W roku 2017 minęło 500 lat od wielkich wydarzeń, które zapoczątkowały Reformację.

Celem tego artykułu nie jest zapoznanie czytelnika z faktami historycznymi, ani nawet przyczynami, które złożyły się na jej powstanie. W Reformacji nie chodzi o daty czy suche fakty, ale przede wszystkim o ludzi i o zasady, którymi ludzie powinni się kierować.

Mówiąc o Reformacji, łatwo koncentrować się tylko na jej wymiarze zewnętrznym: społecznym, kulturowym czy nawet politycznym. Współczesny sekularyzm zrobił swoje. Wielu z nas kompletnie nie rozumie teologicznych sporów z XVI wieku. Jako społeczeństwo utraciliśmy tak zwany „słuch duchowy”. Często w ogóle nie rozumiemy, do czego potrzebne są chrześcijańskie wartości duchowe. Podstawowym postulatem Reformacji było skoncentrowanie Kościoła na Panu Jezusie Chrystusie i Jego Ewangelii. Bez prawdziwego nawrócenia do Pana Jezusa nie będziemy w stanie przekazać wiarygodnego i przekonującego świadectwa światu, zgodnie z Jego wielkim poleceniem misyjnym. Oznacza to także, tłumaczenie zasad wiary na język zrozumiały.

Nowe pokolenie chrześcijan powinno nie tylko znać fakty historyczne, ale ma docenić i przejąć dla siebie zasady, podane wpierw przez Boga w Piśmie Świętym, potem zapomniane, ale na nowo odtworzone poprzez dzieło Reformacji.

Pojęcie „Reformacja” oznacza potężny ruch o charakterze duchowym i teologicznym przede wszystkim, ale także kościelnym, kulturalnym, obyczajowym, politycznym, społecznym, a nawet gospodarczym. W dziejach chrześcijaństwa najsłynniejsza Reformacja miała miejsce w pierwszej połowie XVI wieku, chociaż jej prekursorów można szukać już w wiekach poprzednich. Za symboliczny początek Reformacji przyjmuje się ogłoszenie 31 października 1517 roku przez Marcina Lutra, augustiańskiego zakonnika i wykładowcę na Uniwersytecie w Wittenberdze (Niemcy) 95 tez wzywających do reformy nauki o odpustach oraz życia religijnego w Kościele. W jakiś sposób Renesans oraz głoszone przez jego zwolenników hasło „Ad fontes” (Powrót do źródeł), zostało przyjęte przez reformatorów (począwszy od Marcina Lutra), którzy za jedyną normę wiary uznali Pismo Święte.

Z racji tego, że najważniejszym „znacznikiem Reformacji były jej zasady, uznaliśmy, że należy je przypomnieć. 500-lecie Reformacji stanowi okazję szczególną.

Należy pokazać, że Reformacja to ruch chrześcijański, który nie głosił nowych nauk, lecz wziął sobie za cel powrót do nauk zapomnianych, a obecnych w Piśmie Świętym. Nauki te Reformacja wyraża w pięciu następujących zasadach, opisanych w osobnych artykułach (kliknij na zasadę by przejść do artykułu):

  1. „SOLA SCRIPTURA”, (Tylko Pismo Święte)! Doktryna głosząca, że Pismo Święte jest jedynym autorytetem we wszystkich kwestiach wiary i praktyki.
  2. „SOLUS CHRISTUS”, (Tylko w Chrystusie)! Doktryna głosząca, że zbawienie jest tylko w Chrystusie i Jego ofiara zastępcza jest wystarczająca dla usprawiedliwienia i pojednania nas z Bogiem Ojcem.
  3. „SOLA GRATIA”, (Zbawienie tylko z łaski)! Dok tryna głosząca, że zbawienie otrzymuje się tylko z Bożej łaski.
  4. „SOLA FIDE”, (Zbawienie tylko na podstawie wiary)! Doktryna głosząca, że, usprawiedliwienie następuje tylko przez wiarę w Pana Jezusa.
  5. „SOLI DEO GLORIA”, (Tylko na Bożą chwałę)! Doktryna głosząca, że zbawienie jest darem od Boga i że powinniśmy swoim życiem oddawać Jemu chwałę.

CZESŁAW BASSARA