lecz WSZYSTKIM we wszystkich jest Chrystus. Kolosan 3/11.

Gdy Chrystus w chwale Ojca powtórnie przyjdzie po swój lud, jednoosobowego Boga zobaczymy w Jego Chrystusowej POSTACI. Przedstawia ona pierworodne Słowo, które na początku Duch Boga powołał na chwalebny, własny, widzialny Wizerunek WIECZNIE ŻYJĄCEGO. Wizerunek ten jednak, ujrzymy mocno poraniony. Wszystko wskazuje na to, że stanie się to na początku Dnia Pańskiego, a więc wraz z rozpoczęciem siódmego tysiąclecia istnienia tej ziemi. Najpierw jednak, po całej Ziemi musi zostać ogłoszona niezakłamana, a więc PRZAŚNA, Boża Ewangelia. O głosicielach takowej wraz z ostatnim już wezwaniem Boga, Jan pisał jako o pierwocinach dla Boga, które zostały wykupione spomiędzy ludzi. Napisano że są to ci, którzy ufnie podążają za Barankiem, dokądkolwiek On idzie. Czytałeś już o wezwaniu, byśmy oddali chwałę Stwórcy wszelkiego stworzenia. A drugi anioł szedł za nim i mówił:.

• Upadł, upadł wielki Babilon, który napoił wszystkie narody winem szaleńczej rozpusty. A trzeci anioł szedł za nimi, mówiąc donośnym głosem: Jeżeli ktoś odda pokłon zwierzęciu i jego posągowi i przyjmie znamię na swoje czoło lub na swoją rękę, to i on pić będzie samo czyste wino gniewu Bożego z kielicha jego gniewu i będzie męczony w ogniu i w siarce wobec świętych aniołów i wobec Baranka. Apokalipsa 14/4-10. 
• Analogicznie, na okoliczność tą, Jan napisał:. I ujrzałem innego potężnego anioła, zstępującego z nieba, obleczonego w obłok, i tęcza była nad jego głową, a oblicze jego było jak słońce, a nogi jego jak słupy ogniste, i w prawej ręce miał otwartą książeczkę. Nogę prawą postawił na morzu, a lewą na ziemi. I zawołał donośnym głosem: Upadł, upadł Wielki Babilon i stał się siedliskiem demonów i schronieniem wszelkiego ducha nieczystego i schronieniem wszelkiego ptactwa nieczystego i wstrętnego. Gdyż wszystkie narody piły wino szaleńczej rozpusty jego i królowie ziemi uprawiali z nim wszeteczeństwo, a kupcy ziemi wzbogacili się na wielkim jego przepychu. I usłyszałem inny głos z nieba mówiący: Wyjdźcie z niego, ludu mój, abyście nie byli uczestnikami jego grzechów i aby was nie dotknęły plagi na niego spadające, gdyż aż do nieba dosięgły grzechy jego i wspomniał Bóg na jego nieprawości. (W innych przekładach czytamy: zbrodnie.) Odpłaćcie mu, jak i on odpłacił, i w dwójnasób oddajcie według uczynków jego; do kielicha, w którym napój mieszał, nalejcie mu podwójną miarę. Ile sam siebie uwielbiał i rozkoszy zażywał, tyle udręki i boleści mu zadajcie; gdyż mówi w sercu swoim: Siedzę jak królowa, wdową nie jestem, a żałoby nie zaznam. Dlatego w jednym dniu przyjdą jego plagi, śmierć i boleść, i głód, i spłonie w ogniu; bo mocny jest Pan, Bóg, który go osądził. Apokalipsa 18/1-8.

Wyjść z Babilonu, to inaczej wyjść z butnej Laodycei, którą chrześcijanie słusznie identyfikują, jako kościół czasów końca. Apokalipsa 3/15-20. Być może, płoniesz gorliwością wg wiary, którą Ci wpojono. Co z tego jednak, skoro ogień, który Ciebie rozpala, nie jest z pańskiego ołtarza? Wiedz, że mnóstwo denominacji chrześcijańskich, wciąż ma babilońskie korzenie, i trzyma sztamę z Wielkim Babilonem. Jest on symbolem religijnego zamieszania, które pospiesznie należy opuścić. Tymczasem, ile by chrześcijańskich kościołów nie było, tyle nieczystych duchów podaje się tam za Chrystusa. Dlatego właśnie, Chrystus w człowieczym ciele ostrzegał:

• Strzeżcie się, żeby was kto nie zwiódł. Wielu przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: JA JESTEM. I wielu w błąd wprowadzą. Marek 13/5-6.

