Człowieczy Syn Boga

Pan Jezus Chrystus nie jest kolejną osobą Boga, lecz jako Jego odnośne Słowo, pojawił się On jako oczekiwany przez Izraelitów Mesjasz. Innej nauki w Biblii nie znajdziesz! Oczekującym na Niego, Mojżesz zapowiedział:

• Pan Bóg twój, wzbudzi ci PROROKA spośród braci twoich, PODOBNEGO DO MNIE, (czyli człowieka). Jego będziesz słuchał. Właśnie o to prosiłeś Pana, Boga swego na Horebie, w dniu zgromadzenia: Niech więcej nie słucham głosu Pana, Boga mojego, i niech już nie widzę tego wielkiego ognia, abym nie umarł. I odrzekł mi Pan: Dobrze powiedzieli. Wzbudzę im proroka spośród ich braci, takiego jak ty, i włożę w jego usta MOJE SŁOWA, będzie im mówił WSZYSTKO, co rozkażę. Jeśli ktoś nie będzie słuchać MOICH słów, które on wypowie W MOIM imieniu, Ja od niego zażądam zdania sprawy. Powtórzonego Prawa 18/15-19. Izajasz prorokował o Nim, że
• wyrośnie różdżka z pnia Isajego, a pęd z jego korzeni wyda owoc. I spocznie NA NIM DUCH PANA (Boga) – Duch mądrości i rozumu, Duch rady i mocy, Duch poznania i bojaźni Pana… 11/1-3. Na potwierdzenie, Bóg zaświadczył:.
• Oto MÓJ SŁUGA, którego wybrałem; Umiłowany mój, w którym moje serce ma upodobanie. Położę Ducha MOJEGO na Nim… W JEGO IMIENIU narody nadzieję pokładać będą. Mateusz 12/18-21; 42/1-7.
• Pan Jezus Chrystus zaś, oznajmił:.Duch Pański nade mną, przeto On namaścił MNIE, abym zwiastował ubogim dobrą nowinę, posłał mnie, abym ogłosił jeńcom wyzwolenie, a ślepym przejrzenie, abym uciśnionych wypuścił na wolność, abym zwiastował miłościwy rok Pana. Łukasz 4/18-19. Niewielu jednak Mu uwierzyło.

Ty zaś przyjmij naukę, że Jezus Chrystus w ciele, to zrodzony z Świętego Ducha, a następnie namaszczony Jego Duchem człowieczy Jego Pomazaniec, na którego Żydzi oczekiwali jako na Mesjasza. Jednak jak Józef, który nie będąc faraonem zarządzał Jego królestwem i domem, tak Człowieczy Sługa Boga, który stanowi z Ojcem duchowe JEDNO, i który jak Bóg zarządza Jego Królestwem, nie jest drugim Bogiem. Mimo to, otacza Go ważna tajemnica Boga, zwana też tajemnicą pobożności w Chrystusie. Paweł modlił się, by Bogu wierzący poznali ją, i właściwie zrozumieli. Np. Kolosan 1/27; 2/1-2. Życie wieczne bowiem, to poznanie nie tylko Ojca, który na zawsze jest i będzie Bogiem jedynym, lecz także Jego Człowieczego Syna. Matacze zniechęcają lud Boga twierdząc, że jedyny Bóg jest niepojęty, i że nie należy Go zbytnio zgłębiać. Swojemu ludowi jednak, poprzez swego Ducha, objawia On nawet własne głębokości. Pierwszy Koryntian 2/7-10. Proroctwo o narodzeniu Emanuela w ciele, pojawiło się już 700 lat przed Chrystusem. Czytamy o tym:

• Sam Pan da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel. Śmietanę i miód spożywać będzie, AŻ SIĘ NAUCZY odrzucać zło, a wybierać dobro. Izajasz 7/14-15. Do Józefa, anioł Pański powiedział:
• Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi ona Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów. A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel, to znaczy: Bóg z nami. Mateusz 1/20-23.

