Gdybyśmy mieli wyliczać nasze potrzeby, lista nie miałaby pewnie końca. A jednak grupując je, można znaleźć te główne i zdać sobie sprawę, że zaspokojenie ich będzie stanowić dla nas szczególne błogosławieństwo, poprawiając kontakty rodzinne, kontakty szczerej miłości. Wtedy dopiero, „jako dobrzy szafarze rozlicznej łaski Bożej” 1 PIOTR 4,10 spełnimy zadanie pozostawione nam przez Boga.
— AKCEPTACJA — przyjmowanie drugiej osoby z chęcią i bezwarunkowo, szczególnie, gdy zachowanie tej drugiej osoby nie było doskonałe.
„Przeto przyjmujcie jedno drugich, jak i Chrystus przyjął nas, ku chwale Boga” RZYM. 15,7
— UCZUCIE — okazywana jest mi troska i bliskość poprzez fizyczny dotyk i pełne miłości słowa.
„Pozdrówcie jedni drugich pocałunkiem świętym” RZYM. 16,16
— UZNANIE (pochwała) — wyrażanie wdzięczności, zadowolenia lub pochwały. Uznawanie osiągnięć i wysiłków.
„A chwalę was, bracia, za to, że …” 1 KOR. 11,2
— BUDOWANIE SIEBIE — podbudowywanie siebie i podziwianie.
„Niech żadne nieprzyzwoite słowo nie wychodzi z ust waszych, ale tylko dobre, które może budować, gdy zajdzie potrzeba, aby przyniosło błogosławieństwo tym, którzy go słuchają” EFEZ. 4,29
„I rozległ się głos z nieba: Tyś jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem” MAR. 1,11
— UWAGA — troska, myślenie o kimś, wspieranie i okazywania zainteresowania w wypowiadanych słowach i całym otoczeniu.
„Aby nie było w ciele rozdwojenia, lecz aby członki miały nawzajem o siebie jednakie staranie” 1 KOR. 12,25
— ZACHĘTA — uzyskiwaniu pomocy w celu realizacji zamiarów.
„Dlatego napominajcie [zachęcajcie] się nawzajem i budujcie jeden drugiego, co też czynicie” 1 TES. 5,11
„I baczmy jedni na drugich w celu pobudzania się do miłości i dobrych uczynków” HEBR. 10,24
— RESPEKT — być ocenianym wysoko i być uważanym za bardzo wartościowego człowieka.
„Miłością braterską jedni drugich miłujcie, wyprzedzajcie się wzajemnie w okazywaniu szacunku” RZYM. 12,10
— POCZUCIE BEZPIECZEŃSTWA (pokoju) — spotkanie się z pełną wolnością od ucisku oraz uzyskanie pełnej harmonii we wzajemnych kontaktach. „Bądźcie wobec siebie jednakowo usposobieni; nie bądźcie wyniośli, lecz się do niskich skłaniajcie; nie uważajcie sami siebie za mądrych” RZYM. 12,16
„Jeśli można, o ile to od was zależy, ze wszystkimi ludźmi pokój miejcie” RZYM. 12,18
— POCIESZENIE — Odczucie wzmocnienia i nadziei od innych, uzyskanie pomocy w przejściu smutku i bólu, znalezienie ukojenia dla serca.
„Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy, który pociesza nas we wszelkim utrapieniu naszym, abyśmy tych, którzy są w jakimkolwiek utrapieniu, pocieszać mogli taką pociechą, jaką nas samych Bóg pociesza” 2 KOR. 1,3.4
— WSPARCIE (noszenie brzemion) — mieć kogoś, kto pójdzie obok, aby dopomóc ci stawić czoła wyzwaniom.
„Jedni drugich brzemiona noście, a tak wypełnicie zakon Chrystusowy” GAL. 6,2