Najłatwiej jest wprowadzić w błąd ludzi nieprawych, lekkomyślnych i zagubionych, którzy nie znają Pism, lub Boga i Jego wolę postrzegają na sposób cielesny. Jednak przestrzegając przed rozłamami, Paweł uświadamiał Koryntian:. 

• Nie mogłem bracia, przemawiać do was jako do ludzi duchowych, lecz jako do cielesnych, jako do niemowląt w Chrystusie. Mleko wam dałem, a nie pokarm stały, boście byli niemocni; zresztą i nadal nie jesteście mocni. Ciągle jeszcze jesteście cieleśni. Jeżeli bowiem jest między wami zawiść i niezgoda, to czyż nie jesteście cieleśni i nie postępujecie tylko po ludzku? Skoro jeden mówi: Ja jestem Pawła, a drugi: Ja jestem Apollosa, to czyż nie postępujecie tylko po ludzku? Pierwszy Koryntian 3/1-3.
• Przestrzegał też on:.. Słyszę… że zdarzają się między wami spory, gdy schodzicie się razem jako Kościół. Zresztą nawet muszą być wśród was rozdarcia, żeby się okazało, którzy są wypróbowani. Pierwszy Koryntian 11//18-19. 
• Jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu członków, a wszystkie członki ciała, mimo iż są liczne stanowią jedno ciało, tak też jest i z Chrystusem. Wszyscyśmy bowiem W JEDNYM DUCHU zostali ochrzczeni, aby stanowić jedno Ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscyśmy też zostali napojeni jednym Duchem. Ciało bowiem to nie jeden członek, lecz liczne członki. Pierwszy Koryntian 12/12-14.
• Cytowałem już słowa, że wszyscy, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Oraz:  otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: Abba, Ojcze! Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, skoro wspólnie z Nim cierpimy po to, by też wspólnie mieć udział w chwale. Rzymian 8/14-17. 

Duchowa jedność Bogu wierzących, to pewność zbawienia i wiecznego życia W Duchu Świętym. Udział w zbawieniu, możesz mieć tylko w Chrystusie, w którym zamieszkała CAŁA Pełnia Bóstwa. Odnosi się to do Jego słów, wg których On jest W OJCU, my W NIM, a On W NAS. Trwając w Jego Duchu, nie znamy Go już wg ciała. My także rozpoznajemy się wg Jego Chrystusowego Ducha i wyznawanej Prawdzie. Jedność w Chrystusie nie ma związku z waśniami w zborach, demokracją, czy ludzkim tylko układem. Warto też przyjąć z wiarą, że wraz Nowym Przymierzem, pewne starozakonne cieleśnie pojmowane nakazy uczynkowe, utraciły swoją aktualność. Nie wolno nam z ich powodu, dzielić Chrystusa na liczne odłamy duchowe. Chodzi tu jednak nie o pięcioksiąg, który według słów Boga spisał Mojżesz, lecz wyłącznie o te zarządzenia, które za Jego przyzwoleniem, zbuntowanym Izraelitom zostały karnie dodane przez Aniołów za ich niewiarę, ustawiczne bunty, skłonności do bałwochwalstwa i notoryczne łamanie innych Jego przykazań. Zarządzenia te, Paweł nazywa jarzmem niewoli, murem nieprzyjaźni, martwymi uczynkami, śmieciami, etc.. Wraz z Nowym Przymierzem w Chrystusie, dziećmi Boga są tylko ci, których prowadzi Jego Chrystusowy Duch. Ten zaś, stanowi absolutne JEDNO z Duchem Ojca. Dlatego właśnie, ten kto ma Syna, ma też i Ojca. Analogicznie kto czci Syna, ten czci Ojca. Odnośne uzasadnienie Boga, Ezechiel przedstawia tak:. 