Nie jest więc tajemnicą, że Ojcem Pana Jezusa był Święty Duch. W czasie Jego chrztu ponownie zstąpił On na Niego, oraz świadectwem z Nieba wobec świadków, jako swojego Syna uwierzytelnił. Łukasz 3/22. Zgodnie z proroctwem, Jezus nie mówił od siebie, lecz wypowiadał słowa niebiańskiego Ojca. Żydzi nie czekali na Stwórcę, lecz na Mesjasza, na którym spoczywać będzie Jego Duch. Na wzór Mojżesza, On w imieniu Boga miał poprowadzić ich do wolności i zwycięstwa. Gdy przesłuchujący Go Arcykapłan zapytał Go, czy to On jest tym Mesjaszem, który miał przyjść i ich wyzwolić, nie tylko to potwierdził, lecz także wskazując na swe pochodzenie dał im do zrozumienia, że W NIM jest JA JESTEM, oraz że przyjdzie w obłokach ze swoimi świętymi i aniołami, aby dokonać sądu nad tym światem. Marek 14/59-63. Czytamy o tym:

• Oto przychodzi Pan z miriadami swoich świętych, aby dokonać sądu nad wszystkimi i ukarać wszystkich bezbożników za wszystkie bezbożne uczynki, przez które okazywała się ich bezbożność, i za wszystkie twarde słowa, które wypowiadali przeciwko Niemu grzesznicy bezbożni. Judy  14-15.

Oto Jego misyjne podobieństwo do Anioła, który prowadził Izraelitów z Egiptu do Kananu. Bóg przestrzegał ich:

• Oto Ja posyłam ANIOŁA przed tobą, aby cię strzegł w czasie twojej drogi i doprowadził cię do miejsca, które ci wyznaczyłem. Szanuj go i bądź uważny na jego słowa. Nie sprzeciwiaj się mu W NICZYM, gdyż nie przebaczy waszych przewinień, bo IMIĘ MOJE jest W NIM. Wyjścia 23/20-21. O Aniele tym, czytamy też:
• ANIOŁ Pana zstąpił z Gilgal do Bokim i rzekł: Wywiodłem was z Egiptu i zaprowadziłem was do ziemi, którą poprzysiągłem dać waszym przodkom. Powiedziałem: Nie złamię przymierza MEGO z wami na wieki. Jednakże wy nie wchodźcie w przymierze z mieszkańcami tej ziemi, lecz rozwalcie ich ołtarze. Wyście zaś nie usłuchali mego głosu. Dlaczego to uczyniliście? Powiedziałem także: Nie wypędzę ich sprzed was, aby byli dla was przeszkodą i aby bogowie ich byli dla was sidłem. Kiedy Anioł Pana wyrzekł te słowa do wszystkich Izraelitów, lud podniósł lament i zaniósł się płaczem. Miejscu temu nadano nazwę Bokim. Sędziów 2/1-5.

Jak w imieniu tego Anioła było imię Boga, tak w imieniu posłanego przez Niego Mesjasza, zostało ukryte imię Wszechmogącego. 

• Pan zapytał uczniów:. A wy za kogo Mnie uważacie? Odpowiedział Mu Szymon Piotr:. Ty jesteś MESJASZ, Syn Boga żywego. Na to Jezus mu rzekł: Błogosławiony jesteś Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz (poprzez swego Ducha, objawił ci to) Ojciec mój, który jest w niebie. Mateusz 16/15-17.

Od początku uczniowie Pana Jezusa domyślali się, że miał  On w sobie obiecanego Izraelitom Ducha, który mówił przez Jego usta, oraz poprzez Jego Słowa i ręce, czynił przez Niego nadzwyczajne cuda. Mieli też świadomość, że nie mógłby tego mówić i czynić ktoś, kto nie ma w sobie Bożego Ducha. Od początku też wierzyli, że w Chrystusie Bóg był między nimi, jako obiecany im Emanuel. Ku zrozumieniu nauki o Ojcu i tajemnicy, którą otoczony jest Jezus Chrystus, zacznę od wspólnego ich imienia, na dźwięk którego zegnie się wszelkie kolano. Niegdyś, Bóg zadał Izraelitom pytanie:

• Kto zebrał wiatr w swoje garście? Kto wody owinął płaszczem? Kto krańce ziemi utworzył? Jakie jest jego imię? – I JAKIE JEST IMIĘ JEGO SYNA? Wiadomo ci może? Przysłów 30/4. Już wówczas skarżył się On:
• Moje imię stale, każdego dnia bywa znieważane. Dlatego lud mój POZNA moje imię i zrozumie w ów dzień, że JA JESTEM Tym, który mówi: Otom Ja! Izajasz 52/5-6. U Ezechiela także czytamy:
• imię Moje święte OGŁOSZĘ pośród MEGO ludu izraelskiego, i NIE POZWOLĘ JUŻ bezcześcić świętego mojego imienia w przyszłości, aby narody po­gańskie POZNAŁY, że JA JESTEM Pan, Święty w Izraelu. Ezechiel 39/7.
• W BW czytamy podobnie: JUŻ NIE DOPUSZCZĘ, aby moje święte imię (NADAL) było bezczeszczone.

Obietnica dotycząca objawienia skrywanego przezeń Jego imienia, miała wypełnić się w czasie przyszłym.

DOPIERO w swej arcykapłańskiej modlitwie do Ojca, Jego Człowieczy Syn wyznał Ojcu:

• OBJAWIŁEM IMIĘ TWOJE ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje. Teraz poznali, że wszystko, cokolwiek Mi dałeś, pochodzi od Ciebie… WSZYSTKO bowiem moje jest Twoje, a Twoje jest moje, i w nich zostałem otoczony chwałą. Już nie jestem na świecie, ale oni są jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie. Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili JEDNO. Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, aby nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia, aby się spełniło Pismo. Jan 17/6-11. BT.

Dwukrotnie czytamy tu, że Syn Boga nosił, a co więcej OBJAWIŁ Jego imię. Z wyjątkiem edycji Nowego Przekładu, wieść tą potwierdzają prawie wszystkie biblijne tłumaczenia. Imię Ojca bowiem, zostało nam objawione w Słowie Boga, które poznaliśmy w ludzkim ciele, jako Pana Jezusa Chrystusa. Posłane przez Boga Słowo zaś, jest naturalnym nośnikiem i objawieniem Jego imienia. Zrodzonego z Ducha Człowieczego Syna, od poczęcia napełniał Duch Ojca. Ułatwia to zrozumienie, że Ojciec jest większy od Niego. Zważ, że Jezus Chrystus nie mówił od siebie, lecz sam Ojciec przemawiał przez Jego usta. Hebrajczyków 1/1-2. Wg tożsamości Ducha, wszystko co ma Ojciec, jest „dziedzictwem” Syna, a wszystko to, co daje On w zarząd umiłowanemu Synowi, wciąż jest własnością Ojca. W świetle tym, również Duch i imię Syna, są Duchem Ojca i Jego imieniem. Trwających w Chrystusie, Bóg nazwał imieniem wg Jego Ducha, który Syna napełniał, a więc Chrystianami. Paweł napisał, że, został on

• przeznaczony do głoszenia Ewangelii Bożej, którą Bóg przedtem zapowiedział przez swoich proroków w Pismach świętych. Jest to Ewangelia o Jego Synu, pochodzącym wg ciała z rodu Dawida, a ustanowionym wg Ducha Świętości przez powstanie z martwych pełnym mocy Synem Bożym, – o Jezusie Chrystusie, Panu naszym. Rzymian 1/1-4.

Oto rozróżnienie między Jezusem wg ciała i wg Ducha Świętości.Grecki termin „Christos” znaczy namaszczony,- po Hebrajsku „Messias,” po polsku zaś Chrystus. Czy tytuł ten, ma coś wspólnego z imieniem Boga? Jak najbardziej. Wszechmogący bowiem, tak Duchem, jak i osobowo, to także Chrystus. Na potwierdzenie, rozważmy poniższe  teksty:. O zbawczej konieczności pozyskania Jego Ducha, Paweł pouczał:. Wy jednak

