Na przestrzeni dziejów, Bóg zawarł z ludźmi kilka przymierzy, od których zależała społeczność z Nim, a co za tym idzie Jego łaska i błogosławieństwo. Do ważniejszych z nich należy przymierze z Adamem, Noem, Abrahamem, Izaakiem i Jakubem.
W nawiązaniu do Jego obietnic, jakie zostały dane tym patriarchom, za pośrednictwem Mojżesza, zawarł On przymierze z całym Izraelem, który miał stać się Bożym ludem. Studiując Stary Testament spostrzegamy, że tuż po zawarciu tego Przymierza, Izraelici złamali warunki, konieczne do zachowania ich społeczności ze Stwórcą. Wg Bożego planu, oraz za ich przykładem i udziałem, cały świat miał być pociągnięty do oddania czci jedynemu Bogu, a więc ku powszechnemu wywyższeniu i uwielbieniu Go. Izrael jednak, nie tylko nikogo do Boga nie doprowadził, lecz sam przyjął i praktykował wszelkie okoliczne bałwochwalstwo. Co za tym idzie, naród ten odstąpił od Przymierza z Bogiem, i pobudzał Go do gniewu swymi obrzydliwymi czynami, nie wyłączając składania ofiar z dzieci dla Molocha. W przymierzu z Izraelem, Bóg określił konkretne warunki, jakie naród ten miał spełniać, by czerpać z obfitości Jego błogosławieństw. W przeciwnym zaś przypadku, czekały ich plagi głodu, nękanie przez okoliczne narody i rozproszenie po świecie, w którym nie zaznają oni pokoju. Co do Przymierza z Izraelem, to składało się ono jakby z dwóch Praw. Zasadniczym i wiekuistym Prawem jednak, był Dekalog nadany wprost od Boga. Dalsze przepisy natomiast, w znacznej swej części stanowiły Zakon, dodany Izraelitom z powodu przestępstw, wobec objawionych im wcześniejszych postanowień Dekalogu. Wstępnie jednak, przytoczę tu słowa Jana Pawła II. W czasie pielgrzymki do Polski w roku 1991, wypowiedział się on:.
„Jest takie Prawo, którego nikt z ludzi nie nadał, i nikt z ludzi zmienić nie może.”
Abyś się przekonał, jak słowa te mają się do rzeczywistości, przedstawię Ci dwa Dekalogi. Pierwszy to autentyczne, a zarazem minimalne Prawo Boże. Zaczerpnąłem je z Biblii wg Jakuba Wujka. Korzystam tu z tego katolickiego przekładu, by nikt nie zarzucił mi, że używam jakiejś „kociej” Biblii. Ponadto, wydanie to oddaje poprawną, polską nazwę siódmego dnia tygodnia, – SOBOTA. (W innych tłumaczeniach: sabat, lub: szabat). Patrz: Słownik Biblii Tysiąclecia. Hasło – Szabat. Poniżej zaś, znajdziesz przykazania przeciwnika Boga, który głupcom mieni się jako Jego namiestnik. Dowodzi on laickiemu światu, iż nadanym mu od Boga udziałem, są jego nadzwyczajne prawa do władzy nad wszelkim stworzeniem ziemi, oraz patent na nieomylność. Swym rzekomym dostojeństwem, zuchwalec ten wywyższa się nie tylko ponad królów ziemi, lecz także na przekór przestrodze Pana Jezusa, przyjął on tytuł Ojca Świętego. Mateusz 23/9. Ten zaś, jest Stwórcą nieba i ziemi, Ojcem Bożych dzieci, a także naszym jedynym autorytatywnym Prawodawcą. Jan 17/11. Jego to wola ma się spełniać tak w niebie, jak i na ziemi. Jednak uzurpator ten, mieniąc się zastępcą Boga, któremu rzekomo podlega cała ziemia, wyniósł swój autorytet ponad Jego Słowo. Drugi Tesaloniczan 2/4. Ukrywając się za rekwizytem krzyża, zanegował on Boże wersy, i dokonał rzekomych ulepszeń w Prawie. Zapoznaj się ze zróżnicowaną treścią tych Dekalogów, a będziesz mógł opowiedzieć się za Bogiem, lub Antychrystem. Przeciwnik ten, uznawszy sam siebie za naprawiacza Bożych przykazań, zredukował, pogmatwał i poszatkował Boże Prawo, które i tak jest zaledwie minimalną normą Bożej sprawiedliwości. Otóż wiedz, że za przekroczenie dowolnego z przykazań Boga, grozi wiekuista śmierć, o czym jeszcze będzie mowa. Pamiętaj o tym, że oryginalny Dekalog Boga, zawiera treść PRZYMIERZA z Nim. Możesz je dziś przyjąć, lub odrzucić. Zachowanie, strzeżenie, przestrzeganie i nauczanie WSZYSTKICH JEGO przykazań w pełnej wersji, przede wszystkim dotyczy Bożego ludu, który do końca wytrwa w wierności naszemu Stwórcy. Pseudo święty ojciec z Rzymu jednak, wprowadził w nim znaczące zmiany. Po co? Właśnie po to, by falsyfikat ten uniemożliwił Ci zbawienie, które Bóg przygotował wierzącym i posłusznym Mu. Krwawa ofiara Jego Człowieczego Syna, Jezusa Chrystusa, jest dla naszego niebiańskiego Ojca absolutnie wystarczającą zapłatą za nasze DOTYCHCZASOWE przestępstwa. Ci, którzy przychodzą do Niego po ratunek godzą się też, że odtąd posłusznie poddadzą się prowadzeniu przez Baranka, którego On za nas ofiarował. Przy końcu świata, tylko JEGO Resztka będzie strzegła zarówno wiary Chrystusa, jak i Jego przykazań. Apokalipsa 12/17; 14/12. Oto opis tych wydarzeń, oraz oryginalne przykazania Boga, które wielu WEZWANYCH, uznało za ciężar nie do udźwignięcia:.
– Mojżesz wyprowadził lud z obozu naprzeciw Boga i ustawił u stóp góry. Góra zaś Synaj była cała spowita dymem, gdyż Pan zstąpił na nią w ogniu i uniósł się dym z niej jakby z pieca, i cała góra bardzo się trzęsła. Głos trąby się przeciągał i stawał się coraz donośniejszy. Mojżesz mówił, a Bóg odpowiadał mu wśród grzmotów. Pan zstąpił na górę Synaj, na jej szczyt. Wyjścia 19/17-2. Nadanie Dekalogu i jego treści, Mojżesz opisał tak:.
A Pan mówił wszystkie te słowa, a więc słowa warunków przymierza z Izraelem:. Jam jest Pan,
1. Bóg twój, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie będziesz miał Bogów cudzych przede Mną.
2. Nie uczynisz sobie obrazu rytego, ani żadnej podobizny tego, co jest na niebie w górze i co na ziemi nisko, ani tych rzeczy, które są w wodach pod ziemią. Nie będziesz się im kłaniał ani służył. Jam jest Pan, Bóg twój, mocny, zawistny, karzący nieprawość ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy Mnie nienawidzą, a czyniący miłosierdzie tysiącom tych, którzy Mnie miłują i STRZEGĄ PRZYKAZAŃ MOICH.
3. Nie będziesz brał imienia Pana, Boga swego nadaremno; bo nie będzie miał Pan za niewinnego tego, któryby wziął imię Pana, Boga swego nadaremno.
4. Pamiętaj, abyś dzień sobotni święcił! Sześć dni będziesz wykonywał wszystkie roboty twoje, ale dnia siódmego szabat Pana, Boga twego jest. Nie będziesz wykonywał weń żadnej roboty, ty i syn twój, i córka twoja, sługa twój i służebnica twoja, bydlę twoje i gość, który jest między bramami twymi. Przez sześć dni bowiem uczynił Pan niebo i ziemię, morze i wszystko co w nim jest, a odpoczął dnia siódmego. Dlatego pobłogosławił Pan dniowi sobotniemu i poświęcił go.
5. Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój da tobie.
6. Nie będziesz zabijał.
7. Nie będziesz cudzołożył.
8. Nie będziesz kradzieży czynił.
9. Nie będziesz mówił fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu twemu.
10. Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego, ani nie będziesz pragnął żony jego, ani sługi, ani służebnicy, ani wołu, ani osła, ani żadnej rzeczy, która jego jest. (jest to jedno tylko, dziesiąte przykazanie). Wyjścia 20/1-17.
Teraz przedstawię Ci przykazania wg katechizmu katolickiego.
1. Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną.
2. PRZYKAZANIE ZAKAZUJĄCE BAŁWOCHWALSTWA, ZOSTAŁO CAŁKOWICIE USUNIĘTE, JAKO ZBĘDNA PRZESZKODA W ZAPANOWANIU NAD WSZELKĄ Z GRUNTU POGAŃSKĄ DUSZĄ ZIEMI.
3. Nie będziesz brał imienia Pana, Boga twego nadaremno. (trzecie po amputacyjnych cięciach – jako drugie).
4. Pamiętaj, abyś dzień święty święcił. (czwarte sfałszowane – jako trzecie).
5. Czcij ojca swego i matkę swoją, abyś długo żył i dobrze ci się powodziło na ziemi. (piąte jako czwarte).
6. Nie zabijaj. (szóste jako piąte).
7. Nie cudzołóż. (siódme jako szóste).
8. Nie kradnij. (ósme jako siódme).
9. Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu. (jako ósme).
10. Nie pożądaj żony bliźniego swego. (Jest to początek dziesiątego przykazania. W katechizmie Kościoła Rzymskiego zaś, ten skromny fragment jest przedstawiony, jako samodzielne przykazanie dziewiąte).
11. Ani żadnej rzeczy, która jego jest. (skromna końcówka dziesiątego przykazania, jako pełne dziesiąte).
A teraz proste pytania: Czy Dekalog katechizmu zawiera wszystkie joty i kreski oryginału? Zastanów się też: W jakich celach przeprowadzono korektę Bożego Prawa? Czy posługując się odstępczym Prawem, można zachować pełnię Bożej sprawiedliwości, a przy tym pozostawić słowa: JA JESTEM Pan, Bóg twój? Prorok Izajasz, tak pisze o Bożym uzasadnieniu apokaliptycznych kataklizmów, jakie nastąpią tuż przed powtórnym przyjściem Chrystusa:.
– Ziemia została splugawiona przez swoich mieszkańców, bo pogwałcili Prawa, PRZESTĄPILI PRZYKAZANIA, złamali WIECZYSTE PRZYMIERZE. DLATEGO ziemię pochłania przekleństwo, a jej mieszkańcy odpokutowują; DLATEGO przerzedzają się mieszkańcy ziemi… Izajasz 24/5-6. Nie trudno to zauważyć,
że w przykazaniach katechizmu, wbrew licznym ostrzeżeniom Boga, zlikwidowano drugie Boże Przykazanie. Jakby tego było za mało, naprawiacz Bożej nauki zmienił istotę czwartego Przykazania, gdzie obowiązek święcenia soboty zamieniono na obowiązek święcenia niedzieli, i innych dni ustanowionych wg jego fanaberii. W katechizmie
– katolickim ludowym z roku 1906 r., autor profesor Franciszek Spirago, znajdujemy taki oto wykład:.