• I tak wywiodłem ich z ziemi egipskiej, i zaprowadziłem na pustynię. Dałem im moje prawa i obwieściłem moje nakazy, które gdy człowiek zachowa, żyć będzie. (Mowa tu o Dekalogu, a więc przykazaniach życia). Dałem im także szabaty, aby były znakiem między Mną a nimi, aby poznano, że Ja jestem Pan, który ich uświęca. Ale dom Izraela zbuntował się przeciwko Mnie na pustyni. Nie postępowali według MOICH PRAW, moje nakazy odrzucili, które gdy człowiek zachowa, dzięki nim żyje. Również i szabaty moje bezcześcili… PONIEWAŻ odrzucili moje nakazy i według praw moich nie postępowali, i bezcześcili moje szabaty; serce ich bowiem przylgnęło do ich bożków. Ale oko moje okazało litość nad nimi, tak że ich nie wytraciłem i nie wygubiłem do szczętu na pustyni. Powiedziałem jednak do synów ich na pustyni: Nie postępujcie według zasad przodków waszych i myśli ich nie podzielajcie oraz nie kalajcie się ich bożkami! Ja jestem Pan, Bóg wasz. Według MOICH PRAW postępujcie, zachowujcie moje przykazania i wypełniajcie je. Święćcie też moje szabaty, które niech będą ZNAKIEM między Mną a wami, aby poznano, że JA JESTEM Pan, Bóg wasz. Ale i ci synowie zbuntowali się przeciwko Mnie. Nie postępowali według praw moich, nie czuwali, aby w czyn wprowadzić moje nakazy, które gdy człowiek zachowuje, dzięki nim żyje; bezcześcili także moje szabaty… (UWAGA! Tu następuje uzasadnienie nadania uciążliwych przepisów Zakonu Mojżeszowego.) bo nakazów moich nie uznali, prawa moje odrzucali i bezcześcili moje szabaty, a oczy ich zwracały się ku bożkom ich przodków. Dlatego dopuściłem u nich prawa, które NIE były dobre, i nakazy, według których nie mogli żyć… Czytaj: Ezechiel 20/10-27. 

Chrystusowa Ewangelia przekonuje dziś, że za Twoje grzechy nie ma już sensu służba świątynna, ani krwawa ofiara niewinnego zwierzęcia. Zabitym za nasze przestępstwa Barankiem bowiem, jest Chrystus, i nikt inny. On zaś, prowadzi nas w Duchu Ojca, a więc jako absolutne JEDNO Z NIM. Kto prawdziwie w Nim trwa, ten czci Boga zarówno w Jego Duchu, jak i w Prawdzie, która Go objawia. Nie uratuje nikogo obrzezanie napletka, czy przestrzeganie żydowskich świąt wg Zakonu Mojżesza, ani martwe już, wypunktowane w Nowym Przymierzu dawne rygory zakonne, jak: koszerny pokarm cielesny, picie, dotykanie, pranie, obmywania, sposób ubierania, etc.. Istotny natomiast, jest nasz pokarm duchowy, a więc trwanie w Słowie Boga, które oświeca nam Chrystusowy Duch Ojca Prawdy. Wolność od dawnych rygorów, w żadnym przypadku nie ma związku z rzekomą nieważnością któregokolwiek przykazania Boga. Zrodzeni z Chrystusowego Ducha, powołani są przez Jego Słowo do ustawicznego wzrostu w poznawaniu Go, i uświęcaniu się w Jego Prawdzie. Nie wszyscy jednak pojęli, na czym polega rzeczywiste uświęcanie. Ci, którzy polegają na martwych uczynkach Zakonu, dodanego Izraelitom za ich przestępstwa, usiłują uświęcać się przez przykładowe pokarmy koszerne, którymi przekonują jako do rzekomo niezbędnego warunku przynależności do Boga. Wciąż bowiem są tacy, którzy z listy Chrystusowej braci chcą wykreślić tych, którzy nie podzielają ich poglądów i jedzą inaczej. Jednak stawianie na pokarm, to jeden z poważnych błędów, które blokują rozrost Bożej Ewangelii. Pan Jezus w prostocie uczył, na czym polega uświęcenie. Dlatego, o swoich uczni prosił On Ojca:.  

• Uświęć ich W PRAWDZIE. Słowo Twoje jest PRAWDĄ. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni W PRAWDZIE. Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie. Jan 17/17-20. Paweł ostrzegał:.
•  Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki. Nie dajcie się uwieść różnym i obcym naukom, dobrze bowiem jest wzmacniać serce łaską, a nie pokarmami, które nie przynoszą korzyści tym, co się o nie ubiegają. Hebrajczyków 13/8-9. Ma to związek z proroctwem, poprzez które dawno już Bóg zapewnił:. 
• Oto nadchodzą dni – wyrocznia Pana, kiedy zawrę z domem Izraela i z domem judzkim nowe przymierze. Nie jak przymierze, które zawarłem z ich przodkami, kiedy ująłem ich za rękę, by wyprowadzić z ziemi egipskiej. To moje przymierze złamali, mimo że byłem ich Władcą. Lecz takie będzie przymierze, jakie zawrę z domem Izraela po tych dniach – wyrocznia Pana: Umieszczę swe PRAWO w głębi ich jestestwa i wypiszę na ich sercu. Będę im Bogiem, oni zaś będą Mi narodem. I nie będą się musieli wzajemnie pouczać jeden mówiąc do drugiego: Poznajcie Pana! Wszyscy bowiem od najmniejszego do największego poznają Mnie – wyrocznia Pana, ponieważ odpuszczę im występki, a o grzechach ich nie będę już wspominał. To mówi Pan, który ustanowił słońce, by świeciło w dzień, nadał prawa księżycowi i gwiazdom, by świeciły w nocy, który spiętrza morze, tak że huczą jego bałwany, imię Jego Pan Zastępów! Jeremiasz 31/29-35.