• nie żyjecie wg ciała, lecz wg Ducha, JEŚLI TYLKO Duch Boży W WAS mieszka. Jeżeli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy. Jeżeli natomiast Chrystus W WAS mieszka, ciało wprawdzie podlega śmierci ze względu na skutki grzechu, duch jednak posiada życie na skutek usprawiedliwienia. A jeżeli mieszka W WAS Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa Jezusa z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała, mocą mieszkającego w was swego Ducha. Rzymian 8/9-11. O Duchu Bożym czytamy też:
• Tym zaś, który umacnia nas wespół z wami W CHRYSTUSIE, i który nas NAMAŚCIŁ, jest Bóg. On też wycisnął na nas PIECZĘĆ i zostawił ZADATEK Ducha w sercach naszych. Drugi Koryntian 1/21-22.  Oraz,
• Niech nie wychodzi z waszych ust żadna mowa szkodliwa, lecz tylko budująca, zależnie od potrzeby, by wyświadczała dobro słuchającym. I nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym zostaliście opieczętowani na dzień odkupienia. Efezjan 4/29-30.

Czytaj też: Apokalipsa 7/1-3. Czy rozjaśnia Ci się kim jest Duch Chrystusowy, który mieszka w nas, skoro czytamy o Nim jako Duchu Tego, który jako Chrystus, wzbudził z martwych Jezusa Chrystusa. Tożsame pojęcie Chrystus  więc, dotyczy zarówno Ojca jak i Jego Syna. Mimo pozoru wskazującego na dwie osoby On zawsze był, jest i będzie jednym tylko Duchem Chrystusa i Chrystusem. Czy nauka ta ma swoją kontynuację? Tak! Np. O Mojżeszu Paweł napisał, iż:

• Uważał (on) za większe bogactwo znoszenie zniewag DLA CHRYSTUSA niż wszystkie skarby Egiptu, gdyż patrzył na zapłatę. Hebrajczyków 11/26.
• O Izraelitach, których Mojżesz wyprowadził z Egiptu zaś, że spożywali ten sam pokarm DUCHOWY i pili ten sam DUCHOWY napój. Pili zaś z towarzyszącej im DUCHOWEJ skały, a TA SKAŁA – TO BYŁ CHRYSTUS. Pierwszy Koryntian 10/2-4.

O planie zbawienia, które Bóg przygotował nam w swym Człowieczym Synu, napisano:

• Nad tym zbawieniem wszczęli poszukiwania i badania prorocy, – ci, którzy przepowiadali przeznaczoną dla was łaskę. Badali oni, kiedy i na jaką chwilę wskazywał DUCH CHRYSTUSA, który W NICH BYŁ i przepowiadał cierpienia przeznaczone dla CHRYSTUSA (w ciele), i mające potem nastąpić uwielbienia. Pierwszy Piotra 1/10-11.

Pamiętaj więc, że Duch Boga zawsze był Chrystusem, i że wszystko jest w Nim. Co do oczekiwanego przez Żydów Jego Pomazańca zaś, to był Nim wybrany jednoimienny z Nim Sługa, – Jezus Chrystus.Po części, przypomnę tu słowa Boga:

• Oto Wybrany mój, w którym mam upodobanie. Sprawiłem, że Duch mój NA NIM SPOCZĄŁ. On przyniesie narodom Prawo. Nie będzie wołał ni podnosił głosu, nie da słyszeć krzyku swego na dworze. Nie złamie trzciny nadłamanej, nie zagasi knotka o nikłym płomyku. On niezachwianie przyniesie Prawo. Nie zniechęci się ani nie załamie, aż UTRWALI Prawo na ziemi, a Jego pouczenia wyczekują wyspy. Tak mówi Pan Bóg, który stworzył i rozpiął niebo, rozpostarł ziemię wraz z jej plonami, dał ludziom na niej dech ożywczy i tchnienie tym, co po niej chodzą. Ja, Pan, powołałem Cię słusznie, ująłem Cię za rękę i ukształtowałem, ustanowiłem Cię przymierzem dla ludzi, ŚWIATŁOŚCIĄ dla narodów. Izajasz 42/1-6. Jan napisał:
• Była światłość PRAWDZIWA, która oświeca każdego człowieka… Na świecie było SŁOWO, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą W IMIĘ JEGO. Jan 1/6-12.
• Chrystus Pan powiedział:.JA JESTEM światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia. Jan 8/12. Lub: Jak długo JESTEM na świecie, JESTEM światłością świata. Jan 9/5.
• O bohaterach wiary napisano, że Bóg nie wstydzi się nosić imienia ich Boga. Hebrajczyków 11/13-14.

Czyżby dotyczyło to dwóch postaci Boga? Nie! Chodzi o tożsamość Ducha Ojca i Jego imienia, z Duchem i imieniem Syna. Co do form imienia Jezus, to są one świadectwem, że wg ciała jest On jednym z Izraelitów. W świetle tożsamego z Ojcem imienia zaś, Zbawcą wszystkich wierzących Bogu ludzi. Zatem by wezwać Boga, nie wystarczy samo imię Jezus. Zwłaszcza po zrozumieniu Chrystusowej Pełni Boga, której Głową jest sam Wszechmogący, imię Syna należy z wiarą dopełnić ojcowskim tytułem Pan, (Rzymian 10/9-11), oraz objawionym imieniem Ducha Ojca – Chrystus. Nie znamy bowiem już Chrystusa wg ciała, lecz wg Ducha świętości. Co do mnie, to zwracam się do Ojca poprzez wezwanie imienia Pana Jezusa Chrystusa, które dotyczy zarówno Ojca, jak i tożsamego z Jego Duchem Syna. Paweł napisał do Koryntian, jako do powołanych w Jezusie Chrystusie, którzy wespół ze wszystkimi uświęconymi,

• na każdym miejscu WZYWAJĄ imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa, ich i naszego Pana. (Dalej zaś): ON też będzie umacniał was aż do końca, abyście byli bez zarzutu w dzień Pana naszego Jezusa Chrystusa. Pierwszy Koryntian 1/2 i 8.

W podatnym na grzech, lecz posłusznym Bogu ciele, w imieniu Ojca Syn dokonał dla nas nadzwyczajnych rzeczy. Pomnij, że Bóg nie wstydzi się nosić Jego imienia. Duchowa jedność Ojca i Syna, a także jedno ich imię sprawiają, że są oni błędnie rozumiani jako dwie Boże osoby. Dlatego, także o Mesjaszu zagadkowo czytamy, że WSZYSTKO stało się przez Niego i dla Niego. Jan 1/3; Hebrajczyków 1/3-10. Stwórcą jednak, nie jest Człowieczy Syn. Pojawił się On na ziemi W IMIENIU Ojca, więc nosił Chrystusowe miano Jego Ducha. Dlatego tajemniczo czytamy, że Duch Chrystusa przepowiadał cierpienia, mające przyjść na Jego duchowego imiennika w ludzkim ciele. Pierwszy Piotra 1/10-11. Tego zaś, dopiero w stosownym czasie zamierzał On posłać. Biblia jawnie trąbi, że Ojciec jest także BOGIEM Pana Jezusa Chrystusa, KTÓRY JEST W ŁONIE Ojca, a nie obok Niego. Kto trwa w Synu, ten także trwa w Duchu Ojca. Ułatwia to zrozumienie, że Ojciec jest większy od Syna. Zważ też, że wszystko co ma Ojciec, jest dziedzictwem Syna. Mimo to, wszystko co Ojciec daje w zarząd Synowi, wciąż jest własnością Ojca. W świetle tym, również ta cząstka Ducha Boga, którą posłał On na świat jako swoje Słowo, a także imię Syna, są Duchem Ojca i Jego imieniem. Dlatego też, trwających w Chrystusie, Bóg nazwał imieniem wg Jego Ducha, który Syna napełniał, a więc Chrystianami. W czasach apostolskich nosiliśmy miano, które dotyczy zarówno imienia Ojca, jak i Syna. Obecnie zaś, uchodzimy za chrześcijan, bo tak nazwali nas poganie. Dzieje 11/26. Nie wolno nam jednak było, by na chrzest zamienić sztandarowe miano Chrystusa, w którym trwamy z wiarą w Jego największe z WZYWANYCH imion, na różnorodny chrzest, który praktykuje cały chrześcijański Babilon.

Bolesław Olborski