Uwaga wstępna: Opracowanie niniejsze powstało w wyniku kontaktów i dyskusji z osobami z szeregów „Świadków Jehowy” oraz „Adwentystów Dnia Siódmego”. Odwiedzają mnie czasem w domu i oferują także literaturę poruszającą różne tematy, zwłaszcza te, w których mają zrozumienie inne od zrozumienia ludzi z głównego nurtu chrześcijaństwa. Jedni i drudzy okazali się być zgodni co do tego, że między śmiercią człowieka a jego zmartwychwstaniem nie ma żadnej formy jego świadomego istnienia. W skrócie: Że nie ma „nieśmiertelnej duszy”, zmarli więc „żyją” w tym czasie tylko w pamięci Jehowy. Ich książeczki typu:„Czego naprawdę uczy Biblia” utrzymują z całą stanowczością, że uczy wyraźnie właśnie tego. Ponieważ moje zrozumienie nauki Biblii w tym temacie jest inne, postanowiłem w pewnym uproszczeniu przedstawić biblijne argumenty, które moim zdaniem podważają tę tezę, wskazując raczej na to, że śmierć ciała nie jest śmiercią całego człowieka i że duchy zmarłych kontynuują świadomą egzystencję w świecie duchowym. Ponieważ kwestia ta wyłania się niewątpliwie wielokrotnie w myślach i słowach na różnym poziomie, doszedłem do wniosku, że moje opracowanie może okazać się przydatne w procesie powolnego,stopniowego wyjaśniania tej kontrowersyjnej kwestii w ramach dochodzenia ludu Bożego do„pełni wymiarów Chrystusowych” przed Jego powtórnym przyjściem.
Czego uczy Biblia na temat Ducha Bożego i ducha ludzkiego
Cytaty biblijne pochodzą z tzw. „Biblii Warszawskiej”, BZTB 1975. Opracował w lipcu i sierpniu 2017 r. Józef Kajfosz.
Czytaj całość w formacie PDF