Przymierze w Chrystusie, nie zniosło żadnego z wiekuistych przykazań Boga, więc wciąż jest ono niezmienne. 

• Chrystus Pan zapewnił:. Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni. Mateusz 5/17-18.

Obecnie, duchowa ciemność spowija ludy. Chrystusowy Duch Ojca jednak, łaskawie nawiedza RESZTKĘ potomstwa Ewy ze względu na wiarę w skuteczną ofiarę Jego Syna, Jego jedyne zbawcze imię, oraz sumienne wykonywanie przykazań Jego Prawa. Duchowa jedność Bogu wierzących, oraz nieustanny wzrost w poznawaniu Boga, to pewność zbawienia i wiecznego życia W Duchu Świętym. Udział w zbawieniu możesz mieć tylko w Chrystusie, którego nie znamy już wg ciała. Tak więc, dziećmi Prawdziwego Boga są wyłącznie ci, którzy trwają w Jego Duchu i Jego Prawdzie. Nasza jedność nie ma związku z waśniami  w zborach, demokracją, czy ludzkim tylko układem. Co do duchowej struktury Boga, w której trwamy nie trudno jest zrozumieć, że Chrystusowy Duch i chwała Ojca, a także miano Boga i Jego imię, są Duchem tożsame z chwałą i imieniem Jego Człowieczego Syna. Jak lud Boga Żywego obecnie trwa w Chrystusie i podlega Mu, tak Głową Chrystusa jest sam Wszechmogący. Ku wyjaśnieniu, Paweł napisał:.

• Chciałbym, żebyście wiedzieli, że głową każdego mężczyzny jest Chrystus, mężczyzna zaś jest głową kobiety, a głową Chrystusa – Bóg. Pierwszy Koryntian 11/3.

Prosząc Go o mądrość uzmysłów to sobie, że Głowa Boga należy do Jego Ciała, w którym trwamy jako w Jego Duchu i Jego Słowie, które jest Prawdą. Jego Ciało zaś, należy do Głowy. Kto z wiarą przyjmie wszelką Bożą naukę, i na duchowy sposób przyjrzy się Chrystusowej Głowie, ten też zrozumie duchowy, wyrażony w tych słowach przekaz. Oto masz przed sobą, rys tajemnicy Bożego Misterium o Słowie Boga. Już jako Boży Syn i Dziedzic, powrotnie połączyło się Ono z Duchem Jedynego, by stanowić Jego widzialny Obraz. Do tej pory jednak, funkcjonowaliśmy w czasie nie objawionej tajemnicy Boga, którą jest Chrystus wg Bożej Pełni. Nadeszła jednak pora, by Bóg zdjął z niej pieczęć. Stało się to, aby zainteresowani Prawdą, zrozumieli to zagadnienie wg mądrości Jego Ducha. Trwając w Jego Duchu i Jego Prawdzie, trwamy w jednym tylko duchowym, a zarazem Chrystusowym ciele naszego Stwórcy i Zbawcy. On jest Bogiem i Ojcem Pana Jezusa i nas, a także naszym Pocieszycielem. Dziś jeszcze, wg cieleśnie pojmowanej litery, jesteśmy członkami Chrystusowego Ciała, jako Syna. Uświęcamy się w Nim, jako w Prawdzie, którą jest każde Boże Słowo. Jan 17-17. W istocie zaś, trwamy w Chrystusie wg Bożej Pełni, którego Głowa zarządza własnym, duchowym Ciałem. Rozpoznawane przez Boga członki Jego Ciała są zarówno uległe Mu, jak i aktywne w działaniu ku Jego chwale. Co do natury Syna przypomnę tu, by nie rozpatrywać Go nadal wg podobnego nam ciała. Czytamy bowiem:.

–     A jeśli nawet wg CIAŁA POZNALIŚMY Chrystusa, to już więcej nie znamy Go w ten sposób. Drugi Koryntian 5/16.

Nasz Mesjasz uczył, że to co zrodziło się z ciała, jest ciałem, a to, co zrodziło się z Ducha, Duchem jest. Jan 3/6. Chociaż Słowo Boga, jako Chrystus Pan wystąpiło na świecie w ludzkim ciele, to przecież zrodził się On wprost z Świętego Ducha. Tego samego, który wszystko zainicjował, stworzył, i który jako jedyny, sam wszystko napełnia, ogarnia i kontroluje. Słowo Boga jest jedno z Nim, gdyż wg swej natury, jest Ono nieśmiertelną, a zarazem nieodłączną cząstką Jego duchowego Ciała. Gdy występuje taka potrzeba, reprezentuje Go Ono, stając się widzialnym wizerunkiem Jego niewidzialnej Postaci. Bóg zaś, analogicznie uchodzi za Słowo, które wychodzi z Jego ust, by Jego wolę wypełniać w granicach i zamysłach Jego Ducha. Ono jednak, jest Jego własnym duchowym Ciałem, w którym trwamy z wiarą w Jego obietnice, dane nam za pośrednictwem Chrystusa. Jego Słowo, ZAWSZE występuje i działa w Jego imieniu. Nawet wówczas, gdy wychodzi z Jego ust, jest Ono z Nim w stałej, duchowej łączności. Po wykonaniu zleconego Mu dzieła, powraca Ono do łona Ojca, a więc do wnętrza Bożej Postaci. Tym razem powróciło Ono, by widzialny Obraz Boga niewidzialnego uzupełnić znamionami męki i śmierci Jego Człowieczego Syna. Jak to możliwe, że w czasie powtórnego przyjścia Chrystusa po Jego lud, zobaczymy Wszechmogącego, który osobiście nosi znamiona bestialskiej kaźni i niesprawiedliwej śmierci Syna? Wspominałem już że po zwycięskim zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu, Słowo Boga posłane na świat, jako Jego Człowieczy Syn, powróciło do chwały i Chrystusowej Pełni Bóstwa. Kolosan 2/9. Wówczas, Bóg przyjął Jego skatowany i poraniony Obraz, jako własny. Dlaczego? Otóż miej świadomość, że lżąc, poniżając Go, zadając bestialskie katusze i krzyżując, potępiono, zelżono, poraniono i ukrzyżowano Pana Chwały, który był w Nim. Zatem, Jego także uznano za najgorszego z przestępców, dla którego nie ma miejsca na tym świecie. Jak to możliwe? Skoro w Synu był Duch Niebiańskiego Ojca, więc On również doznał Chrystusowej hańby, kaźni i spadających Nań razów. Jako najgorszego z przestępców, opluto Go, przybito do krzyża, na którym pojono Go octem, a gdy skonał, Jego bok został przebity. Dokonało się to wg słów Pana Jezusa, przez którego przemawiał sam Bóg. Hebrajczyków 1/1-2. Syn zaś w imieniu Ojca, w prostocie oświadczył:. 

• Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili. Mateusz 25/40.

W słabym ludzkim ciele, Chrystus Pan zachował miłość wg miary Boga, a także nieskalaną świętość danego Mu Ducha. Wszystko to oznacza ciągłość i absolutną tożsamość z Duchem Wszechświata, który poprzez Chrystusową Pełnię Bóstwa, powołał Go na ofiarę za nasze przestępstwa. Tak, jak Chrystusowa Pełnia Bóstwa jest JEDNO z Duchem Wszechświata, tak posłane przez Nią na ziemię Słowo, które poznaliśmy jako naszego Zbawcę, stanowi JEDNO z Duchem i widzialnym Wizerunkiem Ojca wszelkiego stworzenia, w którym wszystko ma istnienie. Dni ciała, w czasie których Słowo Boga pojawiło się jako Jego Syn, to tylko przejściowy stan Słowa, które wystąpiło jako Bóg między nami. Stanowią one zaledwie znikomy urywek wiekuistości, która jest wyłącznym  atrybutem Boga. Osobiście jest On Świętym Duchem, naszym Pocieszycielem, Chrystusem między nami, a także Ojcem, który zrodził i wzbudził Chrystusa spośród martwych. Dlatego o Chrystusie napisano, że

• za dni ciała swego, zanosił On gorące prośby i błagania do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci, i został wysłuchany. Hebrajczyków 5/7. 

Obecnie, Słowo Boga które powołał On na swego Człowieczego Syna, powróciło do chwały, jaką miało u Ojca przed założeniem świata. Patrz: Jan 17/5. Gdy tajemnica ta została odsłonięta, powinniśmy odnaleźć Boga jako jednoosobowego Władcę WSZYSTKICH niebiańskich okręgów.

Bolesław Olborski