– „Nadane Żydom 10 przykazań Bożych, przekształcił kościół w duchu chrześcijańskim. (Tu, w bardzo skróconym zarysie, zostały przedstawione przykazania Boga. Dalej zaś czytamy.): Nakaz święcenia szabatu Boga, ZAMIENIONO na nakaz obowiązku święcenia niedzieli. Drugie zaś przykazanie, dotyczące obrazów i posągów, ZŁĄCZYŁ z pierwszym„ (przykazaniem). ??? Oczywiste więc jest, że dziesiąte musiało być podzielone na DWA.
Celem tego, było zatuszowanie amputacji Przykazania drugiego. Podział ten sprawił w oczach laików pozór, że Dekalog Boga pozostał nienaruszony. Manipulacje te jednak, umożliwiają odstępcom „pobożne” uprawianie bałwochwalstwa. Ono zaś, jest NAJWIĘKSZYM, i zarazem niewybaczalnym bluźnierstwem przeciwko Bogu. Trwający w Chrystusie Prawdziwym, nie zaakceptują także zamiany soboty, którą Pan pobłogosławił i poświęcił, wraz z tymi, którzy ją święcą, na tradycyjnie obchodzony przez pogan dzień słońca i Beliara, czyli diabła. Zastanów się również nad ukrytym podstępem, który wynika z podziału dziesiątego Przykazania. Pomyśl! Czy można nazwać odrębnym przykazaniem słowa: „ani żadnej rzeczy, która jego jest”? Kto nie zna początku tego przykazania, nie doszuka się w tych słowach sensu. Warto to zauważyć, że oryginał przykazania (z którego uczyniono dwa), został zapisany w jednym tylko wersie. Wyjścia 20/17. Mamy tu więc do czynienia, z ewidentnym fałszerstwem. Aby włączyć w Dekalog dwie diabelskie nauki, których celem jest zalegalizowanie bluźnierstwa przeciw Bogu, zmieniono aż cztery Przykazania. Również pozostałe, zostały oskubane tak, by można było łatwiej je złamać. Tak też, naucza się ludzi. Tu wracam do momentu nadania przykazań Bożego Dekalogu. I tak czytamy:. Gdy lud zauważył grzmoty
– i błyskawice, i głos trąby, i górę dymiącą, zląkł się lud i zadrżał, i stanął z daleka, i rzekli do Mojżesza: Mów ty z nami, a będziemy słuchali; a niech nie przemawia do nas Bóg, abyśmy nie pomarli. Wtedy rzekł Mojżesz do ludu: Nie bójcie się, bo Bóg przyszedł, aby was doświadczyć i aby bojaźń przed nim była w was, byście nie grzeszyli. Lecz lud stał z daleka, a Mojżesz zbliżył się do ciemnego obłoku, w którym był Bóg. (Pan rzekł też do niego):. Tak powiesz do synów izraelskich: Widzieliście, że z nieba z wami mówiłem. Nie czyńcie sobie żadnych bogów obok mnie, ani bogów ze srebra, ani bogów ze złota nie czyńcie sobie. Uczynisz mi ołtarz z ziemi i ofiarujesz na nim twoje całopalenia i twoje ofiary pojednania z owiec twoich i z bydła twego. Na każdym miejscu, na którym nakażę ci wspominać imię moje, przyjdę do ciebie i będę ci błogosławił. Wyjścia 20/2-25.
Własnymi ustami, Bóg wypowiedział treść Dekalogu na górze Horeb. Są więc one wciąż żywymi SŁOWAMI WIECZNIE ŻYWEGO, i jako nieodwołalne trwają na wieki. Np. Psalm 119/89; Izajasz 45/23. Pomimo obietnicy danej przez Izraelitów, gdy tylko Mojżesz dłużej pozostawał na górze, wracając z tablicami napisanymi własnym palcem Boga, zdążyli oni ulać sobie złotego cielca, i jemu oddawali cześć jako bogu, który wyprowadził ich z Egiptu. Gdy Mojżesz to ujrzał, zrezygnowany rzucił tablicami o skałę, przez co rozsypały się one w gruz. Pan zasygnalizował mu, że zamierza zgładzić zbuntowanych przeciw Niemu i Mojżeszowi, i zaproponował, że z niego wyprowadzi swój lud. Ten jednak nie przystał na to i wybłagał, by Pan Izraela zachował. Wówczas, rzekł Pan do Mojżesza:. Wyciosaj sobie
– dwie tablice kamienne takie jak poprzednie, a Ja wypiszę na tych tablicach słowa, które były na poprzednich tablicach, które potłukłeś. Wyjścia 34/1-2. BW.
Pierwsze cztery przykazania Dekalogu, dotyczyły relacji człowieka z Bogiem, i nazwane zostały przykazaniem większym. Kolejne sześć natomiast, regulowały stosunki międzyludzkie. Te, stanowiły tak zwane przykazanie mniejsze. Kompletne Prawo Boga jednak, to wszystkie, oryginalne dziesięć przykazań, które zostały złożone w nietykalnej ARCE PRZYMIERZA. Co do dalszej wędrówki Izraelitów do ziemi obiecanej, to Bóg zapewnił:.
– Oto Ja posyłam ANIOŁA przed tobą, aby cię strzegł w drodze i zaprowadził cię na miejsce, które przygotowałem. Miej się przed nim na baczności, słuchaj głosu jego i nie przeciwstawiaj mu się, bo nie przebaczy występków waszych, gdyż imię moje jest w nim. A jeżeli będziesz pilnie słuchał jego głosu i wykonasz wszystko, co powiem, wtedy będę nieprzyjacielem nieprzyjaciół twoich i przeciwnikiem przeciwników twoich. Albowiem anioł mój pójdzie przed tobą i zaprowadzi cię do Amorejczyków i Chetejczyków, i Peryzyjczyków, i Kananejczyków, i Chiwwijczyków, i Jebuzejczyków, i wytępię ich. Wyjścia 23/17-23) BW. Od tej chwili, narodu tego nie
prowadził osobiście Bóg, lecz Anioł, który wykonywał wolę Boga, z całą surowością działał w Jego imieniu, a co więcej nosił Jego chwałę i imię, oraz miał wszelkie jego pełnomocnictwa. Wspominając na te wydarzenia, Mojżesz napisał:.
– Pan, nasz Bóg mówił do nas na Horebie: Już dość waszego pobytu na tej górze. Ruszajcie, idźcie, ciągnijcie ku górom Amorytów, do wszystkich pobliskich narodów osiadłych w Arabie, w górach, w Szefeli, w Negebie, nad brzegiem morskim, w ziemi Kananejczyków i w Libanie: aż po wielką rzekę Eufrat. Patrzcie, wydaję wam ten kraj. Idźcie, posiądźcie tę ziemię, którą Pan poprzysiągł dać Abrahamowi, Izaakowi, Jakubowi, a po nich ich potomstwu. Powtórzonego Prawa 1/6-8. W dalszych tekstach, czytamy podobnie:. Tylko się strzeż bardzo i pilnuj
– siebie, byś nie zapomniał o tych rzeczach, które widziały twe oczy: by z twego serca nie uszły po wszystkie dni twego życia, ale ucz ich swych synów i wnuków. W dniu, w którym stanąłeś w obliczu Pana, Boga swego, na Horebie, rzekł Pan do mnie: Zgromadź Mi naród, niech usłyszą me słowa, aby się nauczyli Mnie bać przez wszystkie dni życia na ziemi i nauczyli tego swoich synów. Wtedy zbliżyliście się i stanęliście pod górą – a góra płonęła ogniem aż do nieba, okryta mrokiem, ciemnością i chmurą. I przemówił do was Pan, Bóg wasz, spośród ognia. Dźwięk słów słyszeliście, ale poza głosem nie dostrzegliście postaci. Oznajmił wam swe PRZYMIERZE, gdy rozkazał wam pełnić Dziesięć Przykazań i napisał je na dwóch tablicach kamiennych. Powtórzonego Prawa 4/9-13.
Wspominając na wymarsz za Aniołem, który z upoważnienia Boga prowadził ich i nosił Jego imię, Mojżesz napisał.
– Potem opuściliśmy Horeb i szliśmy przez całą tę pustynię wielką i straszną, którą widzieliście, w kierunku gór Amorytów, jak nam polecił Pan, nasz Bóg, i doszliśmy do Kadesz-Barnea. Wtedy wam powiedziałem: Przyszliście aż do gór Amorytów, które nam daje Pan, nasz Bóg. Patrz! Pan, twój Bóg, wydał tobie tę ziemię. Wejdź, weź ją w posiadanie, jak ci obiecał Pan, Bóg twoich ojców. Nie lękaj się, nie trać ducha! Wtedy przystąpiliście do mnie wszyscy i rzekliście: Wyślijmy mężów przed sobą dla zbadania kraju i poznania drogi, którą mamy iść, oraz miast, do których mamy wkroczyć. Powtórzonego Prawa 1/19-22. Poprzez Anioła,
Bóg doprowadził Izraelitów do ziemi kananejskiej. Za życzeniem ludu i wolą Boga, Mojżesz wysłał na zwiad dwunastu zwiadowców. Obiecana im kraina, do której mieli wejść oni, była piękna i nadzwyczaj urodzajna, lecz dziesięciu ze zwiadowców, zniechęcało lud twierdząc, że zamieszkują ją olbrzymy, których nie da się pokonać, a warowne mury miast są nie do zdobycia. Tylko Kaleb i Jozue wrócili pełni zachwytu i wiary, że Bóg który ich prowadzi da im tę ziemię. Powstał jednak kolejny bunt przeciwko Bogu i Mojżeszowi. Z tego powodu, przez 40 lat, prowadzący ich Anioł wodził ich po pustyni, aż zbuntowane pokolenie wymarło. Już nowemu pokoleniu, Mojżesz przypomniał:.
