Co to jest duchowość? Duchowość nie sieje propagandy, niczego nie nakazuje ani niczego nie zakazuje, duchowość niczego nie narzuca ani nie otumania, duchowość nie ogłupia ani nie nawołuje do pokuty i nie robi z nikogo biednych i niegodnych grzeszników z poczuciem winy na karku, ponieważ to wszystko nie jest w naturze duchowości.
Duchowość jasno i wyraźnie opisuje świat wokół nas. Oczywiście opisuje go takim, jakim ten świat jest w rzeczywistości, a nie takim, jakim my chcemy, żeby był, ani nie takim, jakim myślimy, że jest. Oczywiście także nie takim, jakim inni chcą, żebyśmy ten świat widzieli i myśleli, że taki jest.
Kiedy zagłębimy się w duchowość, to stwierdzimy, że jest to także wiedza o Boskości, która jest prawdziwą naturą każdego człowieka. W rzeczy samej duchowość okrywa podstawową zasadę, która jest obecna we wszystkim i która podtrzymuje cały ten widoczny i niewidoczny wszechświat.
Duchowość odkrywa sens życia ludzkiego, jasno określa jego przeznaczenie i pokazuje wyraźnie drogę i cel tego przeznaczenia, oraz uświadamia człowiekowi, kim on jest, po co on tu jest i dokąd on zmierza.
Duchowość wzywa do usunięcia zwierzęcych cech w każdym człowieku, takich jak chciwość, zazdrość, pazerność, zawiść, nienawiść, egoizm, gdyż tylko wtedy będą mogły powstawać w nas święte uczucia, które spowodują, że szlachetne cechy charakteru, takie jak dla przykładu prawda, pokój, prawość, miłość, niekrzywdzenie staną się naszą naturą. Te słowa szczególnie młodzi ludzie powinni to sobie głęboko zakodować w pamięci, aby nie wpadli w sidła różnych mącicieli duchowych i religijnych, którzy tylko obiecują naiwnym ludziom jakieś wirtualne zbawienie ze szponów szatana lub straszą grzechem pierworodnym, ogniem piekielnym albo innymi dziwnymi niedorzecznościami. W rzeczy samej, duchowość jest to także stanowcze dążenie do osiągnięcia wyższego poziomu świadomości.
Duchowość dąży także do umożliwienia każdemu z nas zamanifestowania w całej pełni boskiej kosmicznej świadomości, która jest obecna zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz nas. Oznacza to, że będziemy świadomie pozbywać się naszej zwierzęcej natury i zaczniemy rozwijać w nas samych boskie tendencje. W rzeczy samej oznacza to przełamywanie barier między Bogiem, naturą i człowiekiem oraz dążenie do ustanowienia ich w możliwie dużej jedności.
W obecnych czasach ludzie niestety mylnie myślą, że duchowość nie ma związku z naszym życiem doczesnym i odwrotnie. No niestety, ale to jest wyjątkowo mylny pogląd. W rzeczy samej, to jednak prawdziwa boskość jest kombinacją duchowości i społecznych naszych codziennych obowiązków.
Jedność narodowa i społeczna harmonia w Polsce będzie tylko możliwa wtedy, jeśli będzie ona oparta na duchowości. No niestety, ale na istniejącej religii lub społecznej ideologii tego nie osiągniemy. Dla wielu Polek i Polaków będą to być może zbyt mocne słowa, ale prawda jest taka, że to jednak boskość łączy duchowość i nasze życie społeczne w jakieś harmonijne formy i nadaje temu wszystkiemu konkretny sens.
Alfred Michalak
fragm. „Duchowość w życiu codziennym”