– Słuchaj Izraelu praw i przykazań, które ja dziś mówię do twych uszu, ucz się ich i dbaj o to, aby je wypełniać. Pan, Bóg nasz, zawarł z nami przymierze na Horebie. Nie zawarł Pan tego przymierza z ojcami naszymi, lecz z nami, którzy tu DZISIAJ wszyscy żyjemy. Spośród ognia na Górze mówił Pan z wami twarzą w twarz. W tym czasie ja stałem między Panem a wami, aby wam oznajmić słowa Pana, gdyście się bali ognia i nie weszli na górę. A On mówił: Jam jest Pan, Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie będziesz miał bogów innych oprócz Mnie. Powtórzonego Prawa 5/1-7. Upomniał on też:. A nie zapomnij,
– jak na pustyni pobudzałeś do gniewu Pana, Boga swego. Od dnia, kiedyś wyszedł z ziemi egipskiej aż do przyjścia na to miejsce, byliście oporni względem Pana. Na Horebie do gniewu pobudzaliście Pana i rozgniewał się na was Pan tak bardzo, że chciał was wytępić. Gdy wchodziłem na górę, by otrzymać kamienne tablice Przymierza, zawartego z wami przez Pana, i czterdzieści dni i czterdzieści nocy przebywałem na górze nie jedząc chleba, nie pijąc wody, dał mi Pan dwie kamienne tablice pisane palcem Bożym. Były na nich wyryte wszystkie słowa, które wyrzekł do was Pan na górze spośród ognia w dniu zgromadzenia. Pod koniec czterdziestu dni i czterdziestu nocy dał mi Pan dwie kamienne tablice, – tablice PRZYMIERZA. Powtórzonego Prawa 9/5-11. Dochowasz PEŁNEJ
– wierności Panu, Bogu swemu. Te narody bowiem, które ty wydziedziczysz, słuchały wróżbitów i wywołujących umarłych. Lecz tobie nie pozwala na to Pan, Bóg twój. (Zapowiedział on także przyjście Mesjasza):. Pan, Bóg twój, wzbudzi ci proroka spośród braci twoich, podobnego do mnie. Jego będziesz słuchał. Właśnie o to prosiłeś Pana, Boga swego, na Horebie, w dniu zgromadzenia: Niech więcej nie słucham głosu Pana, Boga mojego, i niech już nie widzę tego wielkiego ognia, abym nie umarł. I odrzekł mi Pan: Dobrze powiedzieli. Wzbudzę im proroka spośród ich braci, takiego jak ty, i włożę w jego usta moje słowa, (jest to zapowiedź pojawienia się Chrystusa), będzie im mówił wszystko, co rozkażę. Jeśli ktoś nie będzie słuchać moich słów, które on wypowie w moim imieniu, Ja od niego zażądam zdania sprawy. Powtórzonego Prawa 18/13-19.
Nie od razu zrozumiałem, dlaczego góra Horeb bywa nazywana górą Synaj. O Synaju bowiem, czytamy jako o pustyni. Np. Wyjścia 19/1-2. Okazało się jednak, że pustynia Synaj otaczała górę Horeb. Stąd prawdopodobnie mylenie tych pojęć. Inne jednak jest przymierze z Horebu, a inne z pustyni Synaj. Na okoliczność rozumienia tych przymierzy, Paweł zapytuje skłonnych do starozakonnej ortodoksji:. Powiedzcie
– mi wy, którzy chcecie żyć pod Prawem, czy Prawa tego nie rozumiecie? (W BW czytamy: pod Zakonem). Przecież napisane jest, że Abraham miał dwóch synów, jednego z niewolnicy, a drugiego z wolnej. Lecz ten z
– niewolnicy urodził się tylko według ciała, ten zaś (mowa tu o Izaaku) z wolnej – na skutek obietnicy. Wydarzenia te mają jeszcze sens alegoryczny: niewiasty te wyobrażają DWA przymierza; jedno, ZAWARTE POD GÓRĄ Synaj, rodzi ku niewoli, a wyobraża je Hagar: Synaj jest to góra w Arabii, a (duchowym) odpowiednikiem jej, jest obecne Jeruzalem. Ono bowiem wraz ze swoimi dziećmi trwa w niewoli. Natomiast górne Jeruzalem, (jest tu wskazanie na słowa Boga z góry), cieszy się wolnością, i ono jest naszą matką. Galatów 4/21-26. BT. Zamiast słowa:
Prawo w wersie 21, w BW słusznie użyte jest słowo: Zakon. Niewolnicze przymierze zaś, w tłumaczeniu BT, nie zostało nadane na górze, lecz na pustyni, a więc pod górą. Ponieważ Izraelici bali się głosu Pana więc prosili, by to Mojżesz rozmawiał z Bogiem, poczym przekazywał im Jego słowa. Tak też się działo. Mojżesz wchodził na górę do Boga po instrukcje, a gdy wracał do obozu jego oblicze jaśniało. Czy do końca rozmawiał on z Bogiem? Nie! Bezpośredni jego kontakt z Nim dobiegł kresu wówczas, gdy zastąpił Go bardzo ważny rangą Anioł, który prowadził ich jako Bóg. Anioł ten dysponuje także zastępami Aniołów Bożych, co wkrótce się nam wyjaśni. Na razie warto to rozumieć, że inne są przykazania z góry Horeb, a inne z pustyni Synaj. Przymierze z góry nie dotyczy restrykcji Zakonu Mojżesza, lecz Dekalogu Boga. Przepisy Zakonu natomiast, są anielskiego pochodzenia. W międzyczasie bowiem, za dopustem Boga zaczęły pojawiać się kolejne, szczegółowe przykazania. Nie rzadko, w swych uczynkowych rygorach, wychodziły one poza granice wymagań Bożego Dekalogu. POSRÓD słusznych uszczegółowień i zasad współżycia, zawierały one przepisy karnie Izraelitom dodane, tu uwaga! ZA NOTORYCZNE ŁAMANIE PRZYKAZAŃ DEKALOGU. W szczególności za ich bunty, sprzeciwy i bałwochwalstwo. Biblia uczy, że przepisy te pochodziły od Aniołów, oraz że za przyzwoleniem Boga, zostały one karnie dodane im za ich przestępstwa, by ich grzech się pomnożył. Rzymian 5/20-21. Do zagadnień tych, będziemy jeszcze wracać. Właśnie o Dekalogu, oraz dodanych przykazaniach, Mojżesz napisał:.
– To są słowa przymierza, które nakazał Pan zawrzeć Mojżeszowi z Izraelitami w kraju Moabu, (Tu uważaj na słowo), OPRÓCZ przymierza, jakie zawarł z nimi na Horebie. Powtórzonego Prawa 28/69.
– Poprzez proroków, Bóg nieustannie przypominał:. Pamiętajcie o PRAWIE mego sługi, Mojżesza, któremu na Horebie poruczyłem ustawy i zarządzenia dla całego Izraela. Malachiasz 3/19-24. Również Jozue pouczał:.
– Starajcie się tylko usilnie, aby wypełniać przykazanie i prawo, jakie nadał wam Mojżesz, sługa Pana, abyście miłowali Pana, Boga waszego – i chodzili wytrwale jego drogami, abyście przestrzegali jego przykazań i lgnęli do niego – i służyli mu z całego serca swego i z całej duszy swojej. Jozue 22/5. BW. Salomon zaś, przekonywał:.
– Niech będzie wasze serce szczere wobec Pana, Boga naszego, abyście postępowali według JEGO ustaw i przestrzegali JEGO przykazań, jak to jest dzisiaj. Pierwsza Królewska 8/61.
Przykazania Boga, są wiekuiste, a więc nieodwołalne. Pan Jezus Chrystus uczył, że Niebo i Ziemia przeminą, lecz nie przeminie ani jedna jota, ani jedna kreska z Bożego Prawa. Mateusz 5/18. Radząc, Kohelet napisał:. Wysłuchaj
– końcowej nauki całości: Bój się Boga i przestrzegaj JEGO przykazań, bo to jest obowiązek każdego człowieka. Bóg bowiem odbędzie sąd nad każdym czynem, nad każdą rzeczą tajną – czy dobrą, czy złą. Kohelet 12/13-14.
– Sam Bóg oświadczył:. Ja jestem Pan, Bóg wasz. Według MOICH praw postępujcie, zachowujcie MOJE przykazania i wypełniajcie je. Święćcie też MOJE szabaty, które niech będą ZNAKIEM między Mną a wami, aby poznano, że Ja jestem Pan, Bóg wasz. (Jak do tej pory, czytamy tu o Dekalogu Boga. Dalej zaś):. Ale i ci synowie zbuntowali się przeciwko Mnie. Nie postępowali według praw moich, nie czuwali, aby w czyn wprowadzić moje nakazy, które gdy człowiek zachowuje, dzięki nim żyje; bezcześcili także moje szabaty. Miałem zamiar wylać na nich moją zapalczywość, aby do końca wywrzeć na nich mój gniew – na pustyni. Alem znowu odwrócił rękę, mając na względzie moje imię, aby nie doznało zniewagi na oczach narodów, wobec których ich wyprowadziłem. Przecież podniosłem rękę przeciwko nim na pustyni, przysięgając, że ich rozproszę wśród narodów i rozrzucę po obcych krajach. (Tu następuje uzasadnienie dodania im restrykcji karnych, w postaci bezwartościowych nakazów. Brzmi ono następująco). bo nakazów moich nie uznali, prawa moje odrzucali i bezcześcili moje szabaty, a oczy ich zwracały się ku bożkom ich przodków. DLATEGO dopuściłem u nich prawa, które NIE BYŁY DOBRE, i nakazy, wg których NIE MOGLI ŻYĆ. Ezechiel 20/19-25. Wolność w Chrystusie, to zarówno uwolnienie
od grzechów, popełnionych przed wtórnym narodzeniem się z Boga, jak i uwolnienie ludu Bożego od uczynkowych rygorów Zakonu Mojżesza, które zostały karnie DODANE Izraelitom za ich przestępstwa. Cóż to za przestępstwa? Otóż dotyczą one ich buntów, oraz łamania przymierza nadanego przez Boga na górze Horeb. Na okoliczność dalszych karnych zachowań, sugerowanych przez ortodoksyjnych Żydów, nakłaniających tych, którzy przyjmowali przyjmujących wiarę Chrystusa do zachowania dawnych rygorów, Paweł wzywał:. Chrystus wyzwolił nas, abyśmy w
– tej wolności żyli. Stójcie więc niezachwianie i nie poddawajcie się znowu pod jarzmo niewoli. Oto ja, Paweł, powiadam wam: Jeśli się dacie obrzezać, Chrystus wam nic nie pomoże. A oświadczam raz jeszcze każdemu człowiekowi, który daje się obrzezać, że powinien cały zakon wypełnić. Odłączyliście się od Chrystusa wy, którzy w zakonie szukacie usprawiedliwienia; wypadliście z łaski. Albowiem my w Duchu oczekujemy spełnienia się nadziei usprawiedliwienia z wiary, bo w Chrystusie Jezusie ani obrzezanie, ani nieobrzezanie nic nie znaczy, lecz wiara, która jest czynna w miłości. Biegliście dobrze; któż wam przeszkodził być posłusznymi prawdzie? Namawianie takie NIE pochodzi od tego, który was powołuje. (a więc nie pochodzi od Pana Jezusa Chrystusa.) Trochę kwasu całe ciasto zakwasza. Jestem co do was przekonany w Panu, że nie inaczej myśleć będziecie; a ten, kto was niepokoi, kimkolwiek by był, poniesie karę. A ja, bracia, jeśli jeszcze obrzezanie (serc waszych) głoszę, za co jeszcze jestem prześladowany? Przecież wtedy ustaje zgorszenie krzyża. Bodajby siebie uczynili rzezańcami ci, którzy was podburzają. Bo wy do wolności powołani zostaliście, bracia; tylko pod pozorem tej wolności nie pobłażajcie ciału, ale SŁUŻCIE jedni drugim w miłości… Według Ducha postępujcie, a nie będziecie pobłażali żądzy cielesnej. Gdyż ciało pożąda przeciwko Duchowi, a Duch przeciwko ciału, a te są sobie przeciwne, abyście nie czynili tego, co chcecie. A JEŚLI Duch was prowadzi, nie jesteście pod zakonem. Jawne zaś są uczynki ciała, mianowicie: wszeteczeństwo, nieczystość, rozpusta, bałwochwalstwo, czary, wrogość, spór, zazdrość, gniew, knowania, waśnie, odszczepieństwo, zabójstwa, pijaństwo, obżarstwo i tym podobne; o tych zapowiadam wam, jak już przedtem zapowiedziałem, że ci, którzy te rzeczy czynią, Królestwa Bożego nie odziedziczą. Owocem zaś Ducha są: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, wstrzemięźliwość. Przeciwko takim nie ma zakonu… Ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje wraz z namiętnościami i żądzami. Jeśli według Ducha żyjemy, według Ducha też postępujmy. Galatów 5/1-12 BW..
– Czytamy też:. Niechże więc będzie wam wiadome, mężowie bracia, że przez tego (Chrystusa) zwiastowane wam bywa odpuszczenie grzechów, i że w nim każdy, kto wierzy, bywa usprawiedliwiony w tym wszystkim, w czym nie mogliście być usprawiedliwieni przez ZAKON Mojżesza. Dzieje 13/38-39. BW. Bo jeśli
– dziedzicami są tylko ci, którzy polegają na zakonie, tedy wiara jest daremna i obietnica wniwecz się obróciła; gdyż Zakon pociąga za sobą gniew; gdzie bowiem nie ma zakonu, nie ma też przestępstwa. Przeto obietnica została dana na podstawie wiary, aby była z łaski i aby była zapewniona całemu potomstwu, NIE TYLKO temu, które polega na zakonie, ale i temu, które ma wiarę Abrahama, ojca nas wszystkich. Rzymian 4/14-16. BW.
– A zakon wkroczył, aby się upadki pomnożyły; gdzie zaś grzech się rozmnożył, tam łaska bardziej obfitowała, żeby jak grzech panował przez śmierć, tak i łaska panowała przez usprawiedliwienie ku żywotowi wiecznemu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego. Rzymian 5/20-21. BW.
– Przeto bracia moi, i wy umarliście dla zakonu przez ciało Chrystusowe, by należeć do innego, DO TEGO który został wzbudzony z martwych, abyśmy owoc wydawali dla Boga. Rzymian 7/4. Bo zakon Ducha, który daje życie
– w Chrystusie Jezusie, uwolnił cię od zakonu grzechu I ŚMIERCI. Albowiem czego zakon nie mógł dokonać, w czym był słaby z powodu ciała, tego dokonał Bóg: przez zesłanie Syna swego w postaci grzesznego ciała, ofiarując je za grzech, potępił grzech w ciele, aby słuszne żądania zakonu wykonały się na nas, którzy nie według ciała postępujemy, lecz według Ducha. Bo ci, którzy żyją według ciała, myślą o tym, co cielesne; ci zaś, którzy żyją według Ducha, o tym, co duchowe. Rzymian 8/2-6. BW. Jest tu mowa o dwóch zakonach. Pierwszy, to zakon
Ducha, o którym w BT czytamy jako o Prawie Bożym, i zakonie śmierci. Ten drugi, to niewolnicze przymierze z Synaju, które pomnażało ich grzeszność poprzez cieleśnie przedstawione uczynki. Nie umarliśmy dla Bożego Prawa. Stanowi ono bowiem królewskie Prawo miłości i wolności, które jest jarzmem lekkim. Umarliśmy natomiast dla wcześniejszych grzechów, które wciąż są przestępstwem, oraz dla przepisów cieleśnie pojmowanego Zakonu, nadanego przez Aniołów. On wciąż jest ważny. Należy tylko zrozumieć, że przedstawione w nim cielesne uczynki, to tylko cienie rzeczy przyszłych, które objawiają się w Duchu Chrystusa. Zgodnie z Jego obietnicą, będzie On z nami, aż do skończenia świata. Czy z wszystkimi ludźmi zamieszkującymi ziemię? Nie!!! Będzie On tylko z tymi, którzy chcą czcić Boga w Jego Duchu, i Jego PRAWDZIE. Jako Słowo Najwyższego, Prawda objawiła się jako Jego Człowieczy Syn. On zaś, wskazywał na DUCHOWE znaczenie użytych w Zakonie symboli. Bezwartościowe dla zbawienia uczynki Zakonu, miały charakter cielesny. Rozumienie ich, także przedstawione było na sposób cielesny. Były to jednak tylko CIENIE rzeczywistości, którą jest Chrystus. Takim CIENIEM była też świątynia, służba kapłańska i ofiarnicza, cieleśnie pojmowane obrzezanie, czyste jedzenie, picie, dotykanie, mycie pranie szat, kamienowanie za przestępstwa, etc.. Przestrzeganie przykazań Boga natomiast, to nie cienie, lecz wiekuista rzeczywistość, nadana ludowi Bożemu na zawsze. Dlatego Boża RESZTKA, należąca do Chrystusa Prawdziwego, aż do skończenia świata będzie przestrzegała i strzegła nie tylko wiary Jezusa Chrystusa, lecz także Jego przykazań. Apokalipsa 12/17; 14/12. Kto powstrzymuje się od grzechu, po prostu zachowuje Prawo. To jednak, nie jest jeszcze doskonałością. Dlatego, niezależnie od Prawa, Biblia wielokrotnie łączy Prawo z owocami Ducha i sprawiedliwością wg Bożej miary. Np. o fundamencie Bożego Tronu, napisano:.
– Podstawą Twego tronu sprawiedliwość i Prawo; przed Tobą kroczą łaska i wierność. Psalm 89/15.
– Na okoliczność sądu, Bóg oświadczył:. I wezmę sobie Prawo za miarę, a sprawiedliwość za pion. Izajasz 28/17.
– Mówił też On:. Bliska jest moja sprawiedliwość, zbawienie moje się ukaże. Ramię moje sądzić będzie ludy. Wyspy położą we Mnie nadzieję i liczyć będą na moje Ramię. Izajasz 51/5.
– Dlatego, Zaprawiajcie się w dobrem! Troszczcie się o sprawiedliwość, wspomagajcie uciśnionego, oddajcie słuszność sierocie, w obronie wdowy stawajcie! Izajasz 1/17.
Można bowiem będąc bogatym, formalnie przestrzegać przykazań Boga,- nie kraść, nie zabijać nie cudzołożyć etc., a jednocześnie mieć serce, które jest niewrażliwe na ucisk i niedolę bliźnich, – a nawet mieć udział w zalegalizowanym w świecie ucisku. Można też być biednym, lecz równolegle czynić dobro, i pomagać biedniejszym od siebie. Bóg zna swój lud nie po obrzezanych napletkach, lecz po sercach, które są obrzezane na Boży sposób. Nie rozpoznaje też On swoich dzieci wg przykładowego, cieleśnie pojmowanego pokarmu koszernego, umyciach i praniu szat. Ma On natomiast upodobanie do tych, którzy karmią się Jego Słowem, i na sposób duchowy przeżuwają je, by Go pojąć, wykonywać wyłącznie Jego wolę, i owocować uczynkami wg Jego Ducha i Jego sprawiedliwości. Natomiast o cieleśnie pojmowanych uczynkach Zakonu, przykładowo Paweł napisał:. Albowiem zakon, zawierając w sobie
– TYLKO CIEŃ przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy, nie może w żadnym razie przez te same ofiary, nieprzerwanie składane rok w rok, przywieść do doskonałości tych, którzy z nimi przychodzą. Bo czyż nie zaprzestano by ich składać, gdyby ci, co je składają, nie mieli już żadnej świadomości grzechów, gdy raz zostali oczyszczeni? Przeciwnie, właśnie one, (ofiary) przywodzą na pamięć grzechy co roku. Jest bowiem rzeczą niemożliwą, aby krew wołów i kozłów mogła gładzić grzechy. Hebrajczyków 10/1-4. BW. Paweł napisał
tak o sobie, jak i o źle wcześniej pojmowanej przez niego starozakonnej nauce:. obrzezany dnia ósmego,
– z rodu izraelskiego, z pokolenia Beniaminowego, Hebrajczyk z Hebrajczyków, co do zakonu faryzeusz, co do żarliwości prześladowca Kościoła, co do sprawiedliwości opartej na zakonie, człowiek bez nagany. Ale wszystko to, co mi było zyskiem, uznałem ze względu na Chrystusa za szkodę. Lecz więcej jeszcze, wszystko uznaję za szkodę wobec doniosłości, jaką ma poznanie Jezusa Chrystusa, Pana mego, dla którego poniosłem wszelkie szkody i WSZYSTKO UZNAJĘ ZA ŚMIECIE, żeby zyskać Chrystusa i znaleźć się w nim, nie mając własnej sprawiedliwości, opartej na zakonie, lecz tę, która się wywodzi z wiary w Chrystusa, sprawiedliwość z Boga, na podstawie wiary, Filipian 3/5-11. BW. Poznanie Boga i Chrystusa, to ważny warunek wiary. Dlatego, Pan Jezus uczył:.
– A to jest żywot wieczny, aby poznali CIEBIE, JEDYNEGO PRAWDZIWEGO Boga, (Jest to najważniejszy przekaz teologii, po którym czytamy), i Jezusa Chrystusa, którego posłałeś.) Jan 17/3.
Kontynuując wywody o obecnej randze Zakonu, Paweł pouczał:. Izrael, który
– dążył do sprawiedliwości z zakonu, do sprawiedliwości z zakonu nie doszedł. Dlaczego? Dlatego, że było to nie z wiary, lecz jakby z (martwych) uczynków; potknęli się oni o kamień obrazy, jak napisano: Oto kładę na Syjonie Kamień obrazy i skałę zgorszenia, a kto w niego uwierzy, nie będzie zawstydzony. Rzymian 9/31-33. BW.
– Albowiem KOŃCEM zakonu jest Chrystus, aby był usprawiedliwiony każdy, kto wierzy. Rzymian 10/4. BW.
Paweł napisał, że wobec wszystkich zganił on Piotra. Czytamy o tym:. Gdy spostrzegłem, że nie postępują zgodnie
– z prawdą ewangelii, powiedziałem do Kefasa wobec wszystkich: Jeśli ty, będąc Żydem, po pogańsku żyjesz, a nie po żydowsku, czemuż (pośród Żydów) zmuszasz pogan żyć po żydowsku? My jesteśmy Żydami z urodzenia, a nie grzesznikami z pogan, wiedząc wszakże, że człowiek zostaje usprawiedliwiony nie z uczynków zakonu, a tylko przez wiarę w Chrystusa Jezusa, i myśmy w Chrystusa Jezusa uwierzyli, abyśmy zostali usprawiedliwieni z wiary w Chrystusa, a nie z uczynków zakonu, ponieważ z uczynków zakonu nie będzie usprawiedliwiony żaden człowiek. A jeśli szukając usprawiedliwienia w Chrystusie i my sami okazaliśmy się grzesznikami, to czy Chrystus jest sługą grzechu? Z pewnością nie. Bo jeśli znowu odbudowuję to, co zburzyłem, samego siebie czynię przestępcą. Albowiem ja przez zakon umarłem zakonowi, abym żył Bogu. Galatów 2/13-19. BW. O nierozumni
– Galacjanie! Któż was omamił, was, przed których oczami został wymalowany obraz Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego? Chcę dowiedzieć się od was tego jednego: Czy przez uczynki zakonu otrzymaliście Ducha, czy przez słuchanie z wiarą? Aż tak nierozumni jesteście? Rozpoczęliście w duchu, a na ciele kończycie? Czy daremne były tak liczne wasze doznania? Rzeczywiście, byłyby daremne. Czy ten, który daje wam Ducha i dokonuje wśród was cudów, czyni to na podstawie uczynków zakonu, czy na podstawie słuchania z wiarą? Galatów 3/1-5. BW.
– Tak więc ci, którzy są ludźmi wiary, dostępują błogosławieństwa z wierzącym Abrahamem. Bo wszyscy, którzy polegają na uczynkach zakonu, SĄ POD PRZEKLEŃSTWEM; napisano bowiem: Przeklęty każdy, kto nie wytrwa w pełnieniu wszystkiego, co jest napisane w księdze zakonu. A że przez zakon nikt nie zostaje usprawiedliwiony przed Bogiem, to rzecz oczywista, bo: Sprawiedliwy z wiary żyć będzie. Zakon zaś NIE JEST Z WIARY, ale: Kto go wypełni, przezeń żyć będzie. Chrystus wykupił nas od PRZEKLEŃSTWA zakonu, stawszy się za nas przekleństwem, gdyż napisano: Przeklęty każdy, który zawisł na drzewie. Galatów 3/7-13. BW.
– Gdyby bowiem został nadany zakon, który może ożywić, usprawiedliwienie byłoby istotnie z zakonu… Zanim zaś przyszła wiara, byliśmy wspólnie zamknięci i trzymani pod strażą zakonu, dopóki wiara nie została objawiona. Tak więc zakon był naszym przewodnikiem do Chrystusa, abyśmy z wiary zostali usprawiedliwieni. A gdy przyszła wiara, już nie jesteśmy pod opieką przewodnika. Albowiem wszyscy jesteście synami Bożymi przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Galatów 3/20-26. BW.
– Gdy nadeszło wypełnienie czasu, zesłał Bóg Syna swego, który się narodził z niewiasty i podlegał zakonowi, aby wykupił tych, którzy byli pod zakonem, abyśmy usynowienia dostąpili. A ponieważ jesteście synami, przeto Bóg zesłał Ducha Syna swego do serc waszych, wołającego: Abba, Ojcze! Tak więc już nie jesteś niewolnikiem, (jak syn niewolnicy Ismael,) lecz synem, a jeśli synem, to i dziedzicem przez Boga. Dlatego czytaliśmy już,
że Abraham miał dwóch synów, jednego z niewolnicy, a drugiego z wolnej. Lecz ten, który był z niewolnicy, wg ciała się urodził, ten zaś, który był z wolnej, na podstawie obietnicy Boga. Jest to wskazanie na dwa przymierza, jedno z góry Horeb, a drugie z pustyni Synaj, które rodzi niewolę. Galatów 4/1-7. BW. Paweł wzywał:. Chrystus wyzwolił
– nas, abyśmy w tej wolności żyli. Stójcie więc niezachwianie i nie poddawajcie się znowu pod jarzmo niewoli. Oto ja, Paweł, powiadam wam: Jeśli się dacie obrzezać, Chrystus wam nic nie pomoże. A oświadczam raz jeszcze każdemu człowiekowi, który daje się obrzezać, że powinien cały zakon wypełnić. Odłączyliście się od Chrystusa wy, którzy w zakonie szukacie usprawiedliwienia; wypadliście z łaski. Albowiem my w Duchu oczekujemy spełnienia się nadziei usprawiedliwienia z wiary, bo w Chrystusie Jezusie ani obrzezanie, ani nieobrzezanie NIC nie znaczy, lecz wiara, która jest czynna w miłości. Galatów 5/1-6. Albowiem On jest pokojem naszym,
– On sprawił, że z dwojga jedność powstała, i zburzył w ciele swoim stojącą pośrodku przegrodę z muru nieprzyjaźni, On ZNIÓSŁ zakon (martwych) przykazań i przepisów, aby czyniąc pokój, stworzyć w sobie samym z dwóch jednego nowego człowieka i pojednać obydwóch z Bogiem w jednym ciele przez krzyż, zniweczywszy na nim nieprzyjaźń; przyszedłszy, zwiastował pokój wam, którzyście daleko, i pokój tym, którzy są blisko. Albowiem przez niego mamy dostęp do Ojca, jedni i drudzy w jednym Duchu. Nie jesteście już obcymi i przychodniami, lecz współobywatelami świętych i domownikami Boga, zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, którego kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus, na którym cała budowa mocno spojona rośnie w przybytek święty w Panu, na którym i wy się wespół budujecie na mieszkanie Boże w Duchu. Efezjan 2/14-22.
– Mając więc taką nadzieję, bardzo śmiało sobie poczynamy, a NIE tak, jak Mojżesz, który kładł zasłonę na oblicze swoje, aby synowie izraelscy nie patrzyli na koniec tego, co miało USTAĆ. Lecz umysły ich otępiały. Albowiem aż do dnia dzisiejszego przy czytaniu starego przymierza, TA SAMA zasłona pozostaje nie odsłonięta, gdyż w Chrystusie zostaje ona usunięta. Tak jest aż po dzień dzisiejszy, ilekroć czyta się Mojżesza, zasłona leży na ich sercu; lecz gdy się do Pana nawrócą, zasłona zostaje zdjęta. Drugi Koryntian 3/13-16. BW.
W swych ustawicznych pretensjach i buntach, Izraelici chcieli być jak inne narody. Chcieli więc mieć świątynię i ołtarz, na którym mogliby składać krwawe i ogniowe ofiary, kapłanów, którzy pośredniczyliby między nimi a Bogiem, rytuały, a także narodowe święta i własne tradycję. W końcu zażądali króla, który będzie reprezentował ich naród i chronił przed agresją innych narodów. Wymagania te sprawiły, że Król królów został bardzo zasmucony. Mimo to dopuścił On, aby stało się wg ich żądań. Jakkolwiek otrzymali oni pakiet cieleśnie rozumianych przepisów, które dotyczyły tych rzeczy przyznać należy, że w uczynkowych rygorach tych restrykcyjnych zarządzeń, zawarte były wskazania na duchową rzeczywistość, która miała objawić się dopiero w Chrystusie. Uczynkowe przepisy Zakonu jednak, oparte były na kulturowych i religijnych żywiołach świata. Pawła zaniepokoiło, że poganie przyjmujący zbawienie w Chrystusie, nagabywani byli przez Żydów, którzy uwierzyli w Pana Jezusa, a mimo to trzymali się Zakonu. Ci, koniecznie chcieli, by poganie także zachowywali Zakonne przepisy, które wraz z Chrystusem zostały przybite do krzyża. O cielesnych żywiołach Zakonu, Paweł napisał:. Są to tylko CIENIE spraw przyszłych, a rzeczywistość
– należy do Chrystusa. Niechaj was nikt nie odsądza od nagrody, zamiłowany w uniżaniu siebie i przesadnej czci ANIOŁÓW, zgłębiając to, co ujrzał. Taki, nadęty bez powodu zmysłowym swym sposobem myślenia, nie trzyma się mocno Głowy Tego, z którego całe Ciało, zaopatrywane i utrzymywane w całości dzięki wiążącym połączeniom członków, rośnie Bożym wzrostem. Jeśli razem z Chrystusem umarliście dla ŻYWIOŁÓW ŚWIATA, to dlaczego – jak gdyby żyjąc jeszcze w świecie – dajecie sobie narzucać nakazy: Nie bierz ani nie kosztuj, ani nie dotykaj!… A przecież wszystko to są rzeczy przeznaczone do zniszczenia przez spożycie, – przepisy według nakazów i nauk ludzkich. Przepisy te mają POZÓR MĄDROŚCI dzięki kultowi własnego pomysłu, uniżaniu siebie i nieoszczędzaniu ciała, nie dzięki okazywaniu jakiejś wyrozumiałości dla zaspokojenia ciała grzesznego. Kolosan 2/17-23.
Traktując o tych przepisach, jako o pozorach mądrości, Paweł uświadamia, że grzesznika nie jest w stanie uświęcić obrzezanie napletka, ofiara za grzech, koszerne jedzenie, częste mycie, nie dotykanie, pranie cieleśnie pojmowanych szat. Uczynki te bowiem, nie mają NIC WSPÓLNEGO z obrzezanym, czystym, pełnym Bożej miłości i miłosierdzia sercem, ani z owocami i uczynkami Ducha, które wynikają z przyjęcia Chrystusa i Jego sprawiedliwości. Ciało, krew, cielesne obrzezanie i obchodzenie żydowskich świąt, tym bardziej grzech, Królestwa Bożego nie odziedziczą. Pisząc o żydowskich świętach, nie piszę o Bożym szabacie, który obwarowany jest przykazaniem Boga, ani o święcie Paschy, którą Chrystus Pan ustanowił NIE na rytuał, lecz jako PAMIĄTKĘ ostatniej wieczerzy. W czasie jej trwania spożywamy łamany chleb, który jest symbolem Jego Ciała, oraz z jednego kielicha pijemy czerwone wino, które symbolizuje Jego Krew. Łukasz 22/20. Po wieczerzy natomiast, również na pamiątkę, odpuszczając sobie wzajemnie, (Mateusz 6/12-15), umywamy też sobie nawzajem nogi. Jan 13/4. Przyjmujemy Chrystusa, by trwać w Jego Duchu i Prawdzie, zachować czystość Ducha, którego zadatek otrzymaliśmy z powodu wiary, oraz który powinien USTAWICZNIE wzrastać w Jego duchowym CIELE. Jesteśmy bowiem Członkami Jego duchowego Ciała. Czytamy o tym:. Jak bowiem w jednym ciele
– mamy wiele członków, a nie wszystkie członki spełniają tę samą czynność, – podobnie wszyscy razem tworzymy jedno ciało W CHRYSTUSIE, a każdy z osobna jesteśmy nawzajem dla siebie członkami. Rzymian 12/4-5.
Szanuję ludzi, którzy przykładowo przestrzegają żydowskiej diety, lecz nie mam zrozumienia, gdy zmuszają do niej pozostałych członków, bądź z jej powodu odcinają się od nich, by rzekomo nie skazić się społecznością z nimi. Czy Chrystus jest podzielony na tych co jedzą lub nie jedzą. TOTALNA BZDURA. Właśnie z powodu żywiołów świata, skażone nimi kościoły dzielą się, przy czym każdy ma credo różniące się od pozostałych. Tu pewien wątek rozwinę. Tuż przed ukamienowaniem Szczepana, nawiązując do marności ziemskiej świątyni, dowodził on Żydom prawdę o Chrystusie. Gdy w wywodach swych doszedł do nadania Prawa I Zakonu, o Mojżeszu wypowiedział się on tak:.
– On ci to w czasie zgromadzenia na pustyni pośredniczył między aniołem, który do niego mówił na górze Synaj, a ojcami naszymi, on też (wcześniej) otrzymał (od Boga) słowa żywota, aby je nam przekazać. Lecz ojcowie nasi nie chcieli mu (Bogu) być posłuszni, odepchnęli go i sercami swymi zwrócili się ku Egiptowi, mówiąc do Aarona: Uczyń nam bogów, którzy pójdą przed nami, nie wiemy bowiem, co się stało z owym Mojżeszem, który nas wywiódł z ziemi egipskiej. I zrobili w owych dniach cielca, i złożyli bałwanowi ofiarę, i radowali się dziełami rąk swoich. Wtedy odwrócił się Bóg i oddał ich w służbę ZASTĘPÓW ANIELSKICH, jak napisano w księdze proroków: Czy mnie składaliście ofiary i dary Przez czterdzieści lat na pustyni, domu Izraela? Tak, nosiliście namiot Molocha i gwiazdę bożka Romfana, bałwany, które uczyniliście, aby im bić pokłony; Przeto przesiedlę was poza Babilon. Ojcowie nasi mieli na pustyni namiot przymierza, jak nakazał Ten, który powiedział Mojżeszowi, aby go wykonał wg wzoru, jaki widział. (Wzór pokazał Mojżeszowi Anioł, który wyprowadzał ich z Egiptu. Np. Sędziów 2/1-4.) Ojcowie nasi przejęli go i wraz z Jozuem wnieśli do posiadłości pogan, których Bóg wygnał sprzed oblicza ojców naszych aż do dni Dawida, który znalazł łaskę u Boga i prosił, aby mu było dane przygotować mieszkanie dla Boga Jakubowego. Lecz dopiero Salomon zbudował mu dom. Ale Najwyższy nie mieszka w budowlach rękami uczynionych, jak mówi prorok: Niebo jest tronem moim, A ziemia podnóżkiem stóp moich; Jaki dom zbudujecie mi, mówi Pan, Albo jakie jest miejsce odpocznienia mego? Czy nie ręka moja uczyniła to wszystko? Ludzie twardego karku i opornych serc i uszu, wy zawsze sprzeciwiacie się Duchowi Świętemu, jak ojcowie wasi, tak i wy! Któregoż z proroków nie prześladowali ojcowie wasi? Pozabijali też tych, którzy przepowiedzieli przyjście Sprawiedliwego, którego wy teraz staliście się zdrajcami i mordercami. Wy, którzy otrzymaliście ZAKON, jak wam go DALI ANIOŁOWIE, a nie przestrzegaliście go. A słuchając tego, wpadli we wściekłość i zgrzytali na niego zębami. On zaś, będąc pełen Ducha Świętego, utkwiwszy wzrok w niebo, ujrzał chwałę Bożą i Jezusa stojącego po prawicy Bożej i rzekł: Oto widzę niebiosa otwarte i Syna Człowieczego stojącego po prawicy Bożej. A oni podnieśli wielki krzyk, zatkali sobie uszy i rzucili się na niego wszyscy razem. Wyrzucili go poza miasto i kamienowali, a świadkowie złożyli swe szaty u stóp młodzieńca, zwanego Szawłem. Tak kamienowali Szczepana, który modlił się: Panie Jezu, przyjmij DUCHA mego! A gdy osunął się na kolana, zawołał głośno: Panie, nie poczytaj im tego grzechu. Po tych słowach skonał. Dzieje 7/38-60.
Wspomniani tu Aniołowie, działali pod dowództwem Anioła, który w imieniu Boga, a więc jako pełno-władny Bóg, wyprowadzał Izraela z Egiptu. Dlatego przez usta Pana Jezusa, Bóg powiedział, że to o Nim Mojżesz napisał, Jan 5/46, oraz że kto Go widział, ten widział Ojca. Jan 14/9. Czytaliśmy też, że Mojżesz otrzymał od Boga Słowa żywota. Cóż to za słowa. Otóż mowa tu o Dekalogu. Oto jeden z licznych przykładów, który to potwierdza:. Nawróćcie się!
– (Mówił Bóg.) Odstąpcie od wszystkich waszych grzechów, aby wam już więcej nie były sposobnością do przewiny. Odrzućcie od siebie wszystkie grzechy, któreście popełniali przeciwko Mnie, i utwórzcie sobie nowe serce i nowego ducha. Dlaczego mielibyście umrzeć, domu Izraela? Ja nie mam żadnego upodobania w śmierci – wyrocznia Pana Boga. Zatem nawróćcie się, a żyć będziecie Ezechiel 18/30-32. Wcześniej czytaliśmy, że Namiot
Świadectwa, który Izrael nosił po pustyni, należał do Molocha, oraz że, czcili też oni bożka Romfana. Czy rzeczywiście o to w analogii tej chodziło? Nie! W słowach tych jedynie znajdujemy naukę, że Bóg nie mieszka w świątyniach budowanych ludzką ręką. Jest tu tylko wskazanie, że ich świątynny i ofiarniczy kult, którego tak bardzo wówczas pożądali, a także inne niewolnicze przepisy, które zostały nadane im jako indywidualna tradycja, zaczerpnięte były z żywiołów pogańskiego świata. Podobna rzecz dotyczy kolejnego buntu, i uzdrowienia przez spojrzenie z wiarą na miedzianego węża. Po kolejnym buncie, Pan zesłał na Izraelitów plagę jadowitych węży, które czyniły spustoszenie wśród nich. Oto historia, która wielu z nich pobudziła do refleksji:. Gdy ludzie umierali, Izraelici rzekli do Mojżesza:.
– Po co wyprowadziliście nas z Egiptu, czy po to, abyśmy pomarli na pustyni? Gdyż nie mamy chleba ani wody i zbrzydł nam ten nędzny pokarm. (A więc zbrzydła im manna.) Wtedy zesłał Pan na lud jadowite węże, które kąsały lud, i wielu z Izraela pomarło. Przyszedł więc lud do Mojżesza i rzekli: Zgrzeszyliśmy, bo mówiliśmy przeciwko Panu i przeciwko tobie; módl się do Pana, żeby oddalił od nas te węże. I modlił się Mojżesz za lud. I rzekł Pan do Mojżesza: Zrób sobie węża i osadź go na drzewcu. I stanie się, że każdy ukąszony, który spojrzy na niego, będzie żył. I zrobił Mojżesz miedzianego węża, i osadził go na drzewcu. A jeśli wąż ukąsił człowieka, a ten spojrzał na miedzianego węża, pozostawał przy życiu. Liczb 21/5-9. Wąż jest symbolem szatana.
Ci, którzy na niego patrzyli jako na swoje uzdrowienie, zdawali sobie sprawę, że w buncie swym nie opowiedzieli się za Bogiem, lecz za szatanem. Jarzmo nadanych im uczynków, w całokształcie swym było trudne do wykonania, więc nie tylko zaniedbywali przykazania Boga, lecz także przykazania anielskie. Nieomal nieustannie hołubili oni bałwany czczone przez okoliczne narody, – tak, że nawet swoje dzieci składali na ofiary ogniowe dla Molocha. Pokutujący jednak, zawsze mogli liczyć na Jego miłosierdzie. W kwestii tej obwieścił On:. Gdy uznają przestępstwo
– swoje i przestępstwo swoich przodków, to jest zdradę, którą popełnili względem Mnie, i to, że Mnie postępowali na przekór, wskutek czego Ja postępowałem na przekór im, i zaprowadziłem ich do kraju nieprzyjacielskiego, ażeby upokorzyło się ich nieobrzezane serce, i ażeby zapłacili za swoje przestępstwo. Wtedy przypomnę sobie moje przymierze z Jakubem, przymierze z Izaakiem i przymierze z Abrahamem. Przypomnę sobie o tym, i przypomnę o kraju. Ale przedtem, ziemia będzie opuszczona przez nich, i będzie spłacać swoje szabaty przez to, że będzie spustoszona z ich winy, a oni będą spłacać swoje przestępstwo, ponieważ odrzucili moje wyroki i brzydzili się moimi ustawami. Jednakże nawet wtedy, kiedy będą w kraju nieprzyjacielskim, nie odrzucę ich i nie będę się brzydził nimi do tego stopnia, żeby ich całkowicie zniszczyć i zerwać moje przymierze z nimi, bo Ja jestem Pan, ich Bóg. Przypomnę sobie na ich korzyść o przymierzu z ich przodkami, kiedy wyprowadziłem ich z ziemi egipskiej na oczach narodów, abym był ich Bogiem. Ja jestem Pan! Kapłańska 26/40-46. Co
do przykazań anielskiego pochodzenia, to za dopustem Boga, Mojżesz otrzymał je od Pośrednika. Czytamy o tym:.
– Czymże więc jest zakon? Został on dodany z powodu przestępstw, AŻ DO przyjścia potomka, którego dotyczy obietnica; a został on dany przez aniołów do rąk pośrednika. Galatów 3/19. Dlatego Paweł uczył:.
– Niech was nikt nie potępia, kto ma upodobanie w poniżaniu samego siebie i w oddawaniu czci aniołom, a opierając się na swoich widzeniach, pyszni się bezpodstawnie cielesnym usposobieniem swoim. Kolosan 2/18.
O jakim Pośredniku tu mowa? Otóż NIGDY nie było, nie ma i nie będzie innego pośrednika między Bogiem i ludźmi, jak Jezus Chrystus Pan. Dlatego czytamy, że ze wskazaniem na jednoosobowego Boga, Paweł uczył:.
– Jest to bowiem rzecz dobra i miła w oczach Zbawiciela naszego, Boga, który pragnie, by wszyscy ludzie zostali zbawieni, i doszli do poznania prawdy. Albowiem JEDEN jest Bóg, JEDEN też pośrednik między Bogiem a ludźmi, CZŁOWIEK, Chrystus Jezus, który wydał siebie samego na okup za wszystkich jako świadectwo we właściwym czasie. Pierwszy Tymoteusz 2/3-6. Jednak ku potwierdzeniu tego, a zarazem ku pełniejszemu poznaniu
JEDYNEGO Boga czytamy, że w istocie nie jest potrzebny ŻADNEN pośrednik, między Nim a nami. Czytamy bowiem:.
– Pośrednika jednak nie potrzeba, gdy chodzi o jedną OSOBĘ, a Bóg właśnie jest SAM jeden. Galatów 3/19-20.
Cóż to ma znaczyć, że pośrednik jest JEDEN, a jednocześnie Pośrednika nie potrzeba? Dlaczego Pan uczył:.
– Nie troszczcie się więc zbytnio i nie mówcie: co będziemy jeść? co będziemy pić? czym będziemy się przyodziewać? Bo o to wszystko poganie zabiegają. Przecież Ojciec wasz niebieski SAM wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. Starajcie się naprzód o królestwo Boga i o Jego Sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane. Mateusz 6/31-34. Otóż dlatego, że KAŻDE Słowo, które wychodzi z ust Boga, jest WŁASNĄ cząstką
Jego duchowego ciała. Ono jest z Nim absolutne JEDNO. W słowach Boga bowiem, zawarta jest nie tylko informacja, którą przekazuje On swoim stworzeniom, lecz także jego wola, moc i imię. Dlatego Chrystus Pan kilkakrotnie mówił, że On i Ojciec są JEDNO. Teraz chcę zwrócić Twoją uwagę na zwierzchność Chrystusa nad aniołami:. I tak czytamy:.
– On o tyle stał się wyższym od aniołów, o ile odziedziczył wyższe od nich imię. (Imię najwyższe pod niebem,) Do którego bowiem z aniołów powiedział kiedykolwiek: Ty jesteś moim Synem, Jam Cię DZIŚ zrodził? I znowu: Ja będę Mu Ojcem, a On będzie Mi Synem. Skoro zaś znowu wprowadzi Pierworodnego na świat, powie: Niech Mu oddają pokłon WSZYSCY aniołowie Boży! Do aniołów zaś powie: Aniołów swych czyni wichrami, sługi swe płomieniami ognia. Do Syna zaś: Tron Twój, Boże na wieki wieków, berło sprawiedliwości berłem królestwa Twego. Umiłowałeś sprawiedliwość, a znienawidziłeś nieprawość, dlatego namaścił Cię, Boże, Bóg Twój olejkiem radości bardziej niż Twych towarzyszy. (Uważaj! Bardzo ważne! – Pierworodne Słowo Boga, powołał On na WŁASNĄ, podobną do Aniołów Postać. Patrz: Rodzaju 1/26; 11/7.) Bo jeśli słowo wypowiedziane przez aniołów BYŁO nienaruszalne, a wszelkie przestępstwo i nieposłuszeństwo spotkało się ze słuszną odpłatą, Hebrajczyków 1/4-7.
– Bo nie aniołom poddał świat, który ma przyjść, o którym mówimy. Hebrajczyków 2/5. O sobie zaś, Pan mówił:.
– Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego razem z aniołami SWOIMI, i wtedy odda każdemu według jego postępowania. Zaprawdę, powiadam wam: Niektórzy z tych, co tu stoją, nie zaznają śmierci, aż ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w królestwie swoim. Mateusza 16/27. Lub:.
– Kto się bowiem Mnie i słów moich zawstydzi przed tym pokoleniem wiarołomnym i grzesznym, tego Syn Człowieczy wstydzić się będzie, gdy przyjdzie w chwale Ojca swojego razem z aniołami świętymi. Marka 8/38.
Do czasu Chrystusa, anielskie słowa były nienaruszalne. Jednak po zwycięskim zmartwychwstaniu Jego Człowieczego Syna, zakończył się czas panowania nad nami uczynków anielskiego pochodzenia. Po przelaniu Chrystusowej krwi za nasze przestępstwa, każdy może skorzystać z ofiary Pana Jezusa i łaski Niebiańskiego Ojca, porzucić wszelki grzech i stać się Jego dzieckiem. Martwe uczynki Zakonu jednak, nie są już grzechem. One o żadnym upamiętaniu nie świadczą. Z powodu obrzezania, brania udziału w celebrach, jedzenia, picia, czy prania szat, NIKT Królestwa Bożego nie odziedziczy. Dlatego, tak Żydów jak i pogan Paweł wzywał, aby się upamiętali i nawrócili do Boga, oraz spełniali uczynki godne upamiętania. Dzieje 26/20. Te zaś, polegają na miłości do Boga i bliźnich, oraz owocowaniu wg Bożej sprawiedliwości. Tu wracam do Antychrysta. Już Daniel prorokował, że pojawi się przeciwnik Boga, który zmieni czasy i Jego Prawo, oraz że wywyższy się on ponad Niego, będzie się Mu sprzeciwiał, a działania jego będą skuteczne. Daniel 7/25; 8/12, 24 i 25; Drugi Tesaloniczan 2/4. Zostaliśmy więc ostrzeżeni przed potęgą Antychrysta, który mieniąc się pełnomocnikiem Stwórcy, dozna w oczach ŚWIATA dziwnego wywyższenia tak, że zajmie w sercach laików pozycję Boga, a na duchowy sposób zasiądzie w Jego Świątyni. Wiedz jednak, że ten żądny Bożej czci żywy bałwan, który ogłasza się świętym i nieomylnym ojcem, jest odstępcą, kłamcą i Antychrystem. Przekonuje on że zastępuje nam Boga, a w istocie poniża Go. Sam zaś, ku chwale diabła, a także w oczach i sercach ludzi świata, zajął Jego tron. Zgodnie z proroctwem, wszelką prawdziwie Bożą naukę wymieszał on z kłamstwem i pogańską tradycją, w której świat ma upodobanie. Tajemnica bezbożności, zwana też tajemnicą nieprawości, polega właśnie na pobożnym uprawianiu bałwochwalstwa, i wszelkiego innego odstępstwa. Co do obowiązku przestrzegania wszystkich Bożych Przykazań, to świat powtarza rzymskie kłamstwo, że człowiek naruszający Boży Dekalog, także wejdzie do Bożego Królestwa. Oszuści twierdzą, że co najwyżej, zostanie on tam zaliczony do najmniejszych. W swej obłudzie, kłamcy i niedouczeni powołują się na słowa zapisane w
– Biblii Tysiąclecia:. Ktokolwiek więc zniósłby JEDNO z tych Przykazań, choćby najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie NAJMNIEJSZY w Królestwie Niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w Królestwie… Bo powiadam wam: Jeśli wasza SPRAWIEDLIWOŚĆ nie będzie WIĘKSZA niż UCZONYCH W PIŚMIE i faryzeuszów, NIE WEJDZIECIE do Królestwa Niebieskiego. Mateusz 5/19-20. Inne przekłady Pisma Świętego – wraz z Biblią Wujka, traktują nieco inaczej, a mianowicie:. Kto by więc rozwiązał JEDNO z tych przykazań
– najmniejszych i tak by ludzi nauczał, ten będzie ZWANY najmniejszym w królestwie niebieskim.. Np. BW.
Jest istotna różnica pomiędzy tym, który JEST w Królestwie najmniejszym, a tym, którego tak NAZWĄ jego uczestnicy. Zauważ, że nawet wg BT, pierwszy z wersów zaniża godność osoby, która rozwiązała choćby najmniejsze Przykazanie Boga. Przestępca ten bowiem, naruszył pieczęć świętości, którą Bóg położył na swoim Prawie. Apokalipsa 22/18-19. Z pobudek, które są przeciwne Bożej woli, usiłował on ukryć część świętych postanowień przed ludem, który chce się uczyć pobożności i Bożej sprawiedliwości. Każdy odstępca od Słowa Boga, a więc także ten kłamca, który naruszył Jego Dekalog by tak uczyć ludzi, będzie surowo potraktowany przez miecz Bożej sprawiedliwości. Kompletne Prawo Boga bowiem, stanowi zaledwie minimum, a więc nienaruszalne zręby PRZYMIERZA z Nim. Dlatego czytamy, że w dniu odpłaty, osobnik ten zostanie poniżony. Z tej też przyczyny, nazwą go najmniejszym. Jest on bowiem diabolos, czyli głoszącym Anty-Prawdę. To zaś jest dowodem, że jego zamiary wobec Boga i ludzi są nieczyste. Zauważ, że oszust ten, to uczony w Piśmie. Świat uznaje jego autorytet wierząc, że doskonale zna się on na sprawach Bożych. To uznanie stało się powodem, dla którego osobnik ten został zaakceptowany przez świat, jako powołany do nauczania moralności i pobożności. W oparciu o to zaufanie, została mu powierzona opieka nad kształtowaniem ludzkich dusz, oraz przewodnictwo ku ich wiecznemu żywotowi. Zatem, jego wpływ na powierzone mu dusze jest przeogromny. Czyżby rzeczywiście nauczyciel ten, miał nie wejść do Chrystusowego Królestwa, z powodu pominięcia w nauczaniu jednego tylko Przykazania? Czy nie byłoby to wystarczającą karą, gdyby mógł on funkcjonować tam jako najmniejszy? Co wg nauki Biblii stanie się z tymi, którzy niefrasobliwie przyjęli jego nauki, jako poprawne? Na wszystkie te pytania, bezbłędnie odpowiada nam wers 20. Ten zaś, wg interpretacji KAŻDEJ Biblii, wyraźnie stwierdza, że nasza sprawiedliwość musi być większa, od wypaczonej sprawiedliwości takich właśnie nauczycieli. Jeśli więc nie będziesz doskonalszy, niż ci uczeni w Piśmie, którzy uczą sfałszowanego Prawa, również nie wejdziesz do Bożego Królestwa. W Komentarzach Biblijnych Pallottinum, znajdujemy wyjaśnienie, wg którego zastosowane tu odniesienia typu: najmniejszy lub największy w Królestwie, nie dotyczą wielkości czy małości wg znanych nam pojęć, lecz są formą idiomatyczną rabinistycznego pochodzenia. W gruncie rzeczy bowiem, pojęcia te oznaczają przynależność, lub wykluczenie. Ktokolwiek więc, świadomie zmienia Boże Słowo i Prawo, a nadto, wbrew woli Boga naucza wszelkiego odstępstwa, zostanie wykluczony. Wraz z nim, zostaną wykluczeni i raz na zawsze unicestwieni także ci, którzy niefrasobliwie odstępstwo przyjęli. Taki właśnie jest biblijny przekaz. Całkowite usunięcie z Dekalogu Bożego przykazania o zakazie kultu wszelkich pseudo świętych obrazów i figur, by wszelkie, obrzydliwe Bogu pogaństwo umieścić w ramach wzorcowej pobożności, to jawny SPRZECIW wobec woli Boga. Już Izraelitów Bóg ostrzegał:. Pilnie się wystrzegajcie – skoroście nie widzieli
– żadnej postaci w dniu, w którym mówił do was Pan spośród ognia na Horebie – abyście nie postąpili niegodziwie i nie uczynili sobie rzeźby przedstawiającej podobiznę mężczyzny lub kobiety, podobiznę jakiegokolwiek zwierzęcia, które jest na ziemi, podobiznę jakiegokolwiek ptaka, latającego pod niebem, podobiznę czegokolwiek, co pełza po ziemi, podobiznę ryby, która jest w wodach – pod ziemią. Gdy podniesiesz oczy ku niebu i ujrzysz słońce, księżyc i gwiazdy, i wszystkie zastępy niebios, obyś nie pozwolił się zwieść, nie oddawał im pokłonu i nie służył, bo Pan, Bóg twój, przydzielił je wszystkim narodom pod niebem. Powtórzonego Prawa 4/15-19. Czytamy też:.
– Komu Mnie podobnym i równym uczynicie? Z kim Mię zestawicie, jakoby z podobnym? Wyrzucają złoto z sakiewki i ważą srebro na wadze. Opłacają złotnika, żeby ulał bożka, którego potem czczą, padając nawet na twarz. Podnoszą go na barki, dźwigają, potem go umieszczają na podstawie. I stoi, z miejsca swego się nie ruszy. Wołają do niego, on nie odpowiada, nie wybawi nikogo z ucisku. Pamiętajcie o tym i okryjcie się wstydem! Grzesznicy, nawróćcie się sercem! Izajasz 46/2-8. Na przeróżny sposób Biblia uczy,
że Bóg brzydzi się kultem wszelkich, czczonych przez ludzi bałwanów, – także tych, które przedstawiają rzekome Jego wyobrażenia. Aby więc zalegalizować to obrzydliwe Mu kłamstwo i wprowadzić je w obieg, konieczne stało się, by łaskawy ojciec z Rzymu usunął to przykazanie, i mocą PONAD Bożego autorytetu wszelkie te bałwany wywyższył i poświęcił. Nie bez powodu, akurat w liście do Rzymian Paweł napisał:. Albowiem gniew Boży ujawnia się
– z nieba na wszelką bezbożność i nieprawość tych ludzi, którzy przez nieprawość nakładają prawdzie pęta. To bowiem, co o Bogu można poznać, jawne jest wśród nich, gdyż Bóg im to ujawnił. Albowiem od stworzenia świata niewidzialne Jego przymioty – wiekuista Jego potęga oraz bóstwo – stają się widzialne dla umysłu przez Jego dzieła, tak że nie mogą się wymówić od winy. Ponieważ, choć Boga poznali, nie oddali Mu czci jako Bogu ani Mu nie dziękowali, lecz znikczemnieli w swoich myślach i zaćmione zostało bezrozumne ich serce. Podając się za mądrych stali się głupimi. I zamienili chwałę niezniszczalnego Boga na podobizny i obrazy śmiertelnego człowieka, ptaków, czworonożnych zwierząt i płazów… Prawdę Bożą przemienili oni w kłamstwo i stworzeniu oddawali cześć, i służyli jemu, zamiast służyć Stwórcy, który jest błogosławiony na wieki. Rzymian 1/18-25.
Ostrzegał też on:. najmilsi moi, strzeżcie się bałwochwalstwa! Pierwszy Koryntian 10/14. Jan przestrzegał podobnie:. Dzieci, strzeżcie się fałszywych bogów. Pierwszy Jana 5/21. Wiedz, iż to nie Bóg prawdziwy usiłuje zwodzić ludzi, lecz człowiek grzechu, – syn zatracenia, przed którym ostrzegają Pisma. Teraz przedstawię Ci dziwne stanowisko przedstawicieli kościoła katolickiego o szabacie, a posłużę się wybranymi tekstami dialogowymi. Zawarte są one w książce Antoniego Godka – „Apokalipsa” wydanie drugie, poprawione w roku 1990. W czasopiśmie „Catholic World” (Świat katolicki z marca roku 1894, można przeczytać:. Kościół PRZEJĄŁ OD POGAŃSTWA
– niedzielę i uczynił ją niedzielą chrześcijańską…W ten sposób pogański dzień słońca, poświęcony Balderowi, (inaczej diabłu), stał się chrześcijańskim DNIEM SŁOŃCA poświęconym Jezusowi. Oto ostrzeżenie Pawła:.
– Nie wprzęgajcie się z niewierzącymi w jedno jarzmo! Cóż bowiem ma wspólnego sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo…światło z ciemnością… jakaż jest wspólnota Chrystusa z Beliarem, lub wierzącego z niewiernym? Co wreszcie łączy Świątynię Boga z bożkami? Drugi Koryntian 6/14-16.
Imię Beliar, odczytywane też jako Baldear, dotyczy zarówno samego szatana, jak i jego pierwszego syna – Antychrysta, który narzuca światu niedzielę, jako dzień święty. (Patrz słownik BT. – rozwinięcie hasła „Belial”). Wynika z tego, że wg pogańskiego obrządku, niedziela, która obchodzona była przez pogan ku czci słońca, w istocie swej jest dniem, w którym czcili oni szatana. Taki właśnie porządek, w sposób jawny narzucają Ci zwierzchnicy KRK. Czy Bóg może uznać za swoje dzieci tych, którzy łączą się z potomstwem Węża w jedno, i uprawiają kult ich ojca?
Oto inne uzasadnienie odnośnego bluźnierstwa:.
– Chrześcijański szabat (niedziela) zatem jest aż dotąd spuścizną Kościoła Katolickiego, jako dzień wylania Ducha Świętego bez słowa protestu ze strony świata protestanckiego. – Catholic Mirror, 23. 09. 1893 roku.
Słynny amerykański kardynał Jakub Gibbons oświadczył:.
– „Możecie przeczytać Biblię od Księgi Genesis do Księgi Objawienia, a NIGDZIE nie znajdziecie NAJMNIEJSZEJ wzmianki, nakazującej święcenie niedzieli. Pismo Święte kładzie NACISK na religijne zachowywanie soboty, dnia, którego MY NIGDY nie święcimy.” Faith our Fathers, 1976, strona 86. W odpowiedzi
na zapytanie przedstawiciela Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego, skierowane do kardynała Gibbonsa w sprawie zamiany soboty na niedzielę, szef jego kancelarii C. F. Thomas. Dnia 8.10.1901 r. odpowiedział on:.
– „Kościół Katolicki AUTORYZOWAŁ I USANKCJONOWAŁ zamianę Dnia Pańskiego z siódmego dnia tygodnia na pierwszy. Stało się to w początkach istnienia Kościoła”. Inny wybitny teolog katolicki pisze. Pytanie:.
– „Jak dowieść, że Kościół ma moc ustanawiać święta i dni uroczyste?” Odpowiedź:.
– „Przez fakt zmiany szabatu na niedzielę, co zaakceptowali protestanci i dlatego naiwnie zaprzeczają sami sobie, świętując DOKŁADNIE niedzielę i uznając inne święta ustanowione przez kościół” (rzymski). Ksiądz Dr. Henry Tuberville, An Abridgement of Chrisian Doctrine, strona 58.
Jeszcze inny teolog katolicki, stwierdza podobnie. Pytanie:. „Czy w jakiś inny sposób można dowieść, że Kościół
– ma moc ustanawiać święta w formie PRZYKAZANIA?” Odpowiedź:. „Gdyby nie miał takiej MOCY, nie ustanowiłby zachowywania niedzieli, pierwszego dnia tygodnia w miejsce soboty, siódmego dnia, DOKONUJĄC ZAMIANY, która nie ma autorytetu Pisma Świętego.” ??? Stephan Keenan, Doctrinal Cathechism, strona 174. Ja zaś wspomnę tu na słowa Biblii, które dotyczą Anty-Chrystusa:.
– Jako codzienną ofiarę składał występek. Prawdę rzucił na ziemię; działał zaś skutecznie. Daniel 8/12.
Dlatego, nie trudno się dziwić, że w kwestii
ZAMIANY Bożego szabatu na powszechny obowiązek święcenia niedzieli, autor książki „Apokalipsa” napisał:.
– Chociażby z tych wypowiedzi wynika jasno, że ZNAMIENIEM kościoła rzymskokatolickiego jest NOWY, nielegalnie wprowadzony dzień odpoczynku na miejsce tego dnia, który po stworzeniu ustanowił sam Stwórca.
Przytacza on jeszcze dwie wypowiedzi pochodzące z siedemnastego wieku, a więc z okresu, kiedy to całkowicie zapomniano o czymś takim, jak sobota, jako o prawdziwym Dniu Pańskim. Król angielski Karol Pierwszy, zapytał:.
– „Dlaczego znosząc różne święta kościelne zatrzymano święcenie niedzieli?” Rozważając nad tym, król napisał:.
– „W Piśmie Świętym NIGDZIE nie ma wzmianki o zniesieniu szabatu jako dnia odpocznienia, albo o zamianie na niedzielę. Musiała to uczynić jedynie władza kościelna, która USUNĘŁA pierwszy, ABY WPROWADZIĆ drugi. (ZAMIANA Prawdy na kłamstwo) I dlatego sądzę, że ci, którzy nie chcą święcić wielkanocy, powinni porzucić święcenie tygodniowej niedzieli i wrócić po prostu do święcenia soboty.” Cox. „Sabbath Lews”. Str. 333.
W sprawie tej, zabrał też głos jeden z wybitnych poetów angielskich John Milton. W odpowiedzi na próby dopasowania niedzieli do czwartego Przykazania, oświadczył on:. „Nic podobnego nie znajdujemy w Przykazaniach
– Bożych; Trzeba się zastanowić, z jakiego powodu dane było pierwotnie to przykazanie, mianowicie na pamiątkę ODPOCZNIENIA BOGA po stworzeniu świata. A pamiątki Bożej NIE MOŻNA przenosić z siódmego dnia na pierwszy; ŻADEN powód nie będzie wystarczający do dokonania tej ZAMIANY, ani zmartwychwstanie Pana naszego, ani jakikolwiek inny, jeżeli nie będzie potwierdzony przykazaniem Bożym. ”Prose Works”, strony od 70-71.
Zgodnie z proroctwem więc, nastąpiła wielowymiarowa zamiana Prawdy na kłamstwo. Nie trzeba chyba tego tłumaczyć, że jest ono przeciwne Prawdzie, która nosi imię Boga Ojca, a więc Świętego Ducha i Jego Człowieczego Syna. Kto rzuca Prawdę na ziemię, i zakłada jej pęta? (Daniel 7/25; 8/12; Rzymian 1/18), ten walczy z Bogiem. A jednak dla brudnej mamony, Anty-Chrystusowe typy usiłują poddać Wężowi wszystkich ludzi. Jego potomstwo bowiem, chce jak najintensywniej wykorzystać czas, w którym cała ziemia znalazła się w mocy Złego. Typy te, chcą mieć doczesny udział w profitach, czerpanych z niewoli Bożych owiec. Ponieważ imię Boga, zostało objawione w Chrystusie, Jego przeciwnik nazywany jest Antychrystem. Pamiętaj, że za przekroczenie dowolnego z przykazań Boga, choćby najmniejszego z nich, grozi wieczna śmierć. Dlatego czytamy:.
– Choćby ktoś przestrzegał całego Prawa, a przestąpiłby jedno tylko przykazanie, ponosi winę ZA WSZYSTKIE. Ten bowiem, który powiedział: Nie cudzołóż, powiedział także: Nie zabijaj. Jeżeli więc nie popełniasz cudzołóstwa, jednak dopuszczasz się zabójstwa, jesteś przestępcą wobec Prawa. Mówcie i czyńcie tak, jak ludzie, którzy będą sądzeni na podstawie Prawa wolności. Jakub 2/10-11. Zasada ta dotyczy, wszystkich przykazań Boga.
Tymczasem, w chrześcijańskich kościołach żeruje wielu pastorów i kaznodziei, którzy bredzą, że Pan Jezus zniósł Prawo Boga. Pewien pastor, na swoim wykładzie nagranym na youtube , zatytułowanym „KONIEC JARMARKU W DOMU MODLITWY,” wyraził się wprost, że tych, którzy upierają się by przestrzegać przykazań Boga, należy powrózkiem wygonić z domu modlitwy. Byłem zszokowany, że niektórzy jego słuchacze wypowiedzieli słowo: „Amen!”A przecież, na okoliczność ostatecznego sądu, Bóg czytelnie oświadczył:.
– I wezmę sobie prawo za miarę, a sprawiedliwość za pion. Izajasz 28/17. Do nieprawych zaś, powie On:.
– Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości! Mateusz 7/23.
O Chrystusie czytaliśmy, nie upadnie On na duchu, DOPÓKI nie utrwali prawa na ziemi. Tak więc wierz!
Bolesław Olborski